ฮือฮาพระจำศีล ซุกถ้ำ6ปี-โบกปูนปิด

ฮือฮาพระอาจารย์จำศีลในถ้ำสีคิ้วนาน 6 ปี ไม่ยอมออกมาสู่โลกภายนอก
 
ให้พระลูกศิษย์โบกปูนปิดทางเข้าออกถ้ำทั้งหมด นั่งบำเพ็ญภาวนาอยู่แต่ภายใน ลูกศิษย์จะใช้รอกผูกเชือกหย่อนอาหารลงไปให้ เมื่อฉันเสร็จจะนำมาผูกไว้ที่เดิม ให้พระลูกศิษย์ดึงขึ้นมา เคยอดอาหารติดต่อกันนาน 7 วัน แต่ไม่เป็นอะไร

เมื่อวันที่ 30 มิ.ย. ผู้สื่อข่าวเดินทางไปที่สำนักสงฆ์เขาแผนที่ บ้านหนองเครือคด หมู่ 8 ต.กลางดง อ.ปากช่อง จ.นครราชสีมา

หลังรับแจ้งว่ามีพระสงฆ์รูปหนึ่ง คือพระอาจารย์จวน เขมจาโร อายุ 50 ปี เข้าไปบำเพ็ญภาวนาอยู่ในถ้ำเขาแผนที่ ติดกับสำนักสงฆ์เขาแผนที่ เป็นเวลากว่า 6 ปีแล้ว โดยไม่เห็นเดือนเห็นตะวัน นอกจากนี้ยังให้ชาวบ้านใช้บล็อกซีเมนต์และปูนซีเมนต์ก่อปิดทับประตูทางเข้าถ้ำอีกด้วย

โดยสำนักสงฆ์ดังกล่าวตั้งอยู่บนภูเขาที่มีหน้าผาหินขนาดใหญ่

รวมทั้งมีก้อนหินทั้งขนาดเล็กและขนาดใหญ่ตั้งเรียงรายอย่างสวยงาม อยู่ท่ามกลางต้นไม้ใหญ่น้อยด้วยบรรยากาศที่เงียบสงัด สมกับเป็นที่บำเพ็ญภาวนาปฏิบัติธรรมสมาธิของพระสงฆ์รูปดังกล่าวอย่างยิ่ง

เมื่อไปถึง พบพระมหาพจน์ ปัญญาธโร อายุ 54 ปี พระประจำสำนักสงฆ์

กำลังจัดเตรียมภัตตาหารเช้าที่ญาติโยมนำมาถวายใส่ปิ่นโต รวมทั้งผลไม้และน้ำดื่ม เพื่อจะนำไปหย่อนลงที่ช่องอากาศเหนือถ้ำที่มีความยาวประมาณ 1.5 เมตร และกว้างประมาณ 1 ฟุต ซึ่งลึกลงไปประมาณ 17 เมตร เพื่อให้พระอาจารย์จวนได้ฉันเป็นประจำทุกเช้า

ด้วยการใช้เชือกมัดปิ่นโตและอาหารต่างๆ แล้วใช้รอกคอยหมุนหย่อนปล่อยเชือก

เพื่อนำอาหารลงไปด้านล่างของถ้ำ จากนั้นพระอาจารย์จวนจะออกจากบริเวณที่บำเพ็ญเพียรมารับภัตตาหารที่พระมหาพจน์ถวายนำไปฉัน เมื่อฉันอาหารเช้าเสร็จแล้ว จะนำปิ่นโตมามัดกับเชือกคืน เพื่อให้พระมหาพจน์ชักรอกนำขึ้นมาด้านบน

นอกจากนี้ พระอาจารย์จวนจะใช้วิธีการสื่อสาร

ด้วยการเขียนข้อความลงบนกระดาษโต้ตอบกับพระมหาพจน์ ตลอดเวลา 6 ปีที่ผ่านมา ชาวบ้านเลื่อมใสศรัทธาพระอาจารย์จวนอย่างมากที่ใฝ่พระธรรมและการปฏิบัติธรรมอย่างจริงจัง

เมื่อผู้สื่อข่าวเข้าไปในถ้ำซึ่งมีความลึกประมาณ 30 เมตร

เพื่อไปดูปากถ้ำที่ถูกปิดทับด้วยบล็อกและปูนซีเมนต์ พบว่าปากถ้ำที่ถูกปิดทับด้วยปูนซีเมนต์มีความกว้างประมาณ 2 เมตรและสูง 2 เมตร หนา 5 นิ้ว ไม่มีช่องให้คนเข้าไปได้เลย บรรยากาศภายในถ้ำเงียบสงบ มีฝูงค้างคาวเกาะอยู่ตามเพดานและบินไปมาจำนวนหลายร้อยตัว นอกจากนี้ บริเวณด้านนอกยังเป็นที่พำนักของพระมหาเทอด ฑัณตจิตโต ซึ่งจะคอยปรนนิบัติพระอาจารย์จวนด้วย

พระมหาพจน์ เปิดเผยว่า

พระอาจารย์จวนเป็นคนบ้านถนนหักใหญ่ ต.กุดพิมาน อ.ด่านขุนทด จ.นครราชสีมา มาบวชที่วัดบ้านถนนหักใหญ่ แล้วออกธุดงค์ไปทางภาคเหนือและภาคกลาง จากนั้นกลับมาปฏิบัติธรรมที่สำนักสงฆ์เขาแผนที่แห่งนี้นานกว่า 10 ปีแล้ว ท่านเป็นพระสายมหานิกายที่ปฏิบัติธรรมอย่างเคร่งครัด ชอบความสงบและชอบธรรมชาติ จะให้พระและญาติโยมปลูกต้นไม้เพื่อรักษาธรรมชาติ โดยสำนักสงฆ์แห่งนี้มีพระจำวัดอยู่เพียง 3 รูป รวมทั้งพระอาจารย์จวนที่อยู่ในถ้ำ

