ย้อนรอยขบวนธรรมกาย!! เกิดขึ้น – ตั้งอยู่ – ดับสลายของอาณาจักรแสนล้าน”วัดพระธรรมกาย

การจะสลายขบวนการกบฏผีบุญธรรมกาย เราต้องทำความเข้าใจเชิงลึกเดี่ยวกับปัจจัยที่เป็นจุดแข็งและทำให้ลัทธิธรรมกายนี้เติบใหญ่ในช่วงสามสิบกว่าปีนี้ จนกระทั่งสามารถทำตนเป็นรัฐอิสระที่มีทั้งอิทธิพลทางการเงินและการเมือง รวมทั้งเครือข่ายที่ใหญ่โตในระดับที่กลายเป็นภัยต่อความมั่นคงของประเทศนี้ไปแล้วได้

แกนนำธรรมกายทั้งที่เป็นพระระดับรองเจ้าอาวาสและฆราวาสสาวกระดับเจ้าสัวที่ผมเคยได้สัมผัสมา ล้วนมีหลักคิดและระบบความเชื่อที่เหมือนกันร่วมกันอย่างหนึ่งก็คือ การยึดมั่นถือมั่นในการสร้างอาณาจักรที่ยิ่งใหญ่ของธรรมกายเพื่อเผยแพร่คำสอนและแนวทางปฏิบัติของลัทธิธรรมกาย

นี่คือข้อตกลงร่วมกันโดยพฤตินัยและเป็นพันธสัญญาผูกมัดทางใจของผู้ที่สมัครใจ

หรือถูกชักจูงให้เข้าร่วมขบวนการลัทธิธรรมกาย ที่โดยเนื้อแท้แล้วคือ "ศาสนาใหม่"ที่เติบโตแบบกาโดยฝากอาศัยและเกาะกินศาสนาพุทธเพื่อเติบใหญ่กลายพันธุ์ สั้นๆ ลัทธิธรรมกายเสนอ "ยานลำใหญ่" แบบมหายานให้เหล่าสาวกพึ่งพิงขึ้นยาน "อาณาจักรธรรมกาย"นี้ เพื่อไป "สวรรค์ของพวกเขา" ด้วยกัน ..... "สวรรค์ของพวกเขา" อันเป็นสิ่งที่พวกเขาเชื่อว่าคือ อัตตาที่เป็นนิพพาน

การเติบใหญ่ในระดับหลายแสนล้านบาทของอาณาจักรธรรมกาย สะท้อนความรุ่งเรืองและขยายตัวทางเศรษฐกิจอย่างต่อเนื่องของสังคมไทยในช่วงสี่สิบปีที่ผ่านมาได้อย่างชัดเจน หากการเติบใหญ่ของกลุ่มช้างและกลุ่มซีพีสะท้อน การขยายตัวของกลุ่มทุนใหญ่ในประเทศไทย การขยายตัวกลุ่มลัทธิธรรมกาย ก็สะท้อนการเติบใหญ่ของ "ธุรกิจสปาทางจิตวิญญาณ" ที่เป็นการกลายพันธุ์จากธุรกิจพุทธพานิชย์แบบเก่า ไปสู่ธุรกิจพุทธพานิชย์แบบทันสมัยที่ถูกจริตชนชั้นกลางไทย ที่เข้ามา "ลงทุนเผื่อไว้ชาติหน้า" สาวกจำนวนมากในขบวนการธรรมกาย ถ้าเป็นเศรษฐี ส่วนใหญ่มักมีผลประโยชน์ทับซ้อนในธุรกิจขายตรงกับธุรกิจก่อสร้าง-อสังหาริมทรัพย์ การสมาทานเข้าเป็นสาวกคือหลักประกันตลาดและลูกค้าชั้นดีให้กับธุรกิจของพวกตน

ถ้าเป็นชนชั้นกลาง ส่วนใหญ่ได้ความสงบจากสมถะกรรมฐานของธรรมกายและรู้สึกดีที่ได้มาอยู่ในชุมชนที่มีจริตเหมือนกัน และดู "สะอาดกว่า" สังคม ภายนอกที่ดูวุ่นวายกว่าและสกปรกกว่า

