วันที่ 7 กันยายน ดร.เสรี วงษ์มณฑา อดีตแกนนำ กปปส. ได้เขียนข้อความผ่านทางเฟซบุ๊กส่วนตัว ดร.เสรี วงษ์มณฑา ระบุว่า
ที่เราเป็นอย่างที่เป็นอยู่เวลานี้ เพราะเราเป็นคนที่ใสสะอาดมีคนยกย่องมาตลอดชีวิตจนถึงอายุ 65 แต่เราต้องมาเจอคนที่อายุน้อยกว่าทำให้เรามีรอยด่างที่กลายเป็นประวัติศาสตร์ที่ไม่อาจจะลบได้ เราเรียนหนังสือดี สอบได้ที่หนึ่ง ครูรักเราทุกคนตั้งแต่ประถม มัธยม อุดมศึกษา บัณฑิตศึกษา เราเป็นหัวหน้าห้อง เป็นรองประธานนักเรียน เป็นกรรมการนักศึกษา เป็นตัวแทนโรงเรียนในการแข่งขัน ทำกิจกรรมของโรงเรียนของมหาวิทยาลัย เป็นคนที่มีลักษณะผู้นำที่มีคนยินดีตาม ไปเมืองนอกเราก็ได้ทุนไปเรียนไม่เคยเสียเงิน เป็นตัวแทนนักเรียนไทยในการนำเสนอวัฒนธรรม เป็นรองประธานนักเรียนต่างชาติของมหาวิทยาลัย ได้ทุนเป็นอาจารย์ผู้ช่วยสอนในระดับปริญญาตรี ได้ทุนผู้ช่วยวิจัย เพื่อนรัก อาจารย์รัก เพราะเราชอบทำงานให้กับสังคม มารับราชการเราได้ 2 ขั้นเกือบทุกปี
เราเป็นอาจารย์ที่ลูกศิษย์รัก เพื่อนอาจารย์รักจนได้เป็นคณบดี เราทำงานสื่อมวลชนมีคนชวนเขียนบทความ
ได้รางวัลเทพทองนักจัดรายการวิทยุดีเด่น ได้รางวัลนักประชาสัมพันธ์กิติคุณสังข์เงิน ได้รางวัลเมขลา ได้รางวัลสื่อดีเด่นของสมาคมคาทอลิก ได้รางวัลหน้ากากทองคำละครเวทียอดนิยม 2 ปีซ้อน ได้รางวัลหน้ากากทองคำนักแสดงสมทบยอดเนี่ยม ได้รางวัลวิก 07 ทองนำนักแสดงอาวุโสยอดเยี่ยม ด้านวิชาการได้เป็นรองศาสตราจารย์ ได้ทุนทำวิจัย ได้รับเลือกเป็นนักวิชาการดีเด่นของสมาคมมหาวิทยาลัยเอกชน เราเป็นนักบรรยายขายดีที่ค่าตัวสูง ได้รับเชิญให้บรรยายทั้งบริษัทเอกชน รัฐวิสาหกิจ หน่วยงานราชการ กองทัพ สถาบันพระปกเกล้า วปอ. โรงเรียนเสนาธิการ วัดต่างๆ สถานศึษาต่างๆ ในทางธุรกิจเราอยู่เบื้องหลังความสำเร็จของสินค้าหลายยี่ห้อในฐานะที่ปรึกษา
เราทำโครงการรณรงค์ให้รัฐบาลหลายเรื่อง ไม่ว่าเราทำอะไร เราทำด้วยจิตสาธารณะ ด้วยสำนึกความรับผิดชอบต่อสังคม ต่อแผ่นดิน เราไม่เคยคิดร้ายใคร เราไม่เคยมีเจตนาทำลายชาติ เราทำในสิ่งที่เราคิดว่าจำเป็นในการแน่วแน่แก้ไข
แต่บัดนี้เรามีรอยด่างในชีวิตเสียแล้ว มันเป็นรอยด่างที่เป็นประวัติศาสตร์ที่ลบไม่ได้ เป็นรอยด่างที่แสดงว่าเราเป็นคนไม่ดี เป็นคนสร้างปัญหา การแสดงว่าเราไม่ดีนั้นเขาแสดงออกอย่างเป็นรูปธรรมอย่างชัดเจน เป็นการกระทำที่ทำให้เราเสียใจมาจนทุกวันนี้ ไม่เคยนึกว่าคนที่มีจิตสาธารณะและมีเจตนาดีต่อบ้านเมืองจะได้เจอ
มันเป็นความเสียใจอย่างสุดซึ้งที่แทบจะทำให้เราเป็นคนซึมเศร้า มันลบออกจากใจยากจริงๆ เพราะบัดนี้เราไม่อาจจะตายไปอย่างคนไร้ความด่างพร้อย บัดนี้มีรอยด่างที่ทำให้คนมองว่าเป็นคนไม่ดี เป็นคนสร้างปัญหาให้กับบ้านเมืองไปเสียแล้ว เมื่อเป็นเช่นนี้แล้วจะตายอย่างมีความสุขได้อย่างไร เขาจะรู้บ้างไหมนะว่าเขาทำลายความภูมิใจในตัวเราไปหมดสิ้นแล้ว เรารู้สึกรันทดเต็มประดา
ใครจะช่วยชี้ทางสว่างให้ใจเราสงบกับรอยด่างพร้อยในชีวิตครั้งนี้ได้บ้าง ทำไมคนที่พยายามทำดีเพื่อสังคมตลอดมาจึงต้องเจอกับเรื่องทั้งหลายทั้งปวงเหล่านี้ บอกจริงๆว่าเวลานี้ถ้าไม่มีนักศึกษาที่เป็นศิษย์ ลูกค้าที่ยังชื่นชมความสามารถของเรา ป่านนี้เราคงต้องพึ่งจิตแพทย์แล้ว
กระทู้ร้อนแรงที่สุดของวันนี้
กระทู้ล่าสุด
รูปเด่นน่าดูที่สุดของวันนี้
