บันทึกสุดท้าย ร.ต.ต.กิตติกุล บุญลือ ไม่เสียดาย..ชีวา..ถ้าสิ้นไป

... ตี้รู้ว่าเสี่ยงทุกครั้งที่ออกทำงาน อะไรก็เกิดขึ้นได้ทุกวินาที ปลอบใจตัวเองไว้ตลอดว่าตายไม่ได้ แต่ถ้าเกิดมีวันนั้นจริงๆ ก็ไม่เสียดายนะ เกิดมาตายครั้งเดียว ตายเพื่อชาติ ไม่กลัวและไม่เสียดายเลยจริงๆ ...



"...โลกมนุษย์ ย่อมจะดี กว่านี้แน่ เพราะมีผู้ไม่ยอมแพ้ แม้ถูกหยัน จงยืนหยัด สู้ไป ใฝ่ประจัญ ยอมอาสัญ ก็เพราะปอง เทอดผองไทย" ร.ต.ต.กิตติกุล บุญลือ เป็นผู้ที่ทำให้บทเพลงพระราชนิพนธ์ "ความฝันอันสูงสุด" ซาบซึ้งจับหัวใจ

ร.ต.ต.กิตติกุล บุญลือ "หมวดตี้" นักเรียนนายร้อยตำรวจรุ่นที่ 60 นักเรียนเตรียมทหาร รุ่นที่ 44

รอง ผบ.ร้อย ตชด.หน่วยเฉพาะกิจ หน่วยรบพิเศษที่ 1 ค่ายนเรศวร ตชด. ถูกกลุ่มผู้ก่อความไม่สงบลอบซุ่มโจมตี ณ บริเวณบ้านสันติ 1 อ.บันนังสตา จ.ยะลา หลายคนรู้จักตี้ ผู้ชายวัย 24 ปี ในฐานะตำรวจหนุ่มไฟแรงที่แฝงด้วยอารมณ์ขัน หลายครั้งที่ติดตามอ่านบันทึกของเขาใน http://polize.diaryis.com เรื่องราวมากมายที่ถูกถ่ายทอดล้วนแล้วแต่แสดงถึงตัวตน ตี้เป็นคนรุ่นใหม่ที่คนวัยเดียวกันน่าจะได้เรียนรู้และเลียนแบบ

ประมาณเที่ยงคืนของวันที่ 19 มิถุนายน 2551 กำลังจะก้าวสู่เช้าวันที่ 20 มิถุนายน หมวดหนุ่มจะอายุครบ 24 ปีแล้ว เขานั่งเขียนไดอารี่ของตัวเอง ...

"ตื่นเต้นจัง"

ไม่เคยอายุ 24 มาก่อน ครั้งแรกในชีวิตนะเนี่ย ที่อายุ 24 ... วันนี้ 20 มิถุนายน 2551 เป็นวันเกิดหมวดตี้ และเป็นวันเกิดแม่ด้วย แม่จ๋า ... วันเกิดลูกไม่ได้ไปฉลองที่ไหน แถวนี้ไม่มีที่ให้ฉลอง แค่ลูกรอดกลับมาได้ก็พอใจแระ เดี๋ยวรอกลับไปฉลองกับแม่ที่บ้านเราเนอะ ไม่ได้กลับไปหาแม่นานแล้วด้วย คิดถึ้งงง คิดถึง

... ฟ้ายังไม่ทันสางหมวดตี้ต้องไปปฏิบัติหน้าที่พร้อมเจ้าหน้าที่ตำรวจพลร่ม ชุดรบพิเศษ 1 ขณะที่ออกลาดตระเวนตามเส้นทาง ปรากฏว่ามีคนร้ายไม่ต่ำกว่า 7 คน ซุ่มอยู่และเกิดปะทะกัน คนร้ายใช้อาวุธสงครามกราดยิงใส่ทันที!!! หมวดตี้ซึ่งเป็น "หัวหน้าชุด" เสียชีวิตในที่เกิดเหตุ

วันเกิดหมวดตี้ ไม่มีเสียงเพลงแฮปปี้เบิร์ธเดย์ ไม่มีคำอวยพร มีแต่เสียงอาวุธสงครามที่ดังลั่นและทะลุผ่านร่างกาย

นี่หรือการฉลองวันเกิดของหมวดตี้!!!

การสูญเสียทหาร ตำรวจที่ปฏิบัติหน้าที่ในพื้นที่ 3 จังหวัดชายแดนภาคใต้เป็นเรื่องที่ยิ่งใหญ่มาก ชีวิตทหาร ตำรวจหลายนายต้องจบลงที่นั่น หมวดตี้ คือหนึ่งในผู้ที่ใช้เลือดจารึกชื่อลงบนผืนแผ่นดินไทย



ย้อนไปเมื่อปีที่แล้ว วันที่ 20 มิถุนายน 2550 หมวดตี้เขียนไดอารี่วันเกิดตัวเองว่า ...

