จุดชนวนปลด ขิงแก่ เข้าตำรา อำนาจ...ไม่เข้าใครออกใคร

โดยปกติผมพิจารณาตนเองอยู่ทุกวัน ในช่วงเช้าจะพิจารณาว่าอะไรบ้างที่ทำไม่ดี และหาทางแก้ไข ผมพิจารณาตัวเองอยู่ตลอดเวลา และพร้อมรับฟังความคิดเห็นที่วิพากษ์วิจารณ์ หรือให้ข้อคิดเห็นต่างๆ"

เป็นการเปิดปากครั้งแรกของ พล.อ.สุรยุทธ์ จุลานนท์ ภายหลังผ่านพ้นช่วงโกลาหลมาได้เพียงแค่ข้ามวัน

เพราะตลอดทั้งวันอังคาร ที่ผ่านมา มีเรื่องให้น่าวิตกกังวลต่อเสถียรภาพของเก้าอี้ "นายกรัฐมนตรี" อย่างไม่เคยเป็นมาก่อน

ไชยวัฒน์ สินสุวงศ์ อดีตแนวร่วมพันธมิตรประชาชนเพื่อประชาธิปไตยขับไล่ทักษิณเมื่อปีกลาย

มาวันนี้สวมเสื้อตัวใหม่ในนาม "แกนนำสมัชชาประชาชนอีสาน 19 จังหวัด" ออกโรงตะเพิด "พล.อ.สุรยุทธ์" พ้นเก้าอี้นายกรัฐมนตรีโดยด่วน

เป้าหมายพุ่งไปที่ศูนย์กลางอำนาจที่ห่อหุ้ม "รัฐบาลขิงแก่" ในการลงดาบด้วยตัวเอง

ทั้ง "คมช." และ "เสาหลักประชาธิปไตย"

สถานการณ์คงจะไม่รุนแรงเท่าใดนัก หากว่าหนังสือตะเพิดนายกฯ ไม่ได้รับการ "รับลูก" จากศูนย์กลางแห่งอำนาจทั้งสองที่

ซ้ำร้ายก็ตรงที่เป็นการรับลูก "โดยตรง" ของผู้กุมอำนาจ!!!

ไม่ว่าจะเป็นการตั้งใจเปิดฟลอร์รับหนังสืออย่างเป็นทางการของ พล.อ.สนธิ บุญยรัตกลิน ประธาน คมช.

แตกต่างจากทุกครั้งที่จะมอบหมายให้ พล.ต.วีรัณ ฉันทศาสตร์โกศล เลขานุการกองทัพบก เป็นผู้รับมอบแทน

พล.ร.ท.พะจุณณ์ ตามประทีป หัวหน้าสำนักงานประธานองคมนตรีและรัฐบุรุษ

พร้อมกับแสดงความเห็นเป็นนัย ให้ตีความไปได้ต่างๆ นานา ด้วยคำพูดที่ว่า

"พล.อ.สุรยุทธ์ ท่านเป็นสุภาพบุรุษ เวลาให้ใครรับผิดชอบอะไรแล้ว ท่านก็ให้เกียรติ แต่มาถึงจุดที่ถ้าคนเขายอมรับพวกรัฐมนตรีต่างๆ ไม่ได้ พล.อ.สุรยุทธ์ ก็จะต้องลงไปกระตุ้นมากขึ้น"

ทั้งสองกรณีจึงถูกมองว่าเป็นปรากฏการณ์ที่ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อนหน้านี้!!!

ไม่นับสถานการณ์ที่ดูเหมือน "บังเอิญ" เมื่อสมาชิกสภานิติบัญญัติแห่งชาติกลุ่มหนึ่งปล่อยข่าวไขก๊อก เพื่อกดดันให้ "พล.อ.สรุยุทธ์" ลาออก ก็เกิดขึ้นวันเดียวกันอีก

มิหนำซ้ำยังเกิดเหตุการณ์ "แปลกแต่จริง" เมื่อจู่ๆ เกิดรายการถอยทะเบียนรถหมายเลข "ษห 3835" ซึ่งเป็นหมายเลขประจำรถประจำตำแหน่งนายกรัฐมนตรีของ "ทักษิณ ชินวัตร" ออกมาเพ่นพ่านแถวทำเนียบรัฐบาล

