ลูก-หลานสะเทือนใจ เล่านาที ตา ขาดใจตาย น้ำตาไหลพราก จับมือ ยาย ก่อนสิ้นลม ยันรัก 70 ปี ยืนยงจริง

ล่าสุดรายการโหนกระแสเมื่อวันที่ 27 พ.ค โดย "หนุ่ม กรรชัย กำเนิดพลอย" ในฐานะผู้ดำเนินรายการ ผลิตในนามบริษัท ดีคืนดีวัน จำกัดออกอากาศทุกวันจันทร์-ศุกร์ เวลา 13.45 - 14.25 น. ทางช่อง 28 ได้เปิดใจสัมภาษณ์ "คุณทวี กลิ่นธูป" ลูกสาว มาพร้อมกับ "แหม่ม" ซึ่งเป็นหลานคุณตาคุณยาย

พี่ทวีเป็นลูกคนที่เท่าไหร่?
ทวี : "เป็นลูกคนที่ 3 พ่อแม่มีลูก 6 คน"

แหม่ม : "ลูกหลานเหลนรวมกัน 48 คน อยู่อยุธยา ปกติเรียกปู่ย่ากันหมดเลย ลูกหลานรุ่นเดียวกันหนู ก็เรียกปู่ย่า ทั้งหมดเลย"

กวี : "แม่เสียก่อน มีโรคพาร์กินสัน ต้องกินยาตลอด พี่ถึงไปไหนไม่ได้ เพราะเขาขาดยาไม่ได้ ถ้ายาหมดพี่ต้องเป็นคนไปเอา ถ้าพี่ไม่ไปก็ต้องเป็นแฟน คนอื่นไปหมอจะไม่ให้"

กวี : "ตอนที่เลี้ยงลูกมาเดือนนึง แม่เข้ารพ. สูบมดลูกมากองตันนึง พ่อก็คิดว่าแม่จะตาย ตอนแรกเขาไม่อะไร ยังไม่แก่ไม่เฒ่าขนาดนี้ เขาบอกว่าไม่เป็นไร พออยู่ๆ มาไอ้นี่โตแล้ว หนูทำงาน ไส้ติ่งแตก โทรเรียกหนูกลับมา แม่ไม่เคยอยู่กับใคร ขนาดหนูคลอดลูกมาเดือนเดียว ก็ต้องแบกลูกไปรพ.ทุกวัน"

กวี : "ที่เห็น 3 รวมทั้งโรคพาร์กินสัน"

แหม่ม : "อยู่กับเขาตลอด แต่ช่วงย่าขาดใจ กลับมาบ้านแป๊บเดียว"

แหม่ม : "ย่าก็นอนทรุด แย่ตั้งแต่ประมาณ 22-23 เข้าขั้นหนักเลย หลับตาแต่ยังหายใจอยู่ เขาก็ทรุดลงๆ ปู่ก็อยู่ข้างๆ เห็นย่าเป็นอย่างนั้น เขาก็พูดกัน บางทีเราไม่อยากพูดอะไรให้คนแก่ได้ยิน คิดว่าปู่หูหนวก ไม่ได้ยิน ก็ลองคุยกันว่าปู่ๆ ย่าจะไปแล้วนะเอาเขาไปนั่งใกล้ๆ เขาร้องไห้เลย จริงๆ หูเขาไม่ค่อยได้ยิน เวลาย่าพูดจะร้องว่าอ๊ะๆ ต้องตะโกนดังๆ"

แหม่ม : "วันนั้นไม่ได้ตะโกนแบบนี้ แค่คุยกันว่าเห็นย่ามั้ย เขาก็ชายตาไปมองย่า หลานชายอีกคนก็บอกว่าย่าจะไปแล้วนะปู่ เขาก็น้ำตาไหลออกมาทันทีเลย ตั้งแต่นั่นเหมือนปู่ก็ทรุดลง ตอนนั้นย่ายังไม่ได้ไป ปู่ก็ยังนั่งได้"

แหม่ม : "ตีสองครึ่ง ตอนนั้นย่าเหมือนชีพจรแผ่วลงๆ"

