ปมมรดกเลือดถล่มคฤหาสน์เสี่ยนาวิน

"ให้ทายาทถือครองมรดกร่วมกันจนกว่าจะครบ 100 ปี โดยให้ลูกหลานทายาทใช้เงินจากดอกผลของกองมรดกหรือกงสีเท่านั้น" รายละเอียดในพินัยกรรมของเศรษฐีพันล้านเมืองชุมแพ จ.ขอนแก่น อดีตนายกเทศมนตรีเมืองชุมแพหลายสมัย "ชีวิน ชายชีวินลิขิต" ที่เปิดขึ้นเมื่อวันที่ 24 พฤษภาคม 2549 ภายหลังการเสียชีวิตด้วยโรคติดเชื้อในกระแสเลือด สร้างความตื่นตะลึงให้แก่ผู้เกี่ยวข้องที่คาดไม่ถึงว่า เงินและทรัพย์สินก้อนโตจะถูกดองข้ามชาติขนาดนี้

ว่ากันว่า พินัยกรรมฉบับแรกๆ ที่เสี่ยชีวินเขียนไว้ ได้จัดสรรแบ่งประโยชน์ให้ลูกหลานต่างกันไป แต่เมื่อเสี่ยชีวินถูกคนลอบยิงกลางกรุงเทพฯ ได้รับบาดเจ็บ เมื่อปี 2548 เสี่ยชีวินเชื่อว่าคนร้ายรายนี้เป็นฝีมือคนในที่ต้องการมรดก เนื้อหาในพินัยกรรมจึงถูกเปลี่ยนแปลง

...ไม่มีใครได้รับอะไรทั้งนั้นจนกว่าจะ 100 ปี !!

 และนี่นับเป็นจุดเริ่มต้นของการหักหาญกันไม่ต่างจากหนังบู๊ที่ทุกคนต้องลุ้นระทึก โดยเฉพาะ นายนาวิน ชายชีวินลิขิต บุตรที่เกิดจากซ้อ 1, นางกานดา ชายชีวินลิขิต บุตรที่เกิดกับซ้อ 2 และนางดาวิน ชายชีวินลิขิตบุตรที่เกิดกับซ้อ 3 ที่พินัยกรรมระบุให้ร่วมเป็นผู้จัดการมรดก ซึ่งต่างต้องระวังตัวอย่างมาก เพราะหลังจากนั้นไม่นานก็เริ่มมีการฟ้องร้องในเรื่องมรดกเกิดขึ้น เนื่องจาก "เสี่ยชีวิน" มีภรรยา 6 คน มีลูกชาย-หญิงต่างมารดารวม 8 คน คนแรกคือนางพเยาว์ ขณะนี้อาศัยอยู่ต่างประเทศ มีลูก 1 คน คือนายนาวิน ภรรยาคนที่ 2 นางอรัญญา เหลืองแสงธรรม หรือเจ๊หงส์ มีลูก 2 คน คือนางกานดาและนายเนวิน หรือเสี่ยกล้า ภรรยาคนที่ 3 นางศิรินธร แซ่โอ๊ว มีลูก 1 คน คือนางดาวิน ภรรยาคนที่ 4 นางปัญจรัตน์ หรือศุภลักษณ์ หรือครูแจ๋ว มีลูก 3 คน คือนายรัฐธีร์ นางธัญญรัตน์และนางชายวิน ภรรยาคนที่ 5 นางสุชาดา ขุ่ยหนองบัว มีลูก 1 คน คือ ด.ญ.โฟร์วิน และภรรยาคนที่ 6 น.ส.เขมิกา ใจดี คนนี้ไม่มีบุตรด้วยกัน

 เมื่อมองว่าตัวเองไม่ได้รับความเป็นธรรม จึงได้ฟ้องร้องเรียกทรัพย์สินจากกองมรดก รวมทั้งต่อมามีการฟ้องร้องให้ถอนผู้จัดการกองมรดกทั้ง 3 คน เนื่องจากการจัดการมรดกไม่เป็นไปตามพินัยกรรม มีการแบ่งทรัพย์สินบางส่วนโดยไม่รอให้ครบ 100 ปีตามพินัยกรรม ซึ่งคดีนี้อยู่ในระหว่างอุทธรณ์ และยังมีการฟ้องร้องกันไปมานัวเนียกันไปหมด

 เค้าลางปมมรดกเลือดเริ่มรุนแรงขึ้น เมื่อนางอรัญญา เหลืองแสงธรรม หรือเจ๊หงส์ ภรรยาคนที่ 2 ของเสี่ยชีวิน ถูกคนร้ายยิงเสียชีวิต ขณะเดินออกจากร้านเสริมสวย ตรงข้ามโรงเรียนหนองขามวิทยาคาร บ้านหนองขาม เขตเทศบาลเมืองชุมแพ เมื่อวันที่ 1 มีนาคม 2552 ทั้งกระแสสังคม ทั้งการคลำปมของตำรวจต่างมุ่งหน้าไปที่เรื่อง "มรดก" เพียงประเด็นเดียว !!