พระมหาพจน์ กล่าวต่อว่า

พระอาจารย์จวนตัดสินใจเข้าไปบำเพ็ญเพียรในถ้ำตั้งแต่วันเข้าพรรษาปี 2545 ก่อนจะเข้าไป ท่านบอกว่าอยากเข้าไปนั่งบำเพ็ญเพียรปฏิบัติธรรมสมาธิเพื่อปิดโลกตามรอยพระพุทธเจ้า โดยจะฉันอาหารเพียงมื้อเดียว สำหรับวันพระจะงดฉัน และที่ผ่านมาท่านเคยไม่ฉันข้าวและน้ำนานติดต่อกัน 7 วัน ไม่ติดต่อสื่อสารใดๆ กับอาตมาเลย หลังนำภัตตาหารไปถวายก็เหลือเต็ม แสดงว่าพระอาจารย์ไม่ได้ฉันอะไร อาตมาก็สงสัยและคิดว่าท่านอาจจะเจ็บป่วย จึงตัดสินใจจะทุบปูนที่ปิดปากถ้ำไว้เพื่อเข้าไปดู แต่ในที่สุดท่านก็สื่อสารมาว่าไม่เป็นไร ยังสบายดี

พระมหาพจน์ กล่าว

พระอาจารย์จวนบวชตั้งแต่อายุ 24 ปี ที่วัดบ้านถนนหักใหญ่ ต.กุดพิมาน อ.ด่านขุนทด จนถึงปัจจุบันเป็นเวลา 26 พรรษา ย่าง 27 พรรษา ท่านบอกกับหลายคนว่าจะไม่สึกตลอดชีวิตและที่ผ่านมาท่านเคยธุดงค์ไปหลายจังหวัดทั่วทุกภาคของประเทศไทย กระทั่งมาจำวัดอยู่ที่สำนักสงฆ์เขาแผนที่แห่งนี้

ส่วนความเป็นอยู่ภายในถ้ำก่อนที่โบกปูนปิดปากถ้ำ

ญาติโยมช่วยกันทำห้องสุขาแบบเรียบง่ายพอได้ดับกลิ่นและที่อาบน้ำไว้ให้ท่าน โดยจะปล่อยน้ำลงไปในช่องเหวด้านล่างของถ้ำ ส่วนขยะท่านจะใส่ถุงมัดกับเชือกส่งขึ้นมาให้อาตมานำไปกำจัด

สำหรับอากาศภายในถ้ำก็ถ่ายเทสะดวก

เพราะมีช่องลมด้านบนระบายออกไปได้ แต่ด้านนอกบริเวณที่อาตมาจำวัดอยู่จะมีกลิ่นเหม็นของมูลค้างคาวมากพอสมควร หลังจากที่ท่านเข้าถ้ำบำเพ็ญศีล อาตมาจะไม่เห็นตัวท่านเลย ได้ยินแต่เสียงท่านสวดมนต์ทำวัตรตอนตี 2 ของทุกวัน จากนั้นจะไม่ได้ยินเสียงท่านอีกเลย"

พระมหาพจน์กล่าวต่อว่า สำหรับอาการเจ็บป่วยของพระอาจารย์ก็มีบ้าง

แต่ท่านจะให้นำน้ำผึ้งแท้ส่งไปให้ เพื่อฉันร่วมกับบอระเพ็ดแทนยารักษาโรค ซึ่งอาตมาจะถวายน้ำผึ้งปีละ 15 ขวด นอกจากนี้ อาตมาและพระมหาเทอด จะเป็นผู้เดินบิณฑบาต เพื่อนำมาถวายให้พระอาจารย์จวนทุกเช้า เป็นระยะทางไปกลับจากหมู่บ้านกว่า 6 ก.ม.

ซึ่งท่านมีกำหนดออกมาจากถ้ำในวันจันทร์ที่ 29 ต.ค.2550 หลังออกพรรษา 3 วัน
 
และในวันที่ท่านออกจากถ้ำ สำนักสงฆ์เขาแผนที่จะมีพิธีทอดกฐินของสรพงศ์ ชาตรี ประธานมูลนิธิสมเด็จพระพุฒาจารย์ (โต พรหมรังสี) นอกจากนี้ พระอาจารย์จวนจะไม่พูดกับใครเลย แม้แต่อาตมาก็ไม่เคยพูดด้วย ถึงจะตะโกนถามลงไปในถ้ำก็ตาม โดยมีเพียงครั้งหนึ่งเท่านั้นที่ท่านเอ่ยปากออกมา หลังจากที่อาตมาเคยถวายภัตตาหารลงไปในถ้ำ ปรากฏว่าท่านไม่ฉันเลยติดต่อกันเป็นเวลาถึง 7 วัน อาตมาและชาวบ้านเกรงว่าท่านจะเจ็บป่วยหรือมรณภาพจึงตัดสินใจหาทางปีนลงไปในถ้ำ ท่านจึงตะโกนบอกออกมาว่า "ไม่ต้องลงมา อาตมาไม่ได้เป็นอะไร" ระหว่างที่ท่านให้ชาวบ้านปิดปากถ้ำนั้นท่านนำแมวสีสวาด เพศผู้ เข้าไปอยู่ด้วยตั้งแต่ตัวยังเล็กๆ ปัจจุบันแมวใหญ่และอ้วนขึ้น