ยันดาวยักษ์ปิดยุคไดโนเสาร์ หักทฤษฎีฝูงดาวหางถล่มโลก

2 ธันวาคม 2549 กองบรรณาธิการ

นักวิทยาศาสตร์พบหลักฐานยืนยัน ไดโนเสาร์สูญพันธุ์เมื่อ 65 ล้านปีก่อนเพราะโลกถูกดาวเคราะห์น้อยขนาดยักษ์ดวงหนึ่งพุ่งชน หักล้างทฤษฎีเดิมที่ว่ายุคแห่งสัตว์เลื้อยคลานล้านปีปิดฉากเพราะก้อนหินอวกาศยกขบวนรุมสกรัมโลก

เค็น แม็กเลียด อาจารย์ด้านธรณีวิทยาแห่งมหาวิทยาลัยมิสซูรี-โคลัมเบีย หัวหน้าทีมวิจัย ได้เสนอผลการค้นพบนี้ในวารสารของสมาคมธรณีวิทยาอเมริกัน และให้สัมภาษณ์เพิ่มเติมเมื่อวันพฤหัสฯ ว่า ผลการตรวจสอบตะกอนหินที่เจาะจากแหล่งต่างๆ 5 จุดที่ก้นมหาสมุทรแอตแลนติกได้ยืนยันว่า การสูญพันธุ์ครั้งใหญ่ดังกล่าวเกิดจากก้อนหินอวกาศขนาดมหึมาลูกหนึ่ง "เป็นการชนแค่ครั้งเดียว ไม่มีการรู้ตัวล่วงหน้า ตูมเดียวเท่านั้น นี่คือคำอธิบาย"

จุดปะทะอยู่ที่คาบสมุทรยูคาตันของเม็กซิโก ทำให้เกิดหลุมอุกกาบาต ชิคชูลูบ ซึ่งมีความกว้าง 180 ก.ม.

แรงชนได้ทำให้เกิดความหายนะต่อสิ่งแวดล้อมในระดับโลก ก้อนหินและฝุ่นจำนวนมหาศาลปลิวขึ้นสู่ท้องฟ้า เกิดคลื่นสึนามิขนาดอภิมหายักษ์ เกิดไปป่าทั่วโลก ทำให้โลกตกอยู่ในความมืดนานหลายปี พวกไดโนเสาร์ซึ่งครองโลกมาได้ 160 ล้านปีได้สูญพันธุ์หมด รวมทั้งพวกสัตว์เลือยคลานทะเลอย่างเช่นโมซาซอร์และเพลซิโอซอร์ สัตว์เลื้อยคลานบินได้ เช่น เทโรซอร์ และพวกแอมโมไนต์มีหนวดซึ่งอาศัยในท้องทะเล กับพวกแพลงก์ตอนทะเลหลายชนิด

พวกนกลดจำนวนลงแต่สืบเผ่าพันธุ์ต่อมาได้ เช่นเดียวกับพวกสัตว์เลื้อยคลาน ทำให้พวกสัตว์ตัวเล็กๆ ที่มีขนปุกปุยและเลี้ยงลูกด้วยนมได้ครองแผ่นดินในเวลาต่อมา แล้วในที่สุดก็มีมนุษย์เกิดขึ้น

ซึ่งพบได้ในหินที่มีอายุ 65 ล้านปี ทั้งนี้ เมื่อยี่สิบหกปีก่อน นักวิทยาศาสตร์ได้พบแถบอิริเดียม ซึ่งเป็นโลหะที่หายากบนโลกแต่มีอยู่ในอุกกาบาต ในสะเก็ดหินในช่วงปลายยุคครีเตเชียส การพบหลุมชิคชูลูบซึ่งมีอายุในช่วงเดียวกัน ได้กลายเป็นหลักฐานสนับสนุนอีกข้อหนึ่ง

อย่างไรก็ตาม คณะนักวิจัยซึ่งนำโดยเกอร์ตา เคลเลอร์ แห่งมหาวิทยาลัยพรินซ์ตัน ได้นำเสนอทฤษฎีขึ้นมาท้าทายโดยบอกว่า อันที่จริงหลุมอุกกาบาตดังกล่าวเกิดขึ้นก่อนไดโนเสาร์สูญพันธุ์ถึง 300,000 ปี และไม่ได้เป็นต้นเหตุของการสูญพันธุ์ครั้งใหญ่.