เมาคลีชีวิตจริง กินกล้วย-หญ้า เข้าสังคมไม่ได้ ถูกรังแกมาตลอดชีวิต

เด็กชายคนนี้มีชื่อว่า เอลลี่ เด็กหนุ่มที่อาศัยอยู่ในหมู่บ้านรวันดา สาธารณรัฐประชาธิปไตยคองโก เขามีอายุ 21 ปี แต่ไม่สามารถพูดได้ เนื่องจากเขามีความผิดปกติด้านการเรียนรู้ และใช้การสื่อสารแบบคลื่น ไม่ปฏิสัมพันธ์กับชาวบ้านคนอื่น รวมถึงปฏิเสธที่จะกินอาหารแบบคนปกติทั่วไป เขามักจะเข้าไปในป่าที่อยู่ใกล้กับหมู่บ้าน เพื่อหากล้วย ผลไม้ต่างๆ รวมถึงหญ้าเพื่อใช้ประทังชีวิต

แม่ของเอลลี่เล่าว่าเขาเป็นเด็กที่พิเศษ และเขาเป็นของขวัญที่พระเจ้าได้มอบให้กับเธอ เพราะก่อนหน้านี้เธอ และสามีได้สูญเสียลูกมาแล้วถึง 5 คน ตั้งแต่พวกเขายังเด็ก แม่ของเขาได้เปิดเผยกับ 'Afrimax TV' ว่า หลังจากที่เราได้สูญเสียลูกทั้ง 5 คนไป พระเจ้าก็ได้มอบเด็กพิการคนนี้ให้กับเรา อย่างน้อยเขาก็ไม่ตายเร็วเหมือนเด็กคนอื่น พระเจ้าได้ส่งเอลลี่ให้กับฉัน มันคือสารจากพระเจ้า

เอลลี่เกิดมาพร้อมกับศีรษะที่เล็กผิดปกติ และใบหน้าที่ผิดปกติ ทั้งยังมีความผิดปกติด้านการเรียนรู้ ทำให้เอลลี่ไม่ได้ไปโรงเรียนเหมือนกับเด็กคนอื่นๆ เขามักจะโดนเด็กคนอื่นๆ และชาวบ้านรังแกอยู่เสมอ ทั้งยังได้รับการขนานนามว่าเป็น 'ลิง' จากคนเหล่านั้น เพียงเพราะเขาไม่เหมือนคนทั่วไป ซึ่งมันทำให้เขากลัวคนเหล่านั้นเป็นอย่างมาก

สิ่งนี้มันทำให้ฉันเจ็บปวดเป็นอย่างมากเมื่อลูกของฉันออกจากบ้านไป เขามักถูกรังแก และถูกทุบดี พวกนั้นตะโกนใส่เอลลี่ และเรียกเขาว่า 'ลิง' มันทำให้ฉันเจ็บปวดมากที่ได้รู้ว่าคนพวกนั้นรังแกลูกของฉัน แม่ของเอลลี่กล่าว

ไม่ใช่แค่เด็กๆ เท่านั้น แต่พวกผู้ใหญ่ก็รังแกเขาแบบหน้าไม่อาย พวกนั้นทำฉันโกรธมาก พวกเขาไม่เห็นเอลลี่เป็นคน เห็นว่าเขาเป็นสัตว์เท่านั้น

เวลาที่เอลลี่โดนรังแกจากคนอื่นสิ่งที่เอลลี่จะทำคือการวิ่งหนีออกจากคนใจร้ายเหล่านั้น และแม่ของเอลลี่ก็ต้องวิ่งตามเขาไปตลอด ระยะทางตกประมาณสัปดาห์ละ 230 กิโลเมตร เพราะถ้าหากเธอไม่ตามเอลลี่ก็อาจจะไม่กลับบ้านมา ซึ่งความเร็วในการวิ่งของเอลลี่นั้น Afrimax TV กล่าวว่า 'เร็วเท่า ยูเซน โบลต์' ยอดนักวิ่งชาวจาเมกา ที่ได้รับสมญานามว่า เจ้าสายฟ้าแลบ

และเพราะที่ผ่านมาเอลลี่มักจะใช้เวลาทั้งวันในการวิ่งภายในป่า มันทำให้แม่ของเขาต้องทำบ่วงบาศชั่วคราวเพื่อจับเขาในขณะที่เขาวิ่งหนีเธอผ่านป่า ก่อนที่จะโยนเชือกไปรัดตัว และดึงเขากลับมาหาเธอ

เพื่อนบ้านได้เล่าว่าหากเอลลี่ไม่ได้รับการดูแลเขามักจะกินหญ้า ทุกคนรู้ว่าเขาแตกต่าง เราไม่เคยเห็นคนปกติกินหญ้าในสนามหรือใช้ชีวิตอยู่กลางทุ่งหญ้าเหมือนกับสัตว์อื่นๆ ทั้งเขายังสามารถใช้ชีวิตในป่าได้อย่างสบาย และเพื่อนบ้านคนอื่นๆ ก็พยายามไม่เอลลี่เข้ามาในหมู่บ้านเพื่อความปลอดภัยต่อตัวของเอลลี่เอง

เมื่อเรื่องราวของเอลลี่ได้ถูกเผยแพร่ให้ผู้คนได้ทราบ ผู้คนนับล้านก็รู้สึกสะเทือนใจกับสิ่งต่างๆที่เอลลี่ต้องเผชิญมาตลอด และต่างยกย่องแม่ของเขาว่าเธอเป็นคนที่เข้มแข็งที่สามารถดูแลลูกของเธอให้ดีที่สุด แม้ว่าครอบครัวของเธอจะอยู่ในสภาวะยากจนก็ตาม ทำให้ในตอนนี้ผู้คนได้เริ่มระดมทุน เพื่อช่วยเหลือครอบครัวของเขาผ่านพ้นความลำบากนี้