แสดงความคิดเห็นถึงร่างรัฐธรรมนูญฉบับใหม่ผ่านหัวข้อ รัฐธรรมนูญ ฉบับ "ใช้แล้วทิ้ง" ว่า ยุคสมัยก่อน เป็น "รัฐบาลผสม" ถูกล้มง่ายเกินไป จึงร่างรัฐธรรมนูญในปี 40 ให้รัฐบาลแข็งแกร่งขึ้น หรือที่นักวิชาการเรียกว่า "Strong Executive” เพื่อให้รัฐบาลสามารถทำงานได้เต็มที่ในระยะยาว แต่ทำไปทำมา รัฐบาลกลับเข้มแข็ง มีอำนาจมากเกินไป เพราะเป็นรัฐบาลพรรคเดียว คิดดูแล้วไม่ได้การ หลังรัฐประหารปี 49 จึงร่างรัฐธรรมนูญใหม่ปี 50 โดยเพิ่มอำนาจ "องค์กรกลาง" ทั้งหลายให้เข้มแข็ง เพื่อคานอำนาจถ่วงดุลรัฐบาล จนกระทั่งต่อมา ร่างกฎหมายนิรโทษกรรมถูกผลักดันเข้าสภา ฝ่ายค้านปลุกระดมคนออกมาประท้วงข้างถนน ขัดขวางการเลือกตั้ง บรรดาองค์กรกลางต่างเป็นง่อย ไม่ว่า กกต. หรือ ป.ป.ช. ถูกสังคมตั้งข้อกังขาว่า "กลางไม่จริง" เข้าข้างฝั่งหนึ่ง จ้องทำลายอีกฝั่งหนึ่ง
โดยมีบรรดาขาประจำหน้าเดิมๆ "นักร่างรัฐธรรมนูญมืออาชีพ" ที่เวลาสถานการณ์บ้านเมืองปกติไม่สามารถออกมาวาดลวดลายได้ กลับมานั่งหน้าสลอนกันอีกครั้ง นึกๆแล้วประเทศไทยนี่ก็แปลก มีรัฐธรรมนูญฉบับ "ใช้แล้วทิ้ง" เพราะร่างแล้วทิ้ง ทิ้งแล้วร่าง ซ้ำซากวนเวียน เดี๋ยวจะเอาอย่างนั้น เดี๋ยวจะเอาอย่างนี้ ยี่สิบปีไม่เห็นมีอะไรดีขึ้น