สำคัญตรงที่เป็นพาหนะที่พา "พล.อ.สนธิ" มาร่วมประชุม ครม.ซะด้วย

ปรากฏการณ์ที่ว่านี้จึงยิ่งทำให้ "ข่าวลือ" ดูมีน้ำหนักขึ้นมาทันตา

โดยเฉพาะการลือกันหนาหูว่า "ประธาน คมช." อาจพลิกบทมาเป็นผู้นำฝ่ายบริหารซะเอง

แต่อย่างไรก็ตาม ปรากฏการณ์ลือลั่นสนั่นเมืองถึงกระแสปลด "นายกฯ ขิงแก่" ก็ถูกดับกระแสลงทันทีในเช้าวันรุ่งขึ้น

เมื่อปรากฏภาพการจับเข่าคุยนานราวชั่วโมงระหว่าง พล.อ.สุรยุทธ์-พล.อ.สนธิ-พล.อ.บุญรอด สมทัศน์ รมว.กลาโหม โดยมี นิตย์ พิบูลสงคราม รมว.การต่างประเทศ เข้าร่วมวงด้วย

ตามด้วยการเดินทางเข้า "มูลนิธิรัฐบุรุษ" ของ "พล.อ.สุรยุทธ์" เพื่อประชุมกรรมการในฐานะประธานมูลนิธิ

ก่อนจะเปิดปากเล่าให้ฟังถึงการหารือร่วมกันว่า มีหลายเรื่อง โดยเฉพาะเกี่ยวกับสถานการณ์ด้านต่างประเทศ

พร้อมกับสยบข่าวปลดนายกฯ ด้วยประโยคที่ว่า...

"ในช่วงเช้าที่ผ่านมา ผมได้พูดคุยกับประธาน คมช. ซึ่งท่านก็บอกว่ายังไม่ได้พิจารณา"

อย่างไรก็ดี แม้สถานการณ์อีหลักอีเหลื่อระหว่างรัฐบาลและ คมช.ดูจะถูกจับตามอง และตั้งคำถามถึงความไม่ลงรอยกันหนาหู

แต่ก็เป็นที่รู้กันดีว่างานนี้ ย่อมต้องมีที่มาที่ไปและเบื้องหน้าเบื้องหลังที่ไม่อาจมองข้าม!

หนึ่ง...เป็นความพยายาม "เสี้ยม" ให้เกิดความหวาดระแวงและแตกคอกันเองระหว่างรัฐบาลและ คมช.ของกลุ่มผู้ไม่ได้รับประโยชน์ที่คิดว่าตัวเองควรได้

ผ่านช่องทางการสื่อสารในรูปแบบต่างๆ รวมกับตัวแทนที่มีเครือข่ายอยู่ใน สนช.และสายอดีตพันธมิตร

สอง...เป็นการสบช่องของฝ่ายผู้กุมอำนาจใน คมช.ที่ต้องการต่ออายุก่อนที่จะหมดวาระลงในอีกไม่กี่เดือนข้างหน้า

ขณะที่อีกด้านหนึ่งเป็นการ "รับงาน" ประสานตัวแทนขั้วอำนาจเก่า

โยงใยไปถึงการตั้งพรรคการเมือง และรัฐบาลใหม่ภายหลังการเลือกตั้งที่เตรียมผลักดัน สมคิด จาตุศรีพิทักษ์ เป็นนายกฯ

เพราะล่วงรู้มาว่า "ขั้วอำนาจปัจจุบัน" มีแนวโน้มหนุนหลังอดีตผู้นำประชาธิปัตย์ ชวน หลีกภัย ขึ้นสืบอำนาจต่อ ด้วยหวังล้างบางระบอบทักษิณให้สิ้นซาก

แต่ไม่ว่าต้นสายปลายเหตุจะมาด้วยสมมติฐานอะไรก็ตามที

ข้อที่น่าคิดอยู่อย่างหนึ่งก็คือ การคิดจะ "เปลี่ยนม้ากลางศึก" ในยามนี้นั้นไม่ง่ายนัก

กับเวลาที่เหลืออยู่อีกเพียง 6 เดือนเศษ

บวกกับบทเรียนในอดีตที่หัวหน้าคณะรัฐประหารคิดการใหญ่ ด้วยการก้าวขึ้นสู่อำนาจด้วยตัวเอง

มันพินาศให้เห็นกับตามานักต่อนักแล้วมิใช่หรือ???

ขอขอบคุณ : ข้อมูลข่าวที่มีคุณภาพ จาก หนังสือพิมพ์คมชัดลึก