ด.ช. 8 ขวบยิ้มร่า ปู่รับกลับไปอยู่ด้วยกันแล้ว หลังปั่นจักรยานหนีย่าจากบ้านโป่งจะไปหาปู่ในกทม.
เผยผู้ที่เลี้ยงดูปัจจุบันไม่ใช่ย่าแท้ๆ เป็นน้องสาวย่าที่เป็นภรรยาปู่ ฝากไปให้เลี้ยง ย่าตัวจริงเผยเห็นข่าวถึงกับกลั้นน้ำตาไม่อยู่ เลยชวนสามีขับรถไปรับให้มาอยู่ด้วย พร้อมย้ายให้ไปเรียนร.ร.วัดมหาบุศย์ หรือวัดแม่นาคพระโขนง จากเหตุการณ์ด.ช.ขวัญ มีศิริ หรือน้องดิว อายุ 8 ขวบ นักเรียนชั้น ป.2 โรงเรียนบ้านหนองคา ต.บ้านม่วง อ.บ้านโป่ง จ.ราชบุรี น้อยใจย่าปั่นจักรยานหนีออกจากบ้าน เพื่อจะไปหาปู่ในกรุงเทพฯ แต่ถูกส.ต.อ.สุชาติ สุขแก้ว เจ้าหน้าที่สายตรวจปากแรด สภ.บ้านโป่ง ที่กำลังตรวจพื้นที่รับผิดชอบถนนแสงชูโต พบเห็นและสกัดไว้ไม่ให้เดินทางต่อ เพราะเกรงว่าจะประสบอุบัติเหตุ ก่อนจะประสานให้นายยงยุทธ วุฒิมาปกรณ์ อาจารย์ผู้ปกครอง รับตัวพากลับไปส่งย่า เหตุเกิดเมื่อวันที่ 1 พ.ค.ที่ผ่านมา ตามข่าวที่เสนอไปแล้วนั้น
เมื่อเวลา 13.00 น. วันที่ 2 พ.ค. ผู้สื่อข่าวพร้อมนายยงยุทธ วุฒิมาปกรณ์ อาจารย์ผู้ปกครอง
เดินทางไปที่บ้านด.ช.ขวัญ หรือน้องดิว พบชาวบ้านจำนวนหนึ่งกำลังคุยกันถึงเหตุการณ์ โดยย่าดา ผู้ที่เลี้ยงดูน้องดิว กล่าวว่า เมื่อวันที่ 1 พ.ค. ขณะกำลังซ่อมแซมบ้านอยู่นั้น เห็นด.ช.ดิวปั่นรถจักรยาน 2 ล้อออกไปก็ไม่ได้คิดว่าจะหลบหนี คิดว่าไปเล่นกับเพื่อนๆ จนมืดก็ยังไม่กลับจึงออกตามหาแถวบ้านข้างเคียง ก็ไม่มีใครรู้ กระทั่งอ.ยงยุทธ พาด.ช.ดิว มาส่ง สอบถามเรื่องราวจึงทราบว่าเด็กคิดถึงปู่จึงอยากจะไปหา ย่าดากล่าวต่อว่า หลังกลับมานอนบ้านแล้ว ช่วงเช้าตรู่ด.ช.ดิวเก็บข้าวของใส่หน้ารถ 2 ล้อเตรียมตัวหลบหนีอีก แต่ตนมาพบเสียก่อนจึงห้ามปราม พร้อมนำรถจักรยานไปแขวนไว้ที่ขื่อหลังคาบ้าน และโทรศัพท์แจ้งนางนุชนารถ หมอนครุฑ อายุ 47 ปี ซึ่งเป็นพี่สาวและเป็นย่าแท้จริงของด.ช.ดิว
ต่อมาเวลา 15.00 น. นางนุชนารถเดินทางมาหาด.ช.ดิว
เมื่อพบหน้ากันต่างโผเข้ากอดกัน ร้องไห้น้ำตาพราก โดยนางนุชนารถ กล่าวว่า ตนเป็นย่าแท้ๆ ส่วนสามีคือนายละม่อม หมอนครุฑ อายุ 47 ปี ซึ่งเป็นปู่ที่ด.ช.ดิว เรียกร้องและจะไปหา โดยเลี้ยงดูมาตั้งแต่อายุ 1 ขวบ เพราะครอบครัวน้องชายแตกแยก กระทั่งน้องดิวอายุ 5 ขวบ ก็ส่งมาให้น้องสาวที่บ้านโป่งดูแล ช่วงปิดเทอมจะรับไปอยู่กรุงเทพฯ วันอาทิตย์ที่ผ่านมา เห็นว่าใกล้เปิดเทอมจึงนำมาส่งให้น้องสาว ไม่คิดว่าหลานชายจะขี่จักรยานเพื่อไปตามหาปู่ในกรุงเทพฯ
"เห็นข่าวเมื่อเช้า อดกลั้นน้ำตาไว้ไม่ได้ เลยตกลงกับปู่ละม่อมว่าจะรับตัวมาอยู่ด้วยกันที่กรุงเทพฯ และจะย้ายไปเรียนที่โรงเรียนวัดมหาบุศย์ ลาดกระบัง กรุงเทพฯ" ผู้สื่อข่าวรายงานว่า ขณะขนข้าวของสัมภาระขึ้นรถกระบะของนางนุชนารถ น้องดิวท่าทางดีใจเป็นอย่างมาก ยิ้มและหัวเราะตลอดเวลา พอรถเคลื่อนออกจากบ้านก็โบกมือลาทุกๆ คน