ธนาธร โพสต์ย้อนเหตุการณ์ วันชุมนุม ปี 58 หลังโดนหมายเรียกมาตรา 116

หลังจากที่ นายธนาธร จึงรุ่งเรืองกิจ หัวหน้าพรรคอนาคตใหม่ ที่ถูกออกหมายเรียกตามมาตรา 116 ว่ายุยง ปลุกปั่น ทำให้เกิดความกระด้างกระเดื่อง เป็นภัยต่อความมั่นคง

ล่าสุด นายธนาธร ได้เคลื่อนไหวอีกครั้ง ได้โพสต์เฟสบุ๊ก พร้อมอธิบาย ว่า

" ผมได้โพสต์ข้อความข้างล่างนี้ ลงในเฟซบุ๊กส่วนตัวของผม 4 ปีที่แล้ว ซึ่งก็คือวันที่ 28 มิถุนายน 2558 หรือ 4 วัน หลังจากเหตุการณ์ที่ทำให้ผมโดนข้อหา 116 ในวันนี้

หลังจากเหตุการณ์นั้น ผมถูกกล่าวหาว่าสนับสนุนกลุ่มนักศึกษา ชักใยพวกเขาให้ก่อความวุ่นวายในบ้านเมือง ผมจึงเขียนบทความนี้เพื่อชี้แจง 4 ปีผ่านมาสังคมไม่ได้เปลี่ยนไปเลย ความมืดยังปกคลุมประเทศไทยอยู่ ข้อความที่ผมเขียนวันนั้นยังใช้ได้ทุกตัวอักษรจนถึงทุกวันนี้

ในช่วง ๒๔ ชั่วโมงที่ผ่านมา มีการกล่าวหาผมจากช่องทางโซเชียลมีเดียต่างๆ ซึ่งมีเนื้อหาคล้อยตามไปในทิศทางเดียวกันว่า ผมอยู่เบื้องหลังการเคลื่อนไหวของนักศึกษาต่อต้านเผด็จการในนามกลุ่มประชาธิปไตยใหม่เพื่อวัตถุประสงค์ในการล้มสถาบันพระมหากษัตริย์

ถ้าเหตุเกิดลำพังเพียงโจมตีผมนั้น ผมคงไม่มีความประสงค์จะตอบโต้อันใด เนื่องด้วยการใส่ความอย่างมดเท็จนี้ไม่ใช่เป็นครั้งแรกและหาได้ตั้งอยู่บนความเป็นจริงไม่ หากแต่ครั้งนี้การใส่ความผมกระทบกระเทือนถึงกลุ่มนักศึกษาที่กำลังถามหาประชาธิปไตยด้วยการเผชิญหน้าอย่างกล้าหาญกับกลุ่มพลังอประชาธิปไตย ดังนั้นจึงไม่เป็นธรรมกับพวกเขาเท่าไหร่หากผมจะนิ่งเฉย

ผมขอชี้แจงสามข้อดังนี้ (๑) ผมไม่เคยเข้าร่วม/มีส่วนรู้เห็น หรือก่อการใดๆในขบวนการล้มล้างสถาบันพระมหากษัตริย์เลย, (๒) ผมไม่เคยข้องเกี่ยวหรือรับเงินจากคุณทักษิณเพื่อการเคลื่อนไหวทางการเมืองใดๆ และ (๓) ผมไม่เคยยุ่งเกี่ยว/ชักจูงหรือมีอิทธิพลทางความคิดต่อกลุ่มนักศึกษาที่เคลื่อนไหวอยู่ในขณะนี้ใดๆเลย การกระทำของพวกเขาล้วนมาจากเจตจำนงอันแน่วแน่และเป็นอิสระของพวกเขาทั้งสิ้น

หากท่านใดมีหลักฐานเป็นอื่น ผมพร้อมเผชิญหน้าอย่างตรงไปตรงมา

ใช่ ผมอยู่ที่หน้าสน. ปทุมวันในช่วงเย็นของวันที่ ๒๔ มิถุนายนจริง แต่ผมไปในฐานะที่ผมเชื่อว่าเป็นฐานะที่สำคัญที่สุดของผม ซึ่งมิใช่ในฐานะนายทุน แต่คือในฐานะมนุษย์ธรรมดาคนหนึ่งที่มีสิทธิและอิสระในความคิดและความเชื่อของตนเอง

ผมเชื่อว่าพวกเขากำลังทำในสิ่งซึ่งเป็นคุณต่อสังคมในระยะยาว ดังนั้นผมจึงไปให้กำลังใจเขาเมื่อพวกเขาเสี่ยงต่อการถูกจับกุมด้วยกฏหมายอธรรมในฐานะมนุษย์คนหนึ่งที่พึงมีให้เพื่อนมนุษย์ด้วยกัน ผมไม่มีส่วนในการกำหนดการเคลื่อนไหวของพวกเขาแม้เพียงน้อยและไม่มีความประสงค์จะทำเช่นนั้น และหากต่อให้ผมมีความประสงค์เช่นนั้นจริงก็คงจะล้มเหลว เพราะกลุ่มบุคคลที่มีหัวใจแข็งแกร่งปานหินผาเยี่ยงนั้น ย่อมไม่ให้ใครจูงจมูกได้ง่าย

หากสิทธิอันชอบธรรมในการแสดงออกซึ่งความคิดความเชื่อและศักดิ์ศรีความเป็นมนุษย์ถูกพรากจากพวกเขาไปเพียงเพราะพวกเขามีความเห็นทางการเมืองที่แตกต่างจากผู้มีอำนาจจากการทำรัฐประหาร นั่นย่อมเสมือนสิทธิและศักดิ์ศรีความเป็นมนุษย์ของผมถูกพรากไปเช่นกัน

ประชาธิปไตย! สิทธิมนุษยชน! ความยุติธรรม! การมีส่วนร่วม! สันติวิธี! เผด็จการจงพินาศไป ประชาธิปไตยจงเจริญ"