วงการกวีศิลป์เสียศิลปินแห่งชาติ ประคิณ

นางพิมพ์รวี กล่าวต่อว่า สำหรับประวัติของนางประคิณ ชุมสาย ณ อยุธยา ศิลปินแห่งชาติ สาขาวรรณศิลป์ (กวีนิพนธ์) หรือนามปากกา "อุชเชนี" เกิดเมื่อวันที่ 6 ก.ย. พ.ศ. 2462 เป็นกวีที่มีความเสนาะเพริศแพร้วของเสียง ลำนำ จังหวะในกวีนิพนธ์ ด้วยการนำวรรณศิลป์ตามขนบนิยมมาใช้เป็นเครื่องมือสื่อสารสร้างสรรค์ กวีนิพนธ์ที่มุ่งสร้างสรรค์ชีวิตที่ดีงาม มุ่งให้ความหวัง ให้พลัง ปลอดประโลมให้อ่านมีกำลังใจต่อสู้ชีวิตมุ่งสร้างศรัทธาในพลังแห่งอุดมคติของมนุษย์ เป็นจุดเริ่มต้นของการสร้างโลกนี้ให้สงบ งดงาม กวีนิพนธ์ที่ปรากฏแสดงให้เห็นถึงความเป็นกวีผู้มีอัจริยภาพ ซึ่งใช้วรรณศิลป์เป็นเครื่องมือสู่สังคมด้วยการส่งสารที่ทรงพลัง สร้างแรงบันดาลใจแก่กวีรุ่นหลังต่อมา นางประคิณ ชุมสาย ณ อยุธยา เป็นกวีผู้ใช้สมบัติวรรณศิลป์ คือความงามพริ้งพรายมาเป็น สื่ออันทรงพลังในการสร้างสรรค์แบบใหม่ ก่อให้เกิดคุณค่าอันยั่งยืนต่อสังคมไทย ซึ่งกวีใช้ลำนำภาษากวีอันมีลีลาอ่อนหวาน เสียดสีเยาะหยั่น หรือลุกเร้าให้เกิดพลังใจเข้มแข็ง แต่สารที่กวีสื่อนั้นจะคมชัด มั่นคงดุจอุดมการณ์ และศรัทธาของกวีที่มีต่อมนุษย์ จึงได้รับการเชิดชูเกียรติเป็นศิลปินแห่งชาติ สาขาวรรณศิลป์ (กวีนิพนธ์) ในปีพ.ศ. 2536

ด้าน พ.ต.ปานสรวง ชุมสาย ณ อยุธยา ในฐานะลูกชายคนแรก กล่าวว่า คุณแม่มีลูกทั้งหมด 3 คน โดยมีตนเป็นลูกชายคนแรก 1 คน ลูกชายคนที่ 2 และลูกสาวคนสุดท้อง ซึ่งคุณแม่เป็นที่รู้จักของทุกคน ทั้งนายถวัลย์ ดัชนี ศิลปินแห่งชาติ สาขาทัศนศิลป์ ปีพ.ศ.2544 หรือนายประยอม ซองทอง ศิลปินแห่งชาติ สาขาวรรณศิลป์ พ.ศ.2548 ก็ให้การเคารพรักคุณแม่ เนื่องด้วยงานเขียนที่ใช้ภาษาสวยงามจนถือได้ว่าเป็นแม่แบบของกวี เช่น หนังสือขอบฟ้าขลิบทอง เป็นต้น