ครูใช้ไม้ฟาดเด็กพิเศษ ป.6 หัวแตก – นักเรียนแฉโหด เคยถูกเก้าอี้ทุ่ม

วันที่ 6 ก.ค. 62 ความคืบหน้ากรณีแม่ของเด็กหญิงชั้น ป.6 คนหนึ่ง ซึ่งเป็นเด็กพิเศษ เข้าแจ้งความกับตำรวจ สภ.เมืองนครนายกว่า ลูกสาวถูกครูประจำชั้นใช้ไม้ตีจนหัวแตกเย็บ 3 เข็ม หลังเดินไปปรึกษาเพื่อนเรื่องการบ้าน โดยมีครูอีกคนพาไปหาหมอ แต่สั่งให้เด็กบอกหมอว่าหกล้มเอง หลังกลับจากทำแผลครูคนดังกล่าวยังให้เด็กขี่จักรยานกลับบ้านเองด้วย

โดยนางสาวภิชญาพร (สงวนนามสกุล) แม่ของ ด.ญ.มัดหมี่ ที่ได้รับบาดเจ็บ เปิดเผยว่า เมื่อคืนนี้ตนเองได้รับการติดต่อจากครูคนดังกล่าวแล้วว่าวันนี้จะเข้ามาขอโทษ และเยียวยาเด็กนักเรียนและครอบครัว เบื้องต้นได้ยื่นขอเสนอเงินเยียวยาเอาไว้ 10,000 บาท เพื่อไม่ให้เอาเรื่อง แต่ครอบครัวขอปรึกษากันก่อน เพราะตนเองไม่คิดถึงเรื่องเงินเลย เพียงแต่อยากจะให้ครูคนดังกล่าวเข้ามาพูดคุยและขอโทษในสิ่งที่ทำลงไป เพราะลูกสาวของตนก็บอกว่าไม่คิดโกรธคุณครูของตัวเอง และอยากจะกลับไปเรียนที่เดิม ถ้าครูมาพูดคุยกันและถ้าจบลงด้วยดี ตนเองก็พร้อมที่จะถอนแจ้งความ ส่วนคดีต้องปล่อยให้เป็นหน้าที่ของเจ้าหน้าที่ตำรวจ

แต่จากการสอบถามลูกสาว ได้เล่าว่า ขณะที่คุณครูสมุทรได้สั่งงานเอาไว้ ลูกจึงได้ถามคุณครูว่าสามารถปรึกษาเพื่อนได้ไหม ครูได้ตอบกับมาว่าปรึกษาได้ ลูกจึงได้เดินไปหาเพื่อนที่ชื่อใบเตย จากนั้นครูสมุทรก็ได้พูดว่าอย่าเดินกัน ซึ่งลูกเองไม่เดิน แต่เพื่อน ๆ เดินกัน จากนั้นครูสมุทรให้ลูกกลับไปนั่งที่ ลูกจึงลุกกลับไปนั่งที่ ไม่นานครูสมุทรได้เรียกลูกไปหน้าห้อง จากนั้นให้เพื่อนที่ชื่อปิ่นไปเอาไม้มา ซึ่งไม้ยาวประมาณแขน จากนั้นได้ใช้ปลายไม้มาตีที่หัวลูกจนเลือดอาบหน้า แล้วครูได้สั่งให้ไปล้างเลือดออก หลังจากล้างเสร็จ ลูกได้เดินไปหาครูสมุทร และได้เรียกครูอีกคนให้มาทำแผลให้ ก่อนที่จะพาไปทำแผลที่โรงพยาบาล พร้อมสั่งให้บอกกับหมอว่าสะดุดล้มหัวฟาดโต๊ะเอง จากนั้นลูกก็ได้ปั่นจักรยานกลับมาบ้านโดยไม่มีใครมาส่งที่บ้าน

ด้าน ด.ช.เอ (นามสมมติ) อดีตนักเรียนที่เคยเรียนโรงเรียนเดียวกับ ด.ญ.มัดหมี่ และเคยมีประสบการณ์จากครูประจำชั้นที่ก่อเหตุ เล่าว่า ครูคนนี้ได้เข้ามาสอนตอนตนเองเรียนชั้นป.4 โดยนิสัยครูเป็นคนเงียบ แต่โหด ชอบตะคอก เด็กด่าเด็ก และตีแรง เคยใช้เก้าอี้พลาสติกตีเด็กป.6 แต่ยังไม่เคยมีเด็กถูกกระทำจนเลือดออกเหมือน ด.ญ.มัดหมี่ หนักสุดแค่ช้ำเลือดเท่านั้น

ซึ่งเด็กในโรงเรียนจะพูดถึงครูคนนี้ว่าโหดและใจร้าย นิสัยไม่ดี ซึ่งการลงโทษของครูนี้บางทีมีเหตุผล แต่บางทีก็ไม่มีเหตุผล ส่วนกรณีล่าสุดตนรู้สึกว่าการกระทำของครูรุนแรงเกินไป แทนที่จะสอนหรือตักเตือน อยากให้ครูเปลี่ยนนิสัย ปรับปรุงตัวเอง พูดกับนักเรียนดี ๆ ก่อนที่จะทำอะไรเกินเหตุแบบนี้