ทอมมี ถูกส่งไปอยู่ที่สถานสงเคราะห์เด็กแควร์รีส์ โฮมส์ ในเขตเรนฟริวเชอร์ ของสกอตแลนด์ ตั้งแต่อายุ 3 ขวบ และถูกกระทำทารุณตลอดระยะเวลา 13 ปี ที่อาศัยอยู่ที่นั่นในช่วงทศวรรษ 1930-1940
"เที่ยวบินสุดท้าย" ของนักบินสงครามโลกครั้งที่ 2
คุณยายนักว่ายน้ำเหรียญทอง
"ไม่มีคำว่าสายถ้าเราจะเรียน" คติพจน์ของ "บัณฑิตยาย" วัย 91 ปี
เขาเล่าในรายการวิทยุ Kaye Adams ซึ่งออกอากาศทางบีบีซีเรดิโอสกอตแลนด์ ว่า ถูกเจ้าหน้าที่สถานสงเคราะห์ที่เป็นผู้ชาย จับกดลงกับพื้นทุก ๆ วันตอนเช้า เพียงเพราะเขาปัสสาวะรดที่นอน เขายังถูกฟาดด้วยเข็มขัดเส้นหนา ถูกลากลงไปตามขั้นบันได และจับแช่ในอ่างที่มีน้ำเย็นจัด หลังจากนั้นทอมมีต้องรักษาตัวอยู่ในโรงพยาบาลนานถึง 2 ปีครึ่ง เพราะมีอาการป่วยเกี่ยวกับปอด
หลังออกจากโรงพยาบาลและถูกส่งกลับไปยังสถานสงเคราะห์เด็กอีกครั้ง อเล็ก พี่ชายของเขาซึ่งอยู่ในสถานสงเคราะห์เด็กที่เดียวกัน ถูกตีจนเกิดอาการลมชัก จากนั้นพี่ชายก็ถูกส่งไปยังสถานสงเคราะห์แห่งอื่น และทอมมีก็ไม่มีโอกาสได้พบหน้าเขาอีกเลย เขาเล่าว่ามีคนบอกเขาในภายหลังว่า อเล็กจมน้ำในอ่างอาบน้ำ ตอนที่เป็นลมชัก ทอมมีมีเพียงภาพถ่ายใบเดียวของพี่ชาย ซึ่งถือเป็นสมบัติที่มีค่าที่สุดของเขา แต่เขาไม่ได้รู้เรื่องราวใด ๆ เกี่ยวกับแม่และพ่อของเขาเลย
"ผมคิดว่าพ่อกับแม่เลิกกัน ผมได้ยินมาอย่างนั้น แล้วเราก็ถูกส่งไปอยู่ที่นั่น ไม่มีใครไปเยี่ยมเราเลย" "ผมจำตอนที่ไปที่สถานสงเคราะห์ จำตอนที่แม่พาไปที่นั่นได้ เราเข้าไปที่สำนักงานด้วยกัน" "แล้วเราก็ไม่ได้พบหน้าพ่อแม่อีกเลย นั่นเป็นครั้งสุดท้ายที่ผมเห็นหน้าแม่"
หลังจากถูกกระทำทารุณกรรมเป็นเวลานานถึง 13 ปี ทอมมีออกจากสถานสงเคราะห์เด็กแห่งนี้ตอนที่มีอายุได้ 16 ปี และแทบจะไม่มีความรู้ใด ๆ ทอมมีเล่าว่าเขาต้องไปทำงานเกษตรชั้นต่ำ ไม่สามารถหางานดี ๆ ทำได้ เพราะเขาเขียนหนังสือไม่เป็น
ประสบการณ์อันเลวร้ายในสถานสงเคราะห์ ทำให้ทอมมีรู้สึกว่าไม่ง่ายเลยที่จะสานสัมพันธ์กับใคร อย่างไรก็ดี ทอมมีได้แต่งงาน และตอนนี้ภรรยาของเขาพักอยู่ในบ้านพักคนชราหลังจากมีอาการเกี่ยวกับเส้นเลือดในสมองถึง 4 ครั้ง ทอมมีเปิดใจเล่าเรื่องราวของเขาเป็นครั้งให้ National Confidential Forum ฟัง องค์กรแห่งนี้จัดตั้งขึ้นโดยรัฐบาลสกอตแลนด์ เพื่อรับฟังเรื่องราวของผู้ใหญ่ที่เคยผ่านการถูกกระทำเมื่อครั้งยังเป็นเด็ก เขาให้เหตุผลที่เปิดเผยเรื่องราวของตัวเองก็เพื่อให้แน่ใจว่าเด็ก ๆ ที่อยู่ในสถานสงเคราะห์เด็กในปัจจุบัน จะได้ไม่พบชะตากรรมเดียวกับเขา
เจ้าหน้าที่ตำรวจระบุว่ากลุ่มคนที่เคยกระทำทารุณกรรมกับเขานั้น เสียชีวิตไปหมดแล้ว
ปัจจุบันมีการออกกฎหมายใหม่ซึ่งเปิดโอกาสให้เหยื่อการถูกกระทำทารุณในเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นตั้งแต่ปี 1964 สามารถใช้กระบวนการทางศาลเรียกร้องค่าชดเชยได้ ในกรณีของทอมมีนั้น สิ่งที่เกิดกับเขายุติลงในปี 1952 แต่เขาคิดว่านั่นไม่ใช่อุปสรรคหยุดยั้งไม่ให้เขาเรียกร้องค่าชดเชย อย่างไรก็ดี สิ่งที่เขาต้องการเหนือสิ่งอื่นใดคือคำขอโทษ
ทอมมี มีสิ่งที่เป็นความฝันและความปรารถนาอยู่หลายประการ ได้แก่ ไปเที่ยวสวนผีเสื้อ Butterfly World ในเอดิเบอระ (ไปมาแล้ว) ทำอะไรเพื่อช่วยเหลือคนอื่น อยากเห็นหงส์สีดำนั่งเครื่องบิน (กำหนดแผนเดินทางไปกรุงโรมแล้ว) ตีกลองเหมือนร็อคสตาร์ (ทำแล้ว) นั่งเรือกลไฟ Waverley paddle steamer (ทำแล้ว)กินพายและมันฝรั่งทอดแสนอร่อย