วันนี้เป็นวันครบรอบวันเกิดอายุ 15 ปีของกระป๋ม ... (หน้าด้านเนอะ บอกว่าตัวเองอายุ 15 เอิ๊กๆ) จริงๆ แล้วก็อายุ 23 แล้วล่ะ (วัยกะลังขบเผาะ) รู้สึกไงมะรู้ อยากละอ่อนๆ นานๆ แต่มารู้ตัวอีกที ก็กลายเป็นผู้หมวดหนุ่มรูปหล่อไปซะแล้ว ฮ่าๆ วันนี้ไม่ได้เป็นวันเกิดตี้คนเดียว แม่ตี้ก็เกิดวันนี้ ดีจัง แม่กับลูกเกิดวันเดียวกัน เป้าหมายเล็กๆ ในช่วงอายุ 23 นี้ คือ 1.บวช (บวชซะทีเถอะนะพ่อคุณ) 2.ขอพ่อเอารถมาขับให้ได้ (ไม่ให้ก็จะขโมยละทีนี้) และ ... 3.ขอให้มีชีวิตรอดอยู่ฉลองวันเกิดในปีต่อไปด้วยเถิด ...

แต่เป้าหมายที่ 3 ขอหมวดตี้ ...

หมวดตี้ภูมิใจกับงานที่ทำเสมอๆ ครั้งหนึ่งที่ทำให้หมวดตี้ภูมิใจมาก คือการเป็นเจ้าหน้าที่ตำรวจถวายความปลอดภัยรักษาเส้นทางเสด็จฯ สมเด็จพระราชินี ตอนหนึ่งในไดอารี่เขาบรรยายถึงความภาคภูมิใจที่สุดว่า ... กลับมาแว้วค้าบ 1026 กิโล และ 11 วัน จากเพชรบุรี ถึงพระตำหนักทักษิณฯ เพื่อถวายความปลอดภัยองค์สมเด็จพระนางเจ้าฯ พระบรมราชินีนาถ ในการแปรพระราชฐานยังพื้นที่ภาคใต้ ได้ใกล้ชิดพระองค์ท่าน ได้รู้ว่าพระองค์ท่านทรงงานหนัก ทำทุกอย่างเพื่อประชาชนของพระองค์อย่างแท้จริง

วันสุดท้ายก่อนท่านเสด็จกลับ มีโอกาสร่วมงานพระราชทานเลี้ยง ในพระตำหนักทักษิณฯ โห ... ตื่นเต้นครับ นั่งกินข้าวใกล้ๆ พระราชินี ร้อยตำรวจตรีเล็กๆ ได้เข้ามาร่วมงานแบบนี้ ... เป็นอะไรที่สุดยอดในชีวิตแล้วล่ะ

พระองค์ท่านเสด็จแปรพระราชฐานอยู่ 10 วัน จนวันสุดท้าย เจ้าหน้าที่ตำรวจที่ถวายความปลอดภัยรักษาเส้นทางเสด็จฯ ถูกผู้ก่อความไม่สงบซุ่มยิง ทำให้ตำรวจเสียชีวิต 1 นาย บาดเจ็บ 2 นาย ... พระองค์ท่าน เสียพระทัยมาก ...ในหลายๆ ตอนของไดอารี่ หมวดตี้เขียนถึงอาชีพตำรวจที่รักและภาคภูมิใจอย่างที่สุดว่า ... ตี้เป็นตำรวจ เคยมองนะว่า ตชด.เป็นหน่วยที่บ้านนอก แต่วันนี้ได้มาอยู่ค่ายนเรศวรได้ทำงานสนาม ทำให้เห็นว่า ตชด.ไม่ได้เป็นอย่างที่คิด โดยเฉพาะค่ายนเรศวรแห่งนี้ ได้เห็นพี่ๆ ลูกน้องหลายคนทำงานแบบลืมตาย เหมือนลืมว่ามีคนอยู่ข้างหลัง

สิ่งที่ทำให้พวกเราทำงานแบบลืมตายคืออะไรเหรอ "อุดมการณ์" ไงล่ะ จริงอยู่ มันกินไม่ได้ แต่มันอิ่ม ... "อิ่มใจ"

