อีกเรื่องหนึ่งคงจะลืมเสียไม่ได้คือคำขอบใจขอบคุณที่พี่น้องประชาชนคนนครสวรรค์และกำแพงเพชรที่ช่วยกันจัดงาน“ลูกปลูกป่าให้พ่อให้แม่”อย่างยิ่งใหญ่ โดยเฉพาะประธานสภาประชาชนคุณสุภัทรและคณะกรรมการ พร้อมทั้งแม่ครัวที่ช่วยงานทุกท่าน ทุกอย่างจึงลงตัวได้อย่างเรียบร้อย สวยงาม
ประชุมเสร็จฉันขอตัวมาสรงน้ำ ฉันยาสมุนไพรแก้ปวดท้อง ที่จริงปวดมาตั้งแต่ช่วงบ่าย แต่ก็พยายามอดทน ฉันยาตลอดการเดินทาง
คืนนั้นเข้านอนแบบทุรนทุราย ต้องเจริญปราณโอสถถึงได้หลับลงอย่างผ่อนคลาย เช้าตื่นขึ้นมาก็รู้สึกตึงๆในช่องท้อง แต่ก็พยายามฉันน้ำเข้าไปมากๆ ออกกำลังกายนิดหน่อย ทำภารกิจส่วนตัวเรียบร้อย ออกมาฉันเช้าด้วยความอ่อนเพลีย ฉันข้าวต้มไปนิดหน่อยเริ่มรู้สึกปวดท้องจึงหยุดฉัน แล้วก็แต่งตัวออกมาเดินเยี่ยมเยียนลูกหลานที่มาช่วยปลูกป่า พอได้เวลาจึงขึ้นรถเดินทางไปยังที่ปลูกป่า ก็เริ่มปวดท้องอีก ฉันยาแล้วทำลืมๆ เดินหาต้นไม้ลงมือปลูกป่า
ในระหว่างที่รอตัวแทนแม่ทัพภาค 3 และผู้ว่าราชการจังหวัดกำแพงเพชร ปลูกไปได้หลายสิบต้นอาการปวดท้องก็หาย
มีคนมาบอกว่าประธานเดินทางมาถึงแล้ว เลยต้องเดินลงจากยอดเขามาร่วมงานพิธีเปิดปลูกป่า เสร็จพอดีถึงเวลาเพล ชาวบ้านและคุณปกรณ์ก็นำอาหารมาถวาย ฉันไปได้หน่อยเริ่มปวดท้องอีกแล้ว ต้องหยุด พอดีเด็กๆมารอรับของขวัญ เลยถือโอกาสหยุดฉันมาแจกของขวัญเด็กๆดีกว่า
สรุปงานนี้เรียบร้อยไปด้วยดี แต่ฉันซิทรมานเหลือรับ ไม่เป็นไรงานใหญ่สำเร็จลงได้เป็นใช้ได้
เพราะวันอาทิตย์ที่ 17 ต้องออกเดินทางแต่เช้าเพื่อไปแจ้งวัฒนะรักษาโรคและแสดงธรรมที่อาคารบี วันจันทร์ที่ 18 ต้องเดินทางไปเชียงใหม่เพื่อปลูกป่า นำต้นคูนสูง 3 เมตร จำนวน 2557 ต้นที่คุณปกรณ์และพวกถวายมาไปปลูกตามข้างทางขึ้นดอยอินทนนท์ให้ข้างทางร่มรื่น เวลาคูนออกดอกจะได้เหลืองทั้งสองข้างทาง
วันนี้ต้องขออภัยที่เขียนมาระบาย มิใช่ต้องการความเห็นใจ
แต่ต้องการบอกให้ลูกหลานได้รู้ว่า กว่าจะมาเป็นหลวงปู่พุทธะอิสระมิใช่ง่าย กว่าจะเป็นพญาราชสีห์ มิใช่ใครๆก็จะเป็นได้ กว่าจะเป็นผู้มีจิตใจที่ให้ได้แม้ชีวิต มันมิใช่ใช้เวลาแค่ภพชาติเดียว แต่ลูกหลานไม่ต้องเป็นห่วง ฉันบอกแล้วว่าฉันจะไม่ยอมตายง่าย หากประเทศไทยไม่มีความสุข ขอเพียงขุนเขายังอยู่ ไม่ต้องกลัวจะไม่มีราชสีห์
ใครก็ตามที่ต้องการทำคุณแก่ส่วนรวม ต้องลดคำว่าตัวกู ประโยชน์กู พวกกู ของกู ออกไปให้มากๆ
ไม่ว่าจะพบเจอต่ออุปสรรคขวากหนามขนาดไหน ถ้อยคำประนามหยามเหยียดปานใด เราจะไม่หวั่นไหว สะดุ้งผวา หรือหวาดกลัวใดๆ จงตระหนักคิดให้ได้ว่า ชีวิตเรามิได้ฝากไว้บนฟองน้ำลายบนปลายลิ้นชาวบ้าน จงมุ่งมั่นตั้งใจทำในสิ่งที่ตนเห็นด้วยปัญญาว่า ทำดี พูดดี คิดดี มีประโยชน์ต่อส่วนรวม ไม่ว่าฟ้าถล่ม แผ่นดินทลาย เราต้องไม่หวั่นไหว ถ้าเชื่อมั่นว่าสิ่งที่ทำเป็นเรื่องดี แม้ว่าจะโดนคนทั้งแผ่นดินถ่มถุย ดูถูกเหยียดหยาม ช่างปะไร เราทำเราได้ ใครไม่เห็นก็ช่าง ฟ้าเห็น ดินเห็น ตัวเรารู้ก็เพียงพอแล้ว
พุทธะอิสระ
18 ส.ค. 57
กระทู้ร้อนแรงที่สุดของวันนี้
กระทู้ล่าสุด
รูปเด่นน่าดูที่สุดของวันนี้
