ที่บ้านสุขุมวิท
16 ธ.ค.2550
ตอนที่คุณยายเนียม ให้แหวนกับผมที่ใต้ต้นไม้ริมนา จังหวัดอุบล ราชธานี เมื่อวันที่ 8 สิงหาคม 2550 คุณยายเนียมบอกกับผมว่า
"แหวนนี้ยายรักมาก ใส่มาตลอดชีวิต ไม่เคยคิดจะให้ใครแต่ครั้งนี้ขอมอบให้คุณอภิสิทธิ์"
วันนั้นผมมีความรู้สึกไม่ต่างกับเวลาที่ผมไปพบพี่น้องประชาชนในหลายๆ ที่ ทั้งกรุงเทพฯ ใต้ เหนือ อีสาน พี่น้องได้บอกผมว่าอยากให้คุณอภิสิทธิ์ เป็นนายกฯ เพื่อมาแก้ปัญหาให้คนจน หรือมีคนหนุ่มคนหนึ่งที่นครสวรรค์ตะโกนบอกผมว่า "คุณอภิสิทธิ์ ฝากประเทศด้วยครับ"
ผมรู้สึกว่าผมกำลังก้าวเข้าสู่การแบกปัญหาร้อยแปดของประเทศของเรา ทั้งความยากจน ปัญหาปากท้อง ปัญหาหนี้สิน ปัญหาของเกษตรกร ผู้ใช้แรงงาน พ่อค้า คนชั้นกลาง มากมาย
ผมตัดสินใจทำสิ่งที่เรียกว่า "วาระประชาชน" เพื่อแก้ปัญหาให้กับเขา ผมดีใจที่เขารู้และฝากความหวังไว้กับผม
เมื่อการเลือกตั้งมาถึง ผมประกาศนโยบาย "วาระประชาชน" ให้คนเรียนฟรี แก้ไขปัญหาค่าครองชีพ และฟื้นสันติสุขสู่จังหวัดชายแดนภาคใต้ รวมถึงแผน 99 วัน
แต่พอใกล้วันเลือกตั้งเข้า การแข่งขันเรื่องนโยบายแก้ปัญหาวิกฤตของประเทศซึ่งเป็นสาระของการเลือกตั้งถูกเบี่ยงเบนกลับกลายเป็นประเด็นการเมือง เรื่องวีซีดี เอกสารลับคมช. ผมได้แต่ถามตัวเองว่า แล้วประชาชนอยู่ไหนล่ะ เพราะประเทศนี้ไม่ได้มีแต่นักการเมืองกับพรรคพวกเท่านั้น
เหลืออีกไม่กี่วัน ผมอยากจะขอร้องเชิญชวนให้พวกเราทำอะไรบางอย่างเพื่อช่วยแก้วิกฤตของประเทศ ผมจึงเขียนจดหมายฉบับนี้ เพื่อชักชวนท่านทั้งหลายที่เห็นด้วยกับนโยบาย "วาระประชาชน" แนวทางของผมและพรรค ช่วยกันบอกต่อๆ ให้ช่วยเลือกอนาคตของลูกหลาน เลือกการดูแลปัญหาปากท้องประชาชน เลือกการดูแลคนชรา เลือกใต้สันติสุข เลือกรัฐบาลและผู้นำที่ซื่อสัตย์ ด้วยการเลือกผมและผู้สมัครของพรรคยกทีมทุกเขตทั่วประเทศ
ทุกคะแนนมีค่าต่อการตัดสินเลือกอนาคตของประเทศ
ถ้าท่านเห็นด้วยกับผม ช่วยกันนะครับ ส่ง E-mail ต่อไป เพื่อเป็นหลายๆ เสียง.... เสียงของประชาชนที่จะร่วมกันตัดสินปัญหาวิกฤตของประเทศของเรา
จากใจ
อภิสิทธิ์ เวชชาชีวะ
หมายเหตุ : นายอภิสิทธิ์ เขียนจดหมายดังกล่าวลงในเว็บไซต์ ก่อนการเลือกตั้งเมื่อวันที่ 23 ธ.ค. 2550