แฉพิรุธหวย 12 ล้าน คนขายรีบเข้ากรุงหลัง 1 มี.ค. ขอท้าชนสาบานกับนางรำ
นางไพมณี พลราชม กล่าวว่า เมื่อวันที่ 24 ก.พ.64 ที่ผ่านมา ในช่วงค่ำตนได้ไปรำบวงสรวงที่วัดพระธาตุนารายณ์เจงเวง จากนั้นตนอยากเสี่ยงโชคเลขท้ายรถเก๋ง 538 ซึ่งเป็นเลขที่จะซื้ออยู่ในใจ จึงไปเจอเลขดังกล่าวกับคนขายลอตเตอรี่ที่ซื้อกันเป็นประจำ และเห็นว่ามีอยู่ 2 ใบที่เป็นเลข 835538 ตนเห็นว่าแปลกดี จึงตกลงซื้อขายกันโดยการขอจองไว้ก่อน เพราะวันนั้นตนลืมเอากระเป๋าเงินไป จึงติดหนี้ไว้และขอเขียนชื่อไว้ข้างหลังลอตเตอรี่ 2 ใบ เมื่อเจอกันวันหลังค่อยเอาให้ แต่หลังจากนั้นก็ไม่ได้เจอกันอีกเลย
ต่อมาวันที่ 1 มี.ค.64 ตนคิดว่าน่าจะถูกรางวัลเลขท้าย 3 ตัว จึงตั้งใจว่าจะโทรหาคนขายแต่ก็ลืม จนวันที่ 4 มี.ค.64 พบว่าตนถูกรางวัลที่ 1 จึงรีบโทรขอลอตเตอรี่กับคนขาย แต่กลับได้รับคำตอบว่าขายไปแล้ว ตนจึงถามว่า "ขายไปได้ไง ตกลงซื้อกันแล้ว" คนขายก็บอกว่า "ซื้อก็ช่าง เพราะไม่ได้จ่ายเงิน"
ล่าสุดวันที่ 8 มี.ค.64 ทีมข่าวอมรินทร์ ทีวี ได้มาพูดคุยกับนางรัตนา ภูละคร แม่ค้าที่ขายลอตเตอรี่ให้กับนางไพมณี โดยวันนี้เวลา 09.00 น. นางรัตนา ได้เดินทางไปที่สำนักงานบังคับคดี จ.สกลนคร เพื่อปรึกษาอัยการเกี่ยวกับการณีลอตเตอรี่อลเวง 12 ล้านดังกล่าว
โดยก่อนเข้าพบอัยการ นางรัตนา ให้สัมภาษณ์กับทีมข่าวอมรินทร์ ทีวี ว่า แม้ฝั่งคู่กรณีจะยืนยันว่าเขาถูกรางวัลที่ 1 กับตนจริง แต่เขาก็ไม่มีหลักฐาน โดยวันที่ 24 ก.พ.64 ก็เป็นเหตุการณ์ที่ชุลมุน เนื่องจากมีนางรำอยู่ด้วยกันเยอะตนก็ทั้งอยากรำ ทั้งอยากขายหวย แต่สักพักนางไพมณี ได้บอกกับตนว่า "ขอจองลอตเตอรี่ใบนี้ไว้นะ"
และนางไพมณีก็บอกกับตนว่า เขาเขียนชื่อไว้ด้านหลังลอตเตอรี่ ตนก็ไม่ได้ดูและไม่ได้สังเกต เพราะช่วงนั้นมันชุลมุนสำหรับลอตเตอรี่เวลาที่ลูกค้าจอง ตนจะมีการพับกระดาษสีที่แนบมากับลอตเตอรี่ พร้อมกับเขียนชื่อลูกค้า ราคา เอาไว้ เพื่อเป็นการยืนยันการจองลอตเตอรี่