อุปทานรวมหมูที่เกิดจากการถูกชักจูงล้างสมองอย่างเป็นระบบภายใต้บรรยากาศวัฒนธรรมองค์กรที่ถูกออกแบบมาอย่างดี

ได้ทำการผลิตซ้ำ สร้างสาวกรายใหม่ๆ มาขึ้น "ยานธรรมกาย"อย่างต่อเนื่อง พร้อมๆกับรายจ่ายจำนวนมากที่เพิ่มขึ้นเรื่อยๆในการสร้างและรักษาอาณาจักร ทางวัตถุของธรรมกาย ซึ่งทำให้มีความจำเป็นต้อง "ดูดทรัพย์"จากเหล่าสาวกที่จำเป็นต้องหาเพิ่มไม่หยุดหย่อน จนกลายเป็นวงจรอุบาทว์ที่แม้แต่แกนนำธรรมกายเองไม่ว่าคนไหนก็หยุดยั้งไม่ได้

ลัทธิธรรมกาย ได้กลายพันธุ์เติบใหญ่เป็น "อสูรกาย"ที่ไม่มีใครในขบวนการธรรมกายสามารถควบคุมได้อีกต่อไป

ทั้งๆที่เมื่อสี่สิบกว่าปีก่อนการรวมกลุ่มของธรรมกายรุ่นก่อตั้งเคยเป็นการวมกลุ่มเพื่ออุดมคติของผู้ปฎิบัติธรรมในกรรมฐานสายหลวงพ่อสดกลุ่มเล็กๆกลุ่มหนึ่งเท่านั้นเองจุดแข็งที่เคยสร้างความสำเร็จทางวัตถุที่ยิ่งใหญ่ของขบวนการลัทธิธรรมกาย ได้กลายเป็นจุดอ่อนที่เป็นภัยต่อพุทธศาสนา

และเป็นอุปสรรคต่อการเติบโตทางจิตขั้นสูงของชาวธรรมกายในยานใหญ่ลำนั้นเอง

"ตัวตนสูงส่ง" ที่เป็นตัวตนรวมหมู่ที่ถูกปรุงแต่งมาอย่างยาวนานร่วมสี่สืบปี คือ อุปสรรคใหญ่สุด และเป็นภูเขาลูกใหญ่สุดที่ขวางกั้นการเข้าถึงพุทธธรรมของชาวธรรมกายทั้งพระและฆราวาส ... พวกเขามาไกลและพลัดหลงทางจาก ทางเอกสู่พุทธธรรมจนกู่ไม่กลับแล้ว

การที่รัฐจำต้องเข้าไปสลายอาณาจักรลัทธรรมกาย จึงมีความชอบธรรมสูงยิ่งในฐานะที่เป็น "กำปั้นเหล็กแห่งความเมตตาของพุทธะ" เพื่อปลุกชาวธรรมกายบนยานแรงๆให้ตื่นก่อนที่จะสายเกินไปและเกินแก้หากปล่อยให้ถลำลึกยิ่งไปกว่านี้

การสลายอาณาจักรธรรมกายด้วยวิธีการทางโลกของรัฐ เป็นก้าวแรกที่จำเป็นอย่างยิ่งในการสลาย "อัตตารวมหมู่"ที่หลงผิดเพราะได้ปรุงแต่งตัวตนรวมหมู่อย่างผิดเพี้ยนมาอย่างยาวนานจนเสพติดอย่างถอนตัวไม่ขึ้นเสียแล้วเหมือนคนติดยาเสพติดทางจิตวิญญาณ

ส่วนการ "สลายตัวตน"เชิงปัจเจกของชาวธรรมกายหลังจากการล่มสลายของอาณาจักรธรรมกายโดยรัฐในข้อหากบฏผีบุญ

มันอาจเกิดขึ้นกับปัจเจกบางคนที่ เห็นทุกข์ รู้ทุกข์จากวิกฤตศรัทธาในครั้งนี้ได้ ถ้าปัจเจกผู้นั้นมีปัญญาบารมีมากพอ และมีความกล้าหาญเข้มแข็งพอที่จะสร้างตัวตนขึ้นมาใหม่อีกครั้ง อย่างเข้าถึงความเป็นอนัตตาและตถตาของชีวิตได้จริง