ทวี : "เขารอหลานเขา รู้เลย เขารอหลานเขา ลูกน้องชาย หลานมาถึงจะอาบน้ำ ซื้อของกินให้ มันมาถึงจะซื้อโน่นนี่มาฝาก มีตังค์มั้ย ย่าเขารักคนนี้ หลานคนนี้ชื่ออ้อย"

ทวี : "เขาบอกเลยว่าไม่ต้องรอ ก็บอกว่าอย่าทรมานแกเลย บอกให้อ้อยมา วันนี้ยังไงแม่ต้องไป พออ้อยมาปุ๊บ มันก็ร้องชักดิ้นชักงอเลย เห็นย่ามันก็ร้องอย่างแรงเลย ก็บอกอ้อยไมต้องร้อง แม่แกจะไปสบายไป แล้วพี่สมบัติบอกว่าอย่าเอาน้ำให้ย่ากินนะ"

ทวี : "พี่สาว พี่สมบัติไม่ให้กิน เขาบอกว่าถ้าให้กินน้ำเดี๋ยวย่าไป แต่พี่ให้เขากิน พอให้กินน้ำก็ไปจริงๆ

ทวี : "ก็เขาหิวไง แม่ชอบกินน้ำมากเลย แต่พี่สาวเขาไม่ให้กิน หนูสงสารแม่ รู้ว่าแม่ชอบอะไร"

ทวี : "ถ้าไม่ให้กินแกก็รออยู่อย่างนี้ ไม่ขาดใจไป"

ทวี : "เราไม่ได้อยากให้ไป แต่เห็นแล้วทรมาน อ้อยมาแล้วเขาก็นิ่งไป อ้อยมันก็สงสารก็บอกว่าเอาน้ำให้กินได้มั้ยเหมือนแม่เขาขอแล้วพูดไม่ได้ ขากรรไกรงาบๆ"

ทวี : "อิ่มแล้วไง"

ทวี : "พอหยอดไปเขาก็นิ่งไป เฮือกไปแล้วนิ่ง"

แหม่ม : "ปู่ก็อยู่ข้างย่า ปู่ก็เห็นตอนย่าไป ปู่ก็เริ่มทรุดแล้ว ตอนนั้นปู่ไม่หลับเลยเหมือนกัน คนเต็มบ้าน ปู่มีอาการเหมือนทรุดลง ก็พูดกันหลายคนว่าหรือปู่จะไปด้วยวะ พูดเป็นเสียงเดียวกันหมดเลย"

แหม่ม : "88 ค่ะ"

แหม่ม : "ก่อนย่าทรุดลง ปู่ก็ยังนั่งได้ ถือว่ายังดีอยู่แข็งแรงอยู่ แต่มาช่วงหลังเขานั่งแบบถัดๆ ย่านอนติดเตียงมา 10 กว่าปีแล้ว"

แหม่ม : "ปู่มีอาการแย่ลง เขาเลยจับปู่มานอนข้างย่า"

ทวี : "ยังไปไม่ได้ เพราะที่วัดเขามีศพ และโลงเย็นก็ไม่มี ต้องไปเอาอีกวัดนึง ต้องเอาพระมาเจิม ต้องไปหาโลงเย็นที่อื่นมาเตรียมไว้"

แหม่ม : "เห็นตลอดเวลา ตอนนั้นปู่นั่งไม่ได้แล้ว น้ำตาไหลสองข้าง แต่ที่บ้านคิดว่าเขารับรู้แน่นอน เพราะพูดอะไรเรากระซิบข้างหู ไม่ได้ตะโกน เขามีสัญญาณตลอด น้ำตาไหล ใครไปข้างกำมือแน่นเลย น้องสะใภ้ไปนั่งข้างๆ ก็กำ"

แหม่ม : "เหมือนเขาเสียใจ ทีนี้เขาคิดว่าเป็นวาระสุดท้าย เขารักกันมาก เลยเอาปู่ไปนอนข้างๆ ย่า"