กรณีที่นางไพมณี สงสัยว่าตนไม่ได้ขายลอตเตอรี่ ที่คาดว่าจะเป็นรางวัลที่ 1 แต่ตนเก็บลอตเตอรี่ชุดดังกล่าวไว้นั้น ตนขอยืนยันว่าเป็นไปไม่ได้ ตนซื้อลอตเตอรี่มาเพื่อมาขายให้หมด เพื่อที่จะเอาเงินมาซื้อรอบต่อไป ตนไม่รู้ว่าลอตเตอรี่ที่นางไพมณีจองจะเป็นรางวัลที่ 1 จริงหรือไม่ ให้ตนสาบานตนก็กล้า ตนอยากถามคู่กรณีว่าจองไว้แล้วทำไม่ไม่โทรมาย้ำ คู่กรณีจำได้หรือไม่ว่าซื้อลอตเตอรี่หมายเลขอะไร ตนคิดว่าคู่กรณีคงจำตัวเลขได้ไม่หมด เขาคงกล่าวหาตนลอย ๆ เพื่อที่จะเค้นเอาความจริงจากตน
ในวันนี้ที่ตนเดินทางมาที่สำนักงานบังคับคดี เพราะตนอยากจะมาปรึกษาเจ้าหน้าที่ ตนความรู้น้อย จึงอยากจะมาขอคำปรึกษาว่าเรื่องแบบนี้ ตนจะดำเนินการอย่างไร ส่วนเจ้าหน้าที่ตำรวจ สภ.เมืองสกลนคร ติดต่อให้ตนไปให้ปากคำ เพราะที่ผ่านมาได้สอบถามกับนางไพมณี ฝ่ายเดียวเท่านั้น ตนยินยอมให้เจ้าหน้าที่ ตรวจสอบตนทุกอย่าง
สำหรับแผงลอตเตอรี่ของตน ไม่สามารถเช็กย้อนหลังได้ว่ามีรางวัลที่ 1 อยู่ในแผงหรือไม่ เพราะตนไปรับลอตเตอรี่มาจากหลายที่ โดยรับมาจาก อ.วังสะพุง จ.เลย อ.เมืองสกลนคร และจากเพื่อน ๆ ที่ขายหวยด้วยกัน ตนไม่ได้รับมาแบบโควตาจึงเช็กไม่ได้ 1 แผงจะมี 900 ใบ และมีการเอามาจากเพื่อนอีกจำนวนหนึ่ง
ด้านนางไพมณี พลราชม ผู้ที่ซื้อหวยให้สัมภาษณ์วีว่า วันนี้ตนก็ได้เดินทางหาพยาน ที่อยู่กับตนตอนซื้อหวยเมื่อวันที่ 24 ก.พ.64 เพื่อให้เขามาเป็นพยานให้ตนว่า วันดังกล่าวเขาเห็นตนจองลอตเตอรี่ และเห็นตนเขียนชื่อด้านหลังลอตเตอรี่ เห็นตนคุยกับคนขายแบบที่ตนอ้าง เพื่อที่จะยืนยันได้ว่าตนไม่ได้พูดเท็จ
โดยพยานทั้ง 3 คนก็ยืนยันว่า เห็นตอนที่ตนจองหวย และตนมีการพูดว่าลอตเตอรี่ เป็นเลขแปลก ๆ 835 538 "เลขแปลก ๆน่าจะออกรางวัลที่ 1" ซึ่งประโยคนี้พยานของตนเขาก็ยืนยันว่าได้ยินตนพูดแบบนั้น พยานที่ตนไปเจอมาเขาเห็นตอนตนจองหวย เห็นตอนตนเขียนชื่อ และได้ยินตอนตนพูด ซึ่งตนยืนยันว่าตนพูดแบบนี้จริง ๆ แต่ตนไม่ได้ถ่ายภาพไว้
