พูดไม่ได้-ได้แค่เห่า คนเมาคลี กินนอนอยู่กับหมา

เมาคลี- เมียผญบ.หมู่ 7 ต.หินตั้ง อ.เมือง จ.นครนายก ป้อนข้าวป้อนน้ำนายเปลี้ย หนุ่มพิการขาลีบ ได้แค่คลานและเห่า เพราะถูกปล่อยให้อยู่กับหมามาตั้งแต่เล็กๆ หลังพ่อแม่ตาย วอนสังคมช่วยเหลือด้วย

พบหนุ่มพิการขาลีบ วัยย่างเข้า 33 แต่ตัวเล็กสูงแค่เมตรเดียว พูดไม่ได้แถมมีอาการคลานและเห่าเหมือนสุนัข ผญบ.นครนายก ใจบุญไปพบจึงนำมาเลี้ยงดู เผยเหตุเพราะพ่อ-แม่เสียตั้งแต่เด็ก พี่ชายจึงปล่อยให้กินอยู่กับสุนัขจนโต ทุกวันนี้นำมาเลี้ยงดูป้อนข้าวป้อนน้ำให้

เมื่อวันที่ 31 พ.ค. ผู้สื่อข่าวรับทราบจากชาวบ้าน ต.หินตั้ง อ.เมือง จ.นครนายก ว่า

ที่บ้านเลขที่ 81/1 หมู่ 7 ต.หินตั้ง อ.เมือง ของนายศุภชัย คิดตรง อายุ 59 ปี ผู้ใหญ่บ้าน ม.7 รับอุปการะชายพิการคนหนึ่งป่วยเป็นโปลิโอ พูดไม่ได้แต่เห่าหอนเหมือนกับสุนัข ขณะนี้กำลังได้รับความลำบาก เนื่องจากตัวนายศุภชัยมีฐานะยากจน จึงต้องการให้หน่วยงานที่เกี่ยวข้องรีบมาให้การช่วยเหลือด้วย

เมื่อเดินทางไปบ้านหลังดังกล่าว

ซึ่งเป็นบ้านไม้สองชั้นยกพื้นสูง ส่วนใต้ถุนบ้านพบนายเปลี้ย อายุ 33 ปี กำลังนั่งเล่นของเล่นเด็กอยู่ โดยมีกรงไม้ไผ่ขนาดใหญ่กั้นเป็นคอกที่อยู่ ลักษณะร่างกายของนายเปลี้ย แขน-ขาทั้งสองข้างลีบ รูปร่างแคระแกร็น เหมือนกับเด็กสูงประมาณ 1 เมตรเท่านั้น ส่วนน้ำหนักตัวประมาณ 40 ก.ก. และไม่สามารถเดินได้ โดยผู้ดูแลบอกว่านายเปลี้ยนั้น เมื่อดีใจจะแสดงอาการโดยการนอนหงายงอแขนและเท้า คล้ายกับสุนัข และเมื่อไม่พอใจ หรือเห็นสิ่งแปลกปลอมจะส่งเสียงเห่าเหมือนกับสุนัขจนเสียงดังลั่น

นายศุภชัย เปิดเผยเรื่องราวเกี่ยวกับนายเปลี้ยว่า
 
เมื่อวันที่ 23 พ.ค.ที่ผ่านมา ไปเข้าร่วมประชุมกับกลุ่มเกษตรกรที่บริเวณฉางข้าว ต.ศรีนาวา อ.เมือง จ.นครนายก จึงพบกับนายเปลี้ยโดยบังเอิญ ขณะอยู่ใกล้กับฉางข้าวโดยไม่ได้สวมเสื้อผ้าเลยสักชิ้นเดียว ต่อมามีนายสมหมาย บัวเชย อายุ 42 ปี เดินมาพร้อมบอกว่าเป็นพี่ชายของนายเปลี้ย ที่พิการเป็นโรคโปลิโอมาตั้งแต่กำเนิด ส่วนบิดา-มารดาเสียชีวิตไปแล้ว ทุกๆ วันจะปล่อยให้น้องชายอยู่กับสุนัขที่บ้าน และนอนกับสุนัขตัวดังกล่าวมานานหลายปี ทำให้น้องชายพูดไม่ได้แต่กลับชอบส่งเสียงเห่าหอนคล้ายกับสุนัข ขณะนี้ตนมีปัญหากับภรรยาใหม่ ที่รังเกียจนายเปลี้ย จึงนำน้องชายมาไว้บริเวณฉางข้าว

นายศุภชัย กล่าวต่อว่า
 
หลังทราบเรื่องด้วยความสงสาร จึงขอมาเลี้ยงดู โดยนายสมหมายก็ยินดีจึงนำนายเปลี้ยมาที่บ้าน โดยมีนางมณี คิดตรง อายุ 59 ปีภรรยาคอยป้อนข้าวป้อนน้ำให้ จนทำให้ภรรยารักเหมือนกับลูกในไส้ ส่วนนายเปลี้ยนั้นหากเป็นคนอื่นป้อนน้ำป้อนข้าวให้ก็ไม่ยอมกิน นอกจากภรรยาตนจะป้อนให้เท่านั้น และตั้งแต่ที่นำนายเปลี้ยมาอยู่ด้วย มีเพื่อนบ้านมาเยี่ยมเยียนทุกวัน จึงนำเอาไม้ไผ่มาตีกั้นทำเป็นลูกกรงเอาไว้และก็ใช้ไนลอนมาเย็บทำเป็นมุ้งเพื่อกันยุงและแมลง เพราะนายเปลี้ยไม่สามารถเดินขึ้นบันไดบ้านได้

ด้านนางมณี กล่าวว่า

อยากจะให้ช่วยเป็นสื่อกลางให้หน่วยงานที่เกี่ยวข้องหาทางมาช่วยเหลือโดยเฉพาะเรื่องของอาหารที่ใช้เลี้ยงดูนายเปลี้ย เพราะตนก็ไม่ได้มีฐานะร่ำรวย ที่เลี้ยงไว้ก็ด้วยความเมตตาในเพื่อนมนุษย์ด้วยกัน แต่ถึงอย่างไรถึงแม้ว่าจะไม่มีใครมาให้ความช่วยเหลือครอบครัว ก็จะคอยดูแลนายเปลี้ยเป็นอย่างดี ทุกคนจะให้ความรักและความเอ็นดูเหมือนกับลูกหลานคนหนึ่งถึงแม้ว่าจะเป็นคนพิการก็ตาม