สุดชุลมุน !! ครู-นร.กว่า 400 คนขับไล่ผอ.บริหารงานไม่โปร่งใส พบประวัติย้อนหลังไม่ขาวสะอาด!

จัดซื้อจัดจ้าง ตัดงบประมาณและไม่สนับสนุนกิจกรรมที่สร้างชื่อเสียงให้แก่โรงเรียน โดยอ้างว่าประโยชน์ที่ได้รับน้อยกว่างบประมาณที่ต้องจ่ายไป ไม่คำนึงถึงการส่งเสริมสนับสนุนคุณภาพชีวิตนักเรียนผู้พิการ อาทิเช่น อาหารของนักเรียนแต่ละมื้อไม่เพียงพอและกินไม่อิ่ม วัตถุดิบไม่มีคุณภาพและไม่สะอาด แต่มีการเบิกเงินเต็มในการจัดซื้ออาหาร สั่งตัดต้นไม้ในโรงเรียน ทั้งที่เป็นโรงเรียนสมาชิกสวนพฤกษาศาสตร์โรงเรียน แม้คัดค้านก็ไม่รับฟัง งบทุนเรียนฟรีของนักเรียนดำเนินการล่าช้า ตั้งแต่เปิดเทอมมานักเรียนไม่ได้รับแจก มุ่งเน้นการบริหารเงินงบประมาณไปในทางก่อสร้าง เช่น ทำประตูรั้วใหม่เป็นประตูอัลลอยมีราคาสูงทั้ง 2 บาน ทั้งที่ประตูเดิมยังคงแข็งแรงและใช้งานได้ดี
นอกจากนี้ยังสั่งปิดห้องสมุดเป็นการชั่วคราวมานานถึง 2 เดือน ไม่มีกำหนดที่จะเปิดใช้เมื่อไร สาเหตุที่ปิดเพื่อทำเป็นห้องวิชาการ ทำให้นักเรียนเดือดร้อนไม่สามารถใช้ห้องสมุดเป็นแหล่งเรียนรู้ได้ ใช้เงินทำห้องทำงานตัวเองใหม่ อุปกรณ์ในห้องไม่ใช้ของเดิมที่มีอยู่ ไม่คำนึงถึงความประหยัด ในขณะที่นักเรียนมีสภาพความเป็นอยู่ที่แย่ และสั่งปรับปรุงบ้านพักผู้อำนวยการใหม่ ทั้งที่ไม่ได้พักอาศัยแต่กลับให้เป็นบ้านพักรับรองของญาติตนเองและภรรยาที่ใช้อยู่เป็นประจำ และเมื่อพบว่านักเรียนเจ็บป่วยให้ติดต่อผู้ปกครองมารับกลับบ้านทันที โดยไม่คำนึงว่าผู้ปกครองจะยากจน และเดินทางไกลมีค่าใช้จ่าย ซึ่งนักเรียนส่วนใหญ่ผู้ปกครองมีฐานะยากจน เพราะโรงเรียนเป็นโรงเรียนแบบอยู่ประจำ ดูแลเขตพื้นที่บริการ 6 จังหวัดคือ อุดรธานี เลย หนองคาย สกลนคร หนองบัวลำภูและบึงกาฬ

สำหรับ นายเรืองเวช ผาสุข อดีตเป็นผู้ช่วยผู้อำนวยการโรงเรียนศึกษาพิเศษอุดรธานี (ชื่อเดิมปัจจุบันคือโรงเรียนโสตศึกษาอุดรธานี) ต่อมาได้ย้ายไปเป็นผู้อำนวยการศูนย์การศึกษาพิเศษหนองบัวลำภู และเป็นผู้อำนวยการโรงเรียนโสตศึกษาจังหวัดร้อยเอ็ด เป็นเวลากว่า 10 ปี ในระหว่างปฏิบัติหน้าที่ก็ได้มีเรื่องร้องเรียนในการปฏิบัติหน้าที่ในการบริหารงานที่ไม่โปร่งใสเช่นกัน จวบจนปัจจุบันได้ย้ายมาเป็นผู้อำนวยการโรงเรียนโสตศึกษาจังหวัดอุดรธานี เมื่อวันที่ 8 พฤศจิกายน 2559 แทนผอ.คนเดิมที่เกษียณอายุราชการ จนถึงปัจจุบันเป็นเวลา 8 เดือน การบริหารงานเกิดปัญหาส่งผลต่อคุณภาพการศึกษาและคุณภาพชีวิตของนักเรียนพิการเป็นอย่างมาก จึงได้พากันเรียกร้องสิทธิในการดูแลและให้บริการแก่นักเรียนพิการทางการได้ยิน ให้เกิดความบริสุทธิ์และยุติธรรม