แหม่ม : "ลูกหลานทุกคน พี่ป้าน้าอาที่อยู่ในเหตุการณ์วันนั้นหมดเลย ก็พาไปจับนอนเคียงกันอยู่ ตอนนั้นย่าไม่ได้มัดตราสังข์ เอาปู่ไปนอนเคียงๆ เหมือนปู่เอามือไปก่ายกัน"

แหม่ม : "ปู่จับ ภาพที่เห็นตอนจับมือ ปู่ยังไม่เสีย หลังจากถ่ายรูปก็ประมาณเที่ยงวัน คุณปู่ก็เสียเลย"

แหม่ม : "ตอนจับมือยังไม่เสีย ย่าเสียเขาก็แยกไปแล้ว แต่รู้ว่าต่อไปนี้คงไม่ได้ใกล้กันแล้ว หลานเอามาจับ"

แหม่ม : "ตกใจกันทุกคน มีคนแก่มาแน่นไปหมด บอกว่าไม่เคยเจออะไรแบบนี้ เหมือนตายตามกันไป ก็พูดว่ารักกันจนวันตาย ในเฟซก็ลงแบบนี้เลย ลูกหลานก็รีบมากันหมด"

แหม่ม : "70 กว่าปี"

ทวี : "94 ก่อนตายก็ให้น้ำกินเหมือนกัน แบบเดียวกันเลย หนูบอกอ้อยให้น้ำกินไปเลย กินแล้วแกจะไป กินเสร็จสามเฮือกแกก็ไป อาการเดียวกันเลย พ่อหนูพอเห็นหนูบอกว่ามาแล้วเหรอลูก พ่อหิวน้ำ หนูก็ให้กินน้ำเย็นน้ำขวดขนมข้าวต้มก็ให้กิน ทุกคนลงมติเหมือนกันหมดเลย ว่าให้กินไปเลย"

แหม่ม : "ไม่ใช่แม่รั้นไปคนเดียวนะ ทุกคนลงมติว่าให้กินไปเลย เพราะดูแล้วว่าเขาทุรนทุราย ลูกหลานยังแซววาสองตายายจะหนีไปเที่ยวโลตัสก็ไม่บอก นัดกันไม่ยอมกินข้าวเลยนะ"

ข่าวที่ออกมาเป็นข่าวว่าตายยายคู่นึงนอนจับมือกันเสียชีวิต โดยคุณยายเสียชีวิตไปก่อน จริงๆ เป็นแบบนั้นหรือเปล่า?แหม่ม : "จริงๆ ตอนย่าเสีย ปู่ยังไม่เสีย เอาปู่มานอนข้างๆ ปู่ก็จับมือเอง ตอนปู่ตาย ปู่ก็ตายอยู่บ้านแค่คนเดียว"

ทวี : "9-10 โมง" 

แหม่ม : "ใช่ค่ะ"

แหม่ม : "ใช่ค่ะ"

ทวี : "คนคงล่นว่าปู่ย่าคู่นี้นอนจับมือกันตาย แต่ไม่ใช่แบบนั้น"

ทวี : "เจ้าอาวาสบอกว่าเอาจับมือกันเลย อาบจะได้ถึงกันเลย"

แหม่ม : "ใช่ค่ะ ตอนเขายังแข็งแรง ย่าทำกับข้าวอะไรก็ช่าง ปู่ไม่กินข้าวซื้อ แต่ทุกครั้งที่ย่าทำ ปู่จะต้องทำกินด้วยตัวของเขาเอง ทุกครั้งไป เขาเหมือนย่าทำอะไร ปู่ต้องทำด้วย ตอนที่เขายังดีๆ อยู่ แม่มาส่งข้าวเที่ยงข้าวเย็น ทำอะไรมาก็ช่าง ย่าจะกินก็ต้องเหลือให้ปู่ ปู่จะกินอะไรก็เหลือให้ย่า ของหวานก็แบ่งกันตลอด โค้กขวดนึงต้องคนละครึ่ง ถุงเดียวกันหลอดเดียวกัน ไปไหนด้วยกันตลอด"