"เซนทรัลครับ " ผมบอกจุดหมายหลังจากที่ผมได้โบกมือเรียก Taxi
สายตาพลันไปพบกับ ทีวีที่ติดในแท๊กซี่
"โอ้โห ลุง มีทีวีด้วยเหรอครับนี่ " ผมเริ่มต้นบทสนทนา และ เป็นคำพูดสุดท้ายของผม ที่เหลือเป็นคำพูดที่เกินจะเก็บ ได้พลั้งพรูจากปากของคุณลุงคนขับรถแท๊กซี่
"ไอ้เหี้... ทัก... ไอ้...เลว ทีวีเครื่องนี้ผมต้องจ่าย5หมื่นกว่าบาท ทำอะไรไม่ได้เลย
มีแต่เพิ่มเสียงเบาเสียงได้ และมีแต่โฆษณาของที่ต่างๆมาลง
ผมซื้อแท๊กซี่เอื้ออาทร ทีวีก็ไม่อยากได้ แต่เค้าบังคับซื้อ จ่ายเพิ่ม5หมื่นกว่าบาท
โฆษณาทั่วๆไปเจ้าของต้องได้ แต่นี่พวกผมต้องเสียตังค์แทนได้ตังค์
นี่เครื่องทำบัตรเครดิตอีกอย่างนะ ผ่านมา5เดือนแล้ว ก็ยังใช้ไม่ได้ แต่พวกผมเสียตังค์ครับ"
ลุงคนขับtaxiเล่าวิธีการที่แก้ปัญหาให้ผมฟังต่อ
"วันก่อนผมไปคุยกับธนาคารมา ธนาคารบอกว่า ไม่ชอบทีวีก็ให้ถอดไว้ที่บ้าน แต่พวกผมต้องจ่ายเงินค่าทีวี เพราะมีอยู่ในสัญญา จ่ายวันละเกือบ500บาท โอ้ยคนจนเวลาไม่มีเงิน 50 บาทยังเยอะเลย"
ลุงเล่าถึงทางออกสุดท้าย ที่ทำไปแล้ว แต่ก็ไม่มีอะไรดีขึ้น
"หนก่อนพวกผม คนขับแท๊กซี่ที่หลงซื้อ แท๊กซี่เอื้ออาทรประท้วงกัน ไอ้ห้อย รัฐมนตรีก็บอกว่า ไม่แน่อาจจะมาแบ่งค่าโฆษณาให้เดือนละ500 ก็ได้ แต่นี่ผ่านมา3เดือนแล้ว เรื่องเงียบ ไอ้เหี้..เลวระยำ กินบ้านเมือง ทำนาบนหลังคน"
คราวหน้าอย่าหวังคะแนนเสียงจาก taxiอีกเลย
กระทู้ร้อนแรงที่สุดของวันนี้
กระทู้ล่าสุด
รูปเด่นน่าดูที่สุดของวันนี้
