เมื่อวันที่ 18 ส.ค. นายชูวิทย์ กมลวิศิษฏ์ หัวหน้าพรรครักประเทศไทย โพสต์รูปภาพลงเฟซบุ๊กส่วนตัว "ชูวิทย์ I′m No.5" ถึงเรื่องร่างงบประมาณรายจ่าย ปรำจำปี 2558 โดยมีข้อความดังนี้
ร้อยชักสามสิบ
แต่โบราณเรามีการเก็บภาษีตามราคาสินค้าร้อยละ 3 คนทั่วไปในสมัยนั้นเรียกว่า "ภาษีร้อยชักสาม"
ขณะที่งบประมาณแผ่นดินปี 2558 เข้าสภา เพื่อให้บรรดา สนช. มือใหม่ผ่านเป็นกฎหมาย ทันความต้องการใช้เงินภายในสิ้นเดือนกันยายนนี้ เพราะตั้งแต่วันที่ 1 ตุลาคม 2557 จะได้ใช้เงินของปีงบประมาณใหม่
ข้าราชการเป็นผู้จัดทำโครงการต่างๆนาๆที่เรียกว่า "งบลงทุน" ไม่ว่าจะก่อสร้างสารพัดโครงการ เช่น งบบูรณาการน้ำ ขุดลอกคูคลอง สร้างบ่อน้ำ สร้างฝาย สร้างเขื่อน ทำถนน เกี่ยวข้องผูกพันหลายกระทรวง ทบวง กรม ตั้งแต่กระทรวงมหาดไทย กระทรวงเกษตรฯ กระทรวงคมนาคม ทำแล้วทำอีกไม่มีเลิก ปีงบประมาณใหม่ก็หาเรื่องทำใหม่
หรือแม้แต่งบประชุมสัมนาของแต่ละกระทรวง มีกันตลอดทั้งปี ไปประชุมก็เหมือนไปเที่ยว มีทั้งค่าอาหาร ที่พัก เบี้ยเลี้ยงให้ ขากลับยังมีของฝากติดไม้ติดมือกันมาอีก
ข้าราชการสุมหัวกับพ่อค้าแต่งงบประมาณ แล้วคำนวนเปอร์เซ็นต์คอมมิชชั่น ชงให้รัฐมนตรีที่แท็กทีมหน้าห้อง ข้างห้อง หน้าโต๊ะ หลังบ้าน กินต่อเป็นขบวนการ "จัดสรรความสุข" เจือจุนไปถึงคณะกรรมาธิการงบประมาณ ที่เรียกว่า "งบแปรญัตติ" แบ่งให้กรรมาธิการแต่ละคน กรรมาธิการคนไหนพูดมาก ติงมาก ตั้งข้อสังเกตุมาก ก็ใช้เงินปิดปากมากหน่อย คนไหนไม่พูดก็ได้งบตามน้ำ
“ร้อยชักสามสิบ" เป็นอัตรากระจายความสุขระหว่างข้าราชการ พ่อค้า และนักการเมือง
ข้าราชการ เก็บไว้ใช้ยามตกทุกข์ได้ยาก เผื่อไว้น้ำบ่อหน้า
พ่อค้า เผื่อเหลือเผื่อขาด ฝ่ายไหนขึ้นมามีอำนาจก็จ่าย
นักการเมือง เหลือเป็นเงินทอนเอาไว้ใช้ตอนเลือกตั้ง
แต่ก่อนเรียก "ร้อยชักสาม" เดี๋ยวนี้พัฒนาเป็น "ร้อยชักสามสิบ" จะเหลือตกไปถึงประชาชนเป็นผลสัมฤทธิ์สักกี่มากน้อย?
อย่างนี้ไม่ใช่ "คืนความสุข" แต่เป็นการ "กระจายความสุข"
หากจะปฏิรูป เริ่มตั้งแต่งบประมาณประเทศเสียก่อนเลยเป็นยังไง ไม่อย่างนั้น คนจีนแถวเยาวราชเขาเรียกว่า "แป่เอียะ" แปลว่า เหมือนๆกัน ไม่เห็นจะต่างกันตรงไหน
กระทู้ร้อนแรงที่สุดของวันนี้
กระทู้ล่าสุด
รูปเด่นน่าดูที่สุดของวันนี้
