เพราะน้ำผึ้งถูกนำมาเป็น อาหาร ยาและเป็นส่วนประกอบในพิธีทางศาสนา ขี้ผึ้งนำมาใช้เป็นแบบในการทำเหล็ก แผ่นขี้ผึ้งนำมาใช้ในการเขียนหนังสือ พร้อมกันนี้ยังมี "ภาพผึ้ง" จากภาพศิลปะโบราณ แต่ยังไม่เคยพบหลักฐานใดๆ ที่ชี้ชัดถึงการเลี้ยงผึ้งอย่างที่นักโบราณคดีเพิ่งขุดพบนี้
ในคัมภีร์ไบเบิล กล่าวถึงดินแดนอิสราเอลว่า เป็น "ดินแดนแห่งนมและน้ำผึ้ง"
โดยผู้อ่านไบเบิลเชื่อว่า "น้ำผึ้ง" นั้นคงมาจากลูกเดตส์และลูกมะเดื่อ ไม่ใช่จากการเลี้ยงผึ้ง นายมาซาร์ยังกล่าวอีกด้วยว่า ในเวลานั้นเมืองรีฮอฟน่าจะมีประชาชนอาศัยอยู่ราว 2,000 คน และพบหลักฐานว่า มีการบูชาเพื่อความอุดมสมบูรณ์อยู่ใกล้ๆ กับรังผึ้ง สำหรับรังผึ้งที่พบนั้น ทำมาจากฟางหญ้าและดินเหนียวที่ยังไม่ได้เข้าเตาเผา ด้านหนึ่งเจาะรูไว้เพื่อให้ผึ้งเข้าไปข้างใน อีกด้านหนึ่งเจาะรูไว้เช่นกันแต่มีฝาปิด เพื่อให้ผู้เลี้ยงผึ้งใช้มือควานเข้าไปในรังได้ และยังพบชั้นวางรังผึ้งรวม 3 ชั้น สามารถวางรังผึ้งได้ประมาณ 100 รัง