ผ่านไป 5 ปี คดีไม่คืบ สาดน้ำกรดใส่หน้าจนคน คนหนึ่งต้องกลายเป็นแบบนี้

น้องนุชเล่าให้ผมฟังว่าคนที่ทำร้ายเธอคือ น้องสาวของเพื่อนที่สนิทกันมากที่อาศัยอยู่ในห้องเดียวกัน ตอนนั้นเป็นลูกจ้างอยู่ในร้านรองเท้าแห่งหนึ่งที่ อำเภอ แกลง วันที่เกิดเหตุ เธอนอนเล่นอยู่

ในห้อง พอประตูห้องเปิดเธอก็ลุกขึ้นนั่งเพราะเห็นเป็นน้องสาวของเพื่อน แต่เธอไม่ได้สังเกตุว่าในมือของผู้หญิงนั้นถืออะไรมาด้วย แล้วก็หยุดมองหน้าเธอ เธอก็มองแล้วจะถามว่า มีอะไรเหรอ แต่ยังไม่ทันถามอะไร เขาก็สาดอะไรบางอย่างเข้าที่หน้าเธออย่างแรง เธอรู้สึกว่ามันร้อนและแสบมาก เธอร้องให้คนเข้ามาช่วย 

ตอนนั้นเธอมีสติทุกอย่างแต่สิ่งหนึ่งที่เธอรู้สึกคือเธอมองอะไรไม่เห็นเลยคนที่เข้ามาช่วยเธอบอกว่าตอนเข้ามาเห็นตาของเธอไหลออกมาจากเบ้าตาเป็นน้ำเหนียวๆและมีตาดำออกมาด้วยเธอถูกนำตัวส่ง รพ และรักษาตัวอยู่กว่า5เดือน ทุกวันนี้บาดแผลของเธอรักษาหายแล้ว แต่คนที่ทำร้ายเธอ ก็ยังจับตัวไม่ได้ คดียังไม่คืบหน้า เธอไปแจ้งความไว้ที่ สถานนีตำรวจ อ.แกลง เธออยากให้ช่วยตามจับคนที่ทำร้ายเธอให้ได้

 

เธออยากจะถามว่า ทำเธอทำไม ทั้งๆที่ไม่เคยมีเรื่องอะไรกันเลย..ทุกวันนี้เธอต้องอยู่ในโลกที่มึดมิดต้องทนทุกข์ทรมานกับใบหน้าที่อัปลักษณ์ เธอบอกว่าเคยไปที่ รพ ไปล้างแผลทำแผล เด็กๆเห็นหน้าเธอก็ตกใจและร้องไห้เลย เธอจึงคิดหางานทำด้วยการเปิดร้านนวดแผนโบราณบางคนก็มานวดเพราะสงสารเธอแต่บางคนผ่านมาและอยากมานวด แต่เมื่อเห็นหน้าเธอก็ต้องออกจากร้านไป..ตอนนี้ไม่ได้ทำแล้ว 

เมื่อ2ปีที่แล้วเธอได้พบกับผู้ชายคนหนึ่งที่เคยแอบรักเธอมาตั้งแต่เธอทำงานที่ร้านรองเท้า ได้เข้ามาแทนในสิ่งที่เธอขาดหายไป นั้นคือดวงตา เขาบอกกับผมว่า เขารักเธอมานานจนทราบข่าวว่าเธอถูกทำร้ายแต่ตอนนั้นเขาทำงานอยู่ พอเขาเก็บเงินได้ส่วนหนึ่งก็รีบเข้ามาหาเธอทันที และบอกเธอว่าเขาจะทำงานหาเลี้ยงเธอเอง จะเป็นทุกอย่างให้เธอ ทุกวันนี้ผ่านไปกว่า2ปี เขาและเธอก็มีลูกน้อยวัยเพียงขวบเศษๆๆหน้าตาน่ารักมาก ลูกจะหอมแก้มแม่ตลอด ไม่กลัวหน้าแม่สักนิดเดียว..นี่แหละครับ ชีวิตคนเราไม่มีอะไรแน่นอน..

เธอก็โอนไปให้เธอได้ที่บัญชีของเธอชื่อบัญชี น.ส.สาธิมา แช่มช้อย ธ.กรุงไทย สาขาแกลง เลขที่ บัญชี 2 2 4 0 5 2 0 9 2 2 ออมทรัพย์ ท่านสามารถชมภาพจริงเสียงจริงและ

เรื่องราวของเธอได้ที่ รายการ

พสูจน์ความจริงกับผม บิณฑ์ บรรลือฤทธิ์

ที่ช่อง3sdช่อง28 ในวันพฤหัสที่5ตุลานี้

เวลา22.20-23.20น. ขอบคุณครับ

ขอบคุณที่มาจาก บิณฑ์ บรรลือฤทธิ์