ให้ก่อนรับ

โดย สุวพงศ์ จั่นฝังเพ็ชร

(คอลัมน์ สถานีคิดเลขที่ 12 มติชนรายวัน ฉบับวันที่ 27 พ.ย.2554)



ปรากฏการณ์ กรณีพระราชกฤษฎีกาของพระราชทานอภัยโทษ ที่มีกระแสคัดค้านสูง จนรัฐบาลเพื่อไทยต้องถอยนั้น

ไม่ว่าจะ ถอยแบบถอยจริงๆ

หรือถอยแบบสับขาหลอก ก็ตาม

แต่การที่ พ.ต.ท.ทักษิณ ชินวัตร ต้องมานั่งเขียนจดหมายด้วยลายมือถึงคนไทย เพื่อ "ยุติเรื่อง"

แสดงให้เห็นว่า พ.ต.ท.ทักษิณรู้ดีว่า เรื่องนี้ละเอียดอ่อน และไม่อาจปล่อยให้เรื่องนี้ "บานปลาย" ออกไปได้

เพราะอาจ "เลยเถิด" เหนือการควบคุมได้

อย่างไรก็ตาม พร้อมๆ กับการยุติเรื่องดังกล่าว พ.ต.ท.ทักษิณ ได้เรียกร้องให้ทุกฝ่ายที่รักชาติบ้านเมือง รู้จักคำว่า FORGIVE AND FORGET ด้วยนั้น

ประเด็นนี้น่าพิจารณา

เพราะถือเป็น "การร้องขอ" ต่อสังคมโดยตรง

แต่ พ.ต.ท.ทักษิณ ซึ่งน่าจะรวมถึง น.ส.ยิ่งลักษณ์ ชินวัตร และคนเพื่อไทยด้วยน่าจะรู้ดีว่า การร้องขอดังกล่าวยังอยู่ห่างไกลความจริงนัก

ความรู้สึกของคนในสังคมจำนวนหนึ่ง โดยเฉพาะ "ขาประจำ" ไม่ได้ลดราวาศอกให้ พ.ต.ท.ทักษิณ แม้แต่น้อย

แน่นอนคงเป็นเรื่องยากที่จะโน้มน้าวใจ "ขาประจำ" ให้ยอมอภัยและลืมทุกสิ่งทุกอย่างลงเสีย

แต่ก็อาจไม่ยากจนเกินไปนักที่จะดึงเอาฝ่ายที่ไม่ใช่ "ขาประจำ" มาผนึกรวมกับมวลชนที่พร้อมจะให้การสนับสนุน พ.ต.ท.ทักษิณและเพื่อไทย มากระชับพื้นที่ "ขาประจำ" ที่ว่าให้กลายเป็นเสียงส่วนน้อยเสีย

ซึ่งจะทำเช่นนั้นได้ พ.ต.ท.ทักษิณ น.ส.ยิ่งลักษณ์ และพรรคเพื่อไทย ไม่อาจเป็นเพียง "ผู้ร้องขอ" FORGIVE AND FORGET เท่านั้น

แต่ต้องโชว์การเป็น "ผู้ให้" ที่ดี "ผู้ให้" ที่จริงจัง แก่สังคมโดยรวมก่อน

เพราะมีแต่การ "ให้" ก่อนเท่านั้น จึงจะสามารถ "รับ" เป็นการตอบแทนได้

น่าเสียดาย 3 เดือนของรัฐบาล น.ส.ยิ่งลักษณ์ ไม่อาจเล่นบทบาท "ผู้ให้" อย่างที่หลายคนคาดหมายได้

ตรงกันข้าม กลับมีเสียงเย้ยไยไพ ว่า "ดีแต่โม้" "โง่ทำไม่เป็น" อีกต่างหาก

และที่เสียหายหนักสุด ก็คงไม่พ้นเรื่องน้ำท่วม

ซึ่งต้องยอมรับว่ารัฐบาล น.ส.ยิ่งลักษณ์ นอกจาก "ความตั้งใจ" แล้ว เรื่องอื่นๆ สอบตกหมด

ระยะแรก อาจพอแก้ตัวได้ว่าที่จับต้นชนปลายเรื่องน้ำท่วมไม่ถูกเพราะไม่คิดว่าจะเป็นมหาวิกฤตเช่นนี้ การบริหาร การแก้ไข จึงเต็มไปด้วยความสับสนและมากด้วยปัญหา

แต่ในตอนหลังซึ่งควรตั้งตัวได้แล้ว แต่กลับอยู่ในภาวะมะงุมมะงาหราเหมือนเดิม

ไม่สามารถสร้างความเป็นเอกภาพในการบริหารจัดการได้

ยังแตกเป็นเสี่ยงทั้ง ศปก.,กทม., ผู้ว่าราชการแต่ละจังหวัด

จนรัฐบาลตกอยู่ในภาวะที่ไม่อาจสร้างความเชื่อมั่น ว่าจะนำพาชาวบ้านและประเทศชาติออกจากวิกฤตได้

ปรากฏการณ์ที่ม็อบออกมาจัดการปัญหา "น้ำท่วม"-"น้ำขัง" ด้วยตนเอง ภายใต้ความโกรธ ความเคียดแค้น

คือสิ่งที่แสดงให้เห็นความล้มเหลวในการบริหารจัดการของรัฐบาลชัดเจน

และตอกย้ำว่า รัฐบาล น.ส.ยิ่งลักษณ์ไม่อาจดำรงสถานะ "ผู้ให้" ประชาชนอย่างแท้จริงได้

ดังนั้น การที่จู่ๆ มาเล่นบท "ผู้รับ" อย่างเรื่องอภัยโทษให้ พ.ต.ท.ทักษิณ แรงสนับสนุนจึงไม่เพียงพอ

แถมถูกตั้งคำถามมาฉวยจังหวะ "รับ" ในขณะที่ชาวบ้านกำลังจมน้ำตายอีกด้วยหรือ

ไร้ความชอบธรรมยิ่ง

นี่จึงเป็นคำตอบว่า การเรียกร้องของ พ.ต.ท.ทักษิณ ให้ FORGIVE AND FORGET จะเกิดขึ้นจริงเมื่อใด

แน่นอนคำว่า "ให้" (ประชาชน) จะต้องเกิดขึ้นก่อน

เกิดขึ้นจริง

เกิดขึ้นอย่างมีประสิทธิภาพเท่านั้น

พ.ต.ท.ทักษิณ น.ส.ยิ่งลักษณ์ และเพื่อไทยถึงจะ "ได้รับ" โดยชอบธรรม