ถึงทุกคน
เมื่อทุกคนได้รับจดหมายฉบับนี้นั่นแสดงว่าหนูยังถูกขังอยู่ แต่เพื่อนร่วมห้องขังของหนูได้รับการปล่อยตัวแล้ว(เริ่มตั้งแต่ 11 ก.พ. 2557) หนูขอให้พวกเขาติดต่อทุกคนเพื่อส่งจดหมายฉบับนี้ไปให้
มันยากมากจนไม่รู้จะเริ่มเขียนจากตรงไหนดี
โปรดรู้ไว้ว่าหนูอยู่ในสถานที่ปลอดภัยไม่ได้รับอันตรายใดๆ แล้วก็สุขภาพแข็งแรงดี (จริงๆแล้วน้ำหนักขึ้นด้วยแหละ)หนูได้รับการปฏิบัติด้วยความเคารพและมีไมตรีจิต
ที่จริงอยากจะเขียนจดหมายให้มันครอบคลุมกว่านี้หน่อย (แต่หนูไม่รู้ว่าเพื่อนผู้ต้องขังของหนูจะได้ปล่อยตัวเมื่อไหร่อาจจะไม่กี่วันนี้ไม่ก็อีกไม่กี่เดือนเลยต้องรีบเขียน)หนูเขียนจดหมายได้แค่ครั้งละย่อหน้าเพราะพอคิดถึงทุกคนแล้วน้ำตาก็ไหลไม่หยุด
ถ้าจะว่าหนู“ทุกข์ทรมาน” อย่างไรจากเรื่องที่เกิดขึ้นทั้งหมดนี้ สิ่งเดียวที่รู้คือการทำให้ทุกคนทุกข์ร้อนใจขนาดไหน หนูไม่มีทางจะให้พวกท่านยกโทษให้หนูเลย เพราะหนูไม่สมควรได้รับมัน
หนูจำที่แม่บอกได้ว่าไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น เมื่อถึงที่สุดแล้ว คนเดียวที่จะยังอยู่เคียงข้างเราก็คือพระผู้เป็นเจ้า
หนูได้มาอยู่ในสถานที่ที่ไม่ว่าจะอธิบายด้วยคำพูดอย่างไรเอาเป็นว่า หนูได้ยอมจำนนให้กับพระผู้สร้างของพวกเรา เพราะว่าไม่มีใครเหลือใครอีกแล้ว ด้วยพระผู้เป็นเจ้า และด้วยคำภาวนาของพระองค์ ลูกได้พบกับอ้อมกอดอันอบอุ่นบนหนทางแห่งความอับจน
หนูได้พบกับทั้งความมืดและแสงสว่างและได้เรียนรู้ว่าแม้แต่ในคุก คนเราก็เป็นอิสระได้ ดีใจจริง
หนูได้พบว่าในทุกสถานการณ์นั้นมีความดีงามแฝงเร้นอยู่ บางครั้งเราแค่ต้องค้นหามัน หนูสวดภาวนาทุกๆวันให้พวกท่านได้พบกับความอบอุ่นแบบเดียวกัน และการยอมรับในพระผู้เป็นเจ้า รวมทั้งการมอบความรักและการช่วยเหลือซึ่งกันและกัน...
หนูคิดถึงทุกคนแม้เราจะต้องถูกพรากให้จากกันนานแรมปี หนูได้มีเวลาคิดมากมายคิดถึงสิ่งที่อยากจะทำร่วมกับเล็กซ์ ไปตั้งแคมป์พร้อมหน้ากันทั้งครอบครัวครั้งแรก แล้วก็ตอนเราเจอกันครั้งแรกที่สนามบิน
หนูมีเวลาหลายชั่วโมงมากที่จะคิดว่าถ้าไม่มีเธอจะเป็นอย่างไร รู้ตัวอีกทีก็อายุครบ 25 ปีแล้ว และรู้ว่าเธอมีค่าแค่ไหนในชีวิตของฉัน
ของขวัญอันวิเศษสุดของหนูก็คือพวกท่านแต่ละคนหนูคงจะเป็นและไม่อาจเป็นคนแบบนี้ หากทุกคนไม่ได้เป็นส่วนหนึ่งของชีวิตหนูครอบครัวของฉัน และกำลังใจของหนู
หนูไม่ต้องการให้การเจรจาปล่อยตัวหนูกลายเป็นหน้าที่ของพวกท่าน ถ้ามีทางเลือกอื่นก็ขอให้ใช้ทางนั้นได้เลยต่อให้มันใช้เวลามากกว่าเดิมก็ตาม เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นนี้ไม่ควรที่จะเป็นภาระของทุกคนตั้งแต่แรกแล้ว
หนูขอให้ผู้หญิงเหล่านี้คอยให้กำลังใจท่านมีอะไรก็ปรึกษาพวกเขาได้ถ้ายังไม่ได้ลองให้...[ชื่อบุคคล]ติดต่อ...[ชื่อบุคคล]คนนี้ซึ่งมีประสบการณ์ติดต่อกับคนพวกนี้ไม่เคยมีใครเลยในพวกรู้มาก่อนว่ามันจะเนิ่นนานขนาดนี้ แต่ให้รู้ไว้ว่าหนูก็กำลังต่อสู้เหมือนกันตามหนทางเท่าที่หนูจะทำได้หนูยังสู้ต่อไหวไม่ได้กำลังท้อถอยจะไม่ยอมแพ้ไม่ว่ามันจะต้องใช้เวลานานแค่ไหนก็ตาม
หนูเขียนเพลงเมื่อหลายเดือนก่อนไว้ว่า“แม้เป็นสิ่งเจ็บปวดที่สุด แต่ก็เป็นแรงผลักให้ฉันสู้ไปและฉันคงไม่เหลืออะไร หากไร้ซึ่งความหวังจากเธอ” คือประมาณว่าการที่ได้รับรู้ว่าพวกท่านเจ็บปวดเป็นสิ่งที่ทำให้หนูเจ็บปวด พร้อมๆ กับความหวังที่จะได้พบกับทุกคนอีกครั้ง ก็เป็นพลังให้ความเข้มแข็งของหนู โปรดอดทนรอ ความเจ็บปวดให้พระผู้เป็นเจ้าดูแล หนูรู้ว่าทุกคนต้องการให้หนูเข้มแข็ง ขอบอกว่าหนูกำลังเข้มแข็งอยู่ อย่าหวาดกลัวต่อสิ่งที่จะเกิดขึ้นกับหนู เรามาร่วมสวดภาวนาด้วยกันเพื่อให้พระผู้เป็นเจ้าอำนวยพร พวกเราจะต้องได้พบกันอีก
ด้วยรักทั้งหมด
เคย์ลา