ทั้งนี้ตนสงสัยว่า นางรัตนา จะไม่ได้ขายลอตเตอรี่ชุดที่ตนจอง แต่เขาเก็บเอาไว้ที่ตัวเอง เพราะตอนที่ตนโทรหาเขาเมื่อวันที่ 4 ก.พ.64 เขาตอบตนว่า "พี่ซื้อกับหนู พี่จ่ายเงินหนูหรือยัง" ตนจึงตอบเขาว่ายังไม่ได้จ่าย จากนั้นนางรัตนาจึงพูดว่า "ถ้าอย่างนั้นพี่ก็ไม่มีสิทธิ์" เรื่องของคดีตนปล่อยให้เป็นหน้าที่ของตำรวจ ส่วนตนก็มีหน้าที่หาพยาน เบื้องต้นตนยังไม่เจอบุคคลที่ซื้อลอตเตอรี่ใบดังกล่าว ซึ่งถ้ามีคนซื้อลอตเตอรี่ชุดดังกล่าวไปจริง ๆ ตนก็อยากให้นึกถึงใจเขาใจเรา ลอตเตอรี่รางวัลที่ 1 กว่าจะซื้อถูกมันไม่ได้ง่าย แม้แต่เลข 2 ตัว 3 ตัว ยังต้องพึ่งดวง ตนไม่ได้นึกถึงว่าตนจะแพ้หรือชนะ ตนนึกถึงความจริง นึกถึงคุณธรรม และจริยธรรม
อยางไรก็ตาม ที่ตนตัดสินใจเขียนหลังลอตเตอรี่ เพราะตนเคยดูในข่าวว่า ถ้าลอตเตอรี่เป็นของใคร ให้เขียนชื่อไว้ ตนจึงเขียน ตนก็แปลกใจว่าเขาจะไม่เห็นได้อย่างไร เพราะเขาเป็นคนนำปากกาให้ตนเขียน ซึ่งเขาพูดว่า "ถ้าพี่จะเอาให้เขียนชื่อไว้เลย" ตนไม่เครียดกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น เพราะทุกอย่างตนพูดจริง ใครถามตนก็พูดเหมือนเดิม มีคนถามว่าตนต้องการอะไร ตนตอบได้เลยว่า ตนต้องการความจริง ใครทำอาชีพค้าขายก็ซื่อสัตย์กับหน้าที่ของตัวเองด้วย
จากนั้นตนก็เห็นนางไพมณี หาปากกาเพื่อจะเขียนจอง แต่ตอนนางไพมณีเซ็นชื่อหลังลอตเตอรี่นั้น ตนไม่เห็นเพราะตนลุกขึ้นไปเตรียมตัวรำแล้ว และตนก็ไม่เห็นตัวเลขในลอตเตอรี่ เพราะตนนั่งฝั่งตรงข้าม แต่มีเพื่อนนางรำอีก 2 คนที่เห็นตอนนางไพมณี จองลอตเตอรี่ เพราะเขานั่งอยู่ฝั่งเดียวกัน เหตุการณ์วันนั้นก็ไม่มีใครถ่ายภาพลอตเตอรี่ไว้ ตนก็พร้อมที่จะเป็นพยานให้กับนางไพมณี
ทีมข่าวได้พูดคุยกับนางสวย ให้สัมภาษณ์ว่า วันที่ 2 มี.ค.64 ตนโทรศัพท์ไปหานางรัตนา บอกว่าจะไปกรุงเทพฯ ตนจึงถามเขาว่าจะไปทำอะไร เขาบอกว่าจะไปซื้อลอตเตอรี่มาขาย ซึ่งตนก็ยังแปลกใจลอตเตอรี่ซื้อที่ จ.สกลนคร ก็ได้ ทำไมต้องไปซื้อที่กรุงเทพฯ
ส่วนตัวแล้วตนรู้จักกับนางรัตนาดี ตนจึงคิดว่าเขาพูดความจริงไม่หมด แต่ตนก็พูดไม่ได้ว่าทำไมตนถึงสงสัยนางรัตนา แต่ตนได้บอกนางรัตนาว่า "ถ้าเอาของเขาไป ก็เอาไปคืนเขานะ แบ่งกันคนละ 6 ล้านก็ยังดี" แต่นางรัตนา ก็ยืนยันกับตนว่าไม่ได้เอาลอตเตอรี่เจ้าปัญหาไป ตนก็เตือนเขาว่าตนจะเป็นคนกลางให้ เพราะไม่อยากให้เป็นคดีเหมือนหวย 30 ล้าน