 และยิ่งตอกย้ำขึ้น เมื่อวันที่ 19 มิถุนายน 2553 หรือหลังเหตุการณ์ยิงเจ๊หงส์ผ่านไป 1 ปี 4 เดือน ก็มีเหตุร้ายเกิดขึ้นกับคนในตระกูลนี้อีก คนร้ายลอบสังหารนายนาวิน ชายชีวินลิขิต ประธานกรรมการบริษัท อีซูซุชุมแพ จำกัด เจ้าของโรงแรมชีวิน อ.ชุมแพ หนึ่งในผู้จัดการกองมรดก ขณะเดินทางกับญาติและคนขับรถไปร่วมงานแต่งงานญาติที่ อ.วังสะพุง จ.เลย ได้รับบาดเจ็บ แต่โชคดีที่รอดมาได้หวุดหวิด

 ครั้งนั้น นายนาวินให้การว่า ไม่คิดว่าเหตุดังกล่าวจะเกิดขึ้นกับคนในตระกูลซ้ำแล้วซ้ำเล่า สาเหตุเชื่อว่าเกิดจากเรื่องมรดก ที่อาจสร้างความไม่พอใจให้บางคน การสืบสวนคงต้องให้ตำรวจดำเนินการไป เพราะข้อมูลทางคดีตั้งแต่ที่พ่อและน้าถูกลอบสังหารก็อยู่กับตำรวจหมดแล้ว หากยังจับคนร้ายไม่ได้ก็อาจจะเกิดเหตุซ้ำขึ้นอีกเป็นครั้งที่ 4 ที่ 5 ซึ่งไม่แน่ว่าจะโชคดีเช่นนี้อีก

 หลังจากครั้งนั้นคนที่เกี่ยวข้องกับกองมรดกของตระกูลชายชีวินลิขิตต่างระมัดระวังตัวยิ่งขึ้น โดยเฉพาะนายนาวิน ที่ต้องมีตำรวจคอยคุ้มกันตลอดเวลา บ้านพักในหมู่บ้านกันยารัตน์ รอบบึงแก่นนคร ใจกลางเมืองขอนแก่น ก็มีตำรวจคอยคุ้มกันอยู่ถึง 4 นายแต่กระนั้นเมื่อนายนาวินเดินทางไปต่างประเทศ จึงให้ตำรวจทั้งหมดไปพักผ่อน จึงเกิดเหตุคนร้ายยิงเอ็ม 16 และปาระเบิดข่มขู่ขึ้นเมื่อกลางดึกวันที่ 11 ตุลาคม

 เพราะเหตุใดคนร้ายจึงต้องจ้องสังหารนายนาวิน ทั้งที่มีผู้จัดการกองมรดกถึง 3 คน แต่กระสุนสังหารทุกครั้งพุ่งเป้ามาที่นายนาวินเท่านั้น ตำรวจชุดสืบสวนคดีนี้รายหนึ่ง กล่าวว่า หากกำจัดนายนาวินให้พ้นจากกองมรดก ผู้จัดการอีก 2 คนซึ่งเป็นผู้หญิงก็ต้องกลัวและยอมถอนตัว จะเป็นการเปิดทาง ให้ข้อแม้ต่างๆ ในพินัยกรรมสามารถนำมาใช้ได้ เพราะในพินัยกรรมมีการระบุว่าหากคนใดเสียชีวิต หรือถอนตัว ก็ให้บุคคลรายใดเข้ามาดูแลต่อ ดังนั้นเมื่ออยากให้ถึงคิวตัวเองก็ต้องกำจัดคนที่ถึงคิวก่อนออกไปให้หมด

 ตราบใดที่ทรัพย์สินกองโตยังเอามาใช้ไม่ได้ แบ่งสรรกันไม่ลงตัว "มรดกเลือด" เรื่องจริงที่ยิ่งกว่านิยายของตะกูล "ชายชีวินลิขิต" คงไม่จบง่ายๆ จนกว่าพินัยกรรมจะถูกเปิด!?