คนตัวเล็กๆ คนหนึ่งกับภาระหน้าที่อันยิ่งใหญ่ เดินทางจากบ้านมาหลายพันกิโล มาถึงที่นี่มาดูแลให้พวกเขาอยู่รอดปลอดภัย อีกหน้าหนึ่งของบันทึก หมวดตี้เล่าเรื่อง "บ้านใหม่" ว่า อยู่ที่นี่มาจะเดือนแล้ว คิดถึงบ้านครับ แต่วันนี้ตี้จะพามาดูบ้านหลังใหม่ การสร้างง่ายๆ เสาสี่ต้น เอาผ้าใบมาปูทำหลังคา ผนังก็เป็นผ้าใบ ได้มาใช้ชีวิตแบบนี้ ทำให้รู้ว่า ... ชีวิตคนเราแท้จริงแล้วไม่ต้องการอะไรมากมายเลย

ผ้าเช็ดตัวของตี้ เป็นของที่สมเด็จพระราชินี พระราชทานให้อุ่นทั้งกาย อุ่นทั้งใจครับ

บ้านหลังนี้ ... เป็นพื้นที่สี่เหลี่ยมน้อยๆ ของผู้ชายคนนึง เพื่อดูแลพื้นที่กว้างใหญ่ เพื่อดูแลคนไทยให้ได้หลับนอน วันที่ 11 กุมภาพันธ์ 2551 ที่ยะลา ก่อนที่หมวดตี้จะจากไปเพียง 4 เดือน เขาได้บันทึกในไดอารี่หัวข้อ "ดวงไม่ดี" เขาเขียนจากหัวใจลูกผู้ชายว่า ... ช่วงนี้ซ้วยซวย เสี่ยงเซียมซีก็ดวงไม่ดี พระก็ทัก (ไม่ได้ทักว่าหล่อ ไม่ใช่ๆ) แม่ก็ฝันไม่ค่อยดี (ฝันว่าลูกชายได้เป็นดัชชี่บอย) แอบคิดเล็กๆ จะรอดมั้ยเนี่ย

... กลับไป กทม.ครั้งที่ผ่านมา เห็นความสุขของคนเมือง บางครั้งก็คิดนะว่า ... เฮ้ย ... ไมกุต้องมาทำแบบนี้ อายุแค่ยี่สิบสาม น่าจะเป็นช่วงที่หาความสุขให้กับชีวิต อยากเหมือนกัน ไม่ใช่ไม่อยาก ...

แต่พอมาคิดๆ ทบทวน ... เรามาอยู่ตรงนี้ มันน่าภูมิใจไม่ใช่หรือ ที่เราได้ทำหน้าที่ที่ยิ่งใหญ่ ผมว่ามันยิ่งใหญ่มากนะ ก็ ... แค่อยากจะบอกว่าภูมิใจมาก ยอมรับว่าตอนแรกไม่อยากมา กลัว แต่พอมาแล้วไม่อยากกลับ อยากทำงานให้จบ ถึงมันจะยากก็เหอะ ผมรักที่จะทำงานแบบนี้ ผมภูมิใจในตัวเอง ภูมิใจกับทุกคนที่มาทำงานที่นี่ หลายพันคนมาจากทุกสารทิศ มาช่วยกันปกป้องแผ่นดินผืนนี้ มีอีกหลายคนที่ทำงานแบบผม อยู่ในพื้นที่นี้ อย่าชมผมคนเดียว อย่าให้กำลังใจผมคนเดียว ขอให้ให้กับพวกเขาทุกคน

... ตี้รู้ว่าเสี่ยงทุกครั้งที่ออกทำงาน อะไรก็เกิดขึ้นได้ทุกวินาที ปลอบใจตัวเองไว้ตลอดว่าตายไม่ได้ แต่ถ้าเกิดมีวันนั้นจริงๆ ก็ไม่เสียดายนะ เกิดมาตายครั้งเดียว ตายเพื่อชาติ ไม่กลัวและไม่เสียดายเลยจริงๆ ...

นี่คือบทสุดท้ายของวีรบุรุษไทย ที่เขียนทิ้งไว้ให้คนไทยได้อาลัยรัก ... หลับให้สบายหมวดตี้ผู้ยิ่งใหญ่ ...

กำหนดการพระราชทานเพลิง

พิธีพระราชทานเพลิง ร.ต.ต.กิตติกุล บุญลือ จะมีขึ้นในวันเสาร์ที่ 28 มิถุนายน พ.ศ.2551 เวลา 16.00 น. วัดสนามชัย อ.ท่าวุ้ง จ.ลพบุรี

ที่มา หน้า 25 หนังสือพิมพ์มติชน วันที่ 27 มิถุนายน พ.ศ. 2551

เครดิต :
เครดิต :เนื้อหาข่าว คุณภาพดี หนังสือพิมพ์มติชน


ข่าวดารา ข่าวในกระแส บน Facebook อัพเดตไว เร็วทันใจ คลิกที่นี่!!
กระทู้เด็ดน่าแชร์