ส่วนหัวข้อที่ 3 คือ “สาวไซด์ไลน์ที่ยังไม่ได้คัด” คือส่วนที่ผู้หญิงที่ต้องการขายบริการ ส่งข้อมูลตัวเองเข้าไปให้ผู้ดูแลเว็บไซต์ได้คัดเลือกเข้าไปในระดับ “วีไอพีเมมเบอร์ สาวไซด์ ไลน์ที่คัดแล้ว”
เพื่อเพิ่มหรืออัพค่าตัว เปรียบเสมือน “สินค้าแบรนด์เนม” ชั้นดี โดยส่วนนี้ผู้ชมทั่วไปสามารถเข้าชมได้ ซึ่งเมื่อเปิดเข้าไปจะพบมีภาพหญิงสาวทั้งที่เป็นนักเรียน นักศึกษาระดับปริญญาตรี-โท ไปยันสาวออฟฟิศ และ พริตตี้ รวมทั้งหญิงสาวอายุ 17 ปี เข้ามาเสนอขายบริการทางเพศกันอย่างโจ่งครึ่ม แถมบอกสัดส่วนต่าง ๆ ตลอดจนราคาค่าบริการแต่ละครั้ง ที่มีตั้งแต่ราคา 1,000-8,000 บาท และบางรายยังเสนอขายบริการทางเพศแบบ “เหมาจ่าย” เป็นเดือน เดือนละ 20,000-30,000 บาท ต่อการร่วมหลับนอนมีเซ็กซ์ด้วย 8-10 ครั้งต่อเดือน
อย่างไรก็ดี ฝ่ายเสนอขาย “นาผืนน้อย” ได้ตั้ง “สเปก” ผู้ชายที่จะเข้ามาดูแลแบบเหมาจ่ายไว้ รวมทั้งเงื่อนไขว่าจะต้องติดต่อมาก่อน
ทุกครั้งที่จะมามีเพศสัมพันธ์กัน ป้องกันปัญหา “รถไฟชนกัน” เพราะมีชายรักสนุกเข้ามาเป็นลูกค้าเลี้ยงดูคราวละหลายคน โดยฝ่ายหญิงได้ทิ้งเบอร์โทรศัพท์หรืออีเมลแอดเดรสติดต่อสำหรับผู้สนใจไว้ เพื่อเจรจาตกลงเงื่อนไขและนัดแนะกัน แต่บางรายก็ให้ฝ่ายชายทิ้งอีเมลแอดเดรสไว้ และจะติดต่อกลับไปเอง ซึ่งจากการตรวจสอบพบมีผู้ชายนักรักเข้าชมกระทู้มากถึง 50,000 ครั้ง
สำหรับเว็บไซต์ที่สองนั้น ส่วนใหญ่จะคล้าย ๆ กับเว็บแรก แต่สาว ๆ ที่เข้ามา ขายบริการทางเน็ตส่วนใหญ่ จะอ้างว่าเป็นพวก “พริตตี้”
และราคาค่าบริการตั้งแต่ 2,500-8,000 บาท รวมทั้งเปิดรับแบบ “เหมาจ่าย” รายเดือนเช่นกัน ขณะเดียวกัน ก็เปิดโอกาสให้หนุ่ม ๆ กลัดมันในโลกไซเบอร์ โพสต์สเปกสาว ๆ ที่ต้องการลงไป เพื่อให้ฝ่ายหญิงที่มีรูปพรรณสัณฐาน ตรงตามต้องการติดต่อกลับเป็นบริการเสริมด้วย ส่วนเหตุผลในการขายบริการทางเพศนั้น ส่วนใหญ่บอกว่ามีปัญหาเรื่องค่าใช้จ่าย ค่าเทอม ชีวิตยากจนลำบาก อยากได้ของฟุ่มเฟือย แต่มีบางราย ยอมรับตรง ๆ ว่า “รักสนุก” และอยากได้เงินเป็นของแถม
ด้านนายวัลลภ นามวงศ์พรหม กรรมการเฝ้าระวังทางวัฒนธรรม สภาวัฒนธรรมจังหวัดเชียงใหม่ เปิดเผยถึงเรื่องนี้ว่า สำหรับปัญหานี้มองได้ 2 ส่วน
คือ 1.สังคมที่มีเงื่อนไขและเปลี่ยนไปจากเดิม หญิงสาวหันไปสนใจในค่านิยมเรื่องวัตถุมากขึ้น จึงขายตัวเพื่อหาเงินมาใช้จ่ายซื้อสินค้าราคาแพงมียี่ห้อ อาทิ โทรศัพท์มือถือ กระเป๋าแบรนด์ดัง ๆ ซึ่งก็มีการนำเสนอข่าวในทำนองนี้มาตลอด ผู้หญิงเหล่านี้คิดว่าเรื่องการเสียตัวไม่สำคัญอีกต่อไป อยากได้ของก็แค่ไปขายตัวแลก ซึ่งเป็นความเชื่อที่ผิด ๆ ส่งผลให้สังคมและวัฒนธรรมเสื่อมทรามลงไปมาก และ 2.เรื่องค่านิยมที่ผิด ๆ เมื่อก่อนถ้าต้องการเงิน ก็ต้องทำงาน แต่เดี๋ยวนี้ค่านิยมเปลี่ยนไป ไม่ต้องใช้ความรู้ความสามารถทำงานหาเงินแล้ว แค่ยอมเอาตัวเข้าแลกก็พอ วิธีป้องกันคือผู้ปกครองต้องหันมาใส่ใจลูกหลานให้มากขึ้น ปลูกจิตสำนึกว่าอะไรดีไม่ดี และหน่วยงานที่เกี่ยวข้องต้องกระโดดเข้ามาแก้ปัญหาอย่างจริงจัง ในส่วนของศูนย์เฝ้าระวังฯ ที่ผ่านมาก็ได้เข้าไปประชา สัมพันธ์ในสถาบันและสถานศึกษาตลอด ให้พ่อแม่และครูดูแลบุตรหลานและลูกศิษย์อย่างใกล้ชิดและชี้แนวทางที่ถูกต้อง.
กระทู้ร้อนแรงที่สุดของวันนี้
กระทู้ล่าสุด
รูปเด่นน่าดูที่สุดของวันนี้
