นายกฯจะยุบสภาหรือจะรอให้สภาถูกทุบ?

คมชัดลึก :ข้อเตือนใจที่ช่างในโรงเหล็กทุกคนต้องจำให้ได้คือ “ต้องตัดและตีขณะเหล็กกำลังร้อน”… เนื้อเหล็กที่ระอุแดงราวกับจะหลอมละลายนั้น ตัดง่ายคล้ายหยวกกล้วย ตัดแล้วจะตีเป็นเครื่องใช้หรืออาวุธชนิดใด ย่อมสั่งได้ดั่งใจหมาย... ผมนึกถึงสารคดีเชิงข่าวที่เคยเขียนสมัยก้าวเข้ามาเป็นนักข่าว-นักเขียนใหม่ๆ หลังจากพรรคประชาธิปัตย์ชนะการเลือกตั้งในกรุงเทพฯ ถึง 2 ครั้งในเวลาไล่เลี่ยกัน

ที่สำคัญ ตอนนี้ “ต้นไม้หาเสียง” ที่ลงดินปลูกเอาไว้ในปีแรกๆ ของการเป็นรัฐบาลก็กำลังผลิดอกออกผลให้สะพรั่ง

โครงการต้นกล้าอาชีพที่จัดแสดงในวันเลือกตั้ง ส.ก.-ส.ข.อย่างพอดิบพอดีก็เป็นที่นิยมชมชอบของประชาชน โน่นโครงการโฉนดชุมชน โครงการปลดหนี้ให้ชาวนา โครงการกองทุนสวัสดิการชาวนาก็มีเสียงโห่ร้องขานรับกันลั่นทุ่ง ไม่เท่านั้นการปรับขึ้นเงินเดือนให้ข้าราชการทั้งเก่าและที่จะเข้ามาทำงานใหม่ก็ทำให้หลายคนประแป้งแต่งตัวรอกันทั่ว โน่น กรรมกรผู้ใช้แรงงานหรือก็ไม่น้อยหน้าใครค่าแรงก็ปรับขึ้นแล้ว การส่งออกสินค้าหรือก็พุ่งปรู๊ดปร๊าดผิดหูผิดตา การท่องเที่ยวก็เริ่มโงหัวทำท่าว่าจะทำเงินอีกโขทีเดียว… พรรคการเมืองใหม่ที่ทำท่าจะเบียดขึ้นมาเป็นคู่แข่งก็ถูกบี้ติดพื้น กทม.ไปแล้ว พรรคเพื่อไทยก็ระส่ำเหมือนปลาช่อนถูกทุบหัว ส่วนพรรคชาติไทยพัฒนา รวมชาติพัฒนา เพื่อแผ่นดิน มาตุภูมิ กิจสังคม ที่ยัดใส่เข่งรวมกัน แล้วแปะชื่อเป็น “พรรครอร่วมรัฐบาล” ก็ไม่น่ามีพิษสง ทุกพรรคพร้อมแห่พร้อมเฮอยู่แล้ว

ส่วนพรรคภูมิใจไทยที่เหมือน "คอหอยกับลูกกระเดือก” หากถ้อยทีถ้อยอาศัยแบ่งกันกินแบ่งกันใช้ แบ่งพื้นที่เลือกตั้งกันให้ลงตัว

หลังเลือกตั้งก็คงไม่ไปไหนเสีย ...อ้าว เฮ้ย ! อย่างนี้แล้วประชาธิปัตย์จะพิรี้พิไรอยู่ไยเล่า ยุบสภามันเสียวันนี้พรุ่งนี้เลยมิดีหรือ ? มัวโอ้เอ้วิหารราย หากมีใครมา “ทุบสภาทิ้ง”   เสียก่อน จะไม่มีโอกาส “ยุบสภา” นะครับ