ดวงประจำวัน 10/05/50

แรม 9 ค่ำ เดือน 6 ปีกุน จุลศักราช 1369 คริสต์ศักราช 2007 วันนี้ดาวจันทร์ยกเข้าสู่ราศีกุมภ์ เวลา 13.11 นาฬิกา ทิศตะวันออกเฉียงเหนือเป็น ศรี ประกอบการมงคลดี เด็กเกิดวันนี้

หากเกิดเป็นชาย

เป็นคนใฝ่หาสิ่งดีงามเข้าใส่ตน เริ่มต้นเรื่องใดแม้นจักมีอุปสรรคปัญหาปานใด ก็ฟันฝ่าดิ้นรนให้ถึงเป้าหมายเสมอ เติบใหญ่ต้องเป็นหัวหน้าเขาประธานคน ฐานะความเป็นอยู่มั่นคง ผู้คนห้อมล้อมได้พึ่งพาใบบุญมากยิ่ง

หากเกิดเป็นหญิง

เป็นคนเชื่อถือหรือค่อนข้างจะงมงาย ทั้งที่ประสบกับตนเองแลให้ยินใครเล่าอ้างมา เรื่องการศึกษาก็จบได้ ตามขั้นตอนมา เติบใหญ่จักต้องเข้าไปเกี่ยวข้องมากมายหลายกิจการ แต่ก็เป็นหลักได้แล.

ท่านที่เกิดวันจันทร์ วันนี้มากมายหลายปัญหามีเข้ามารุมเร้า บางอย่างท่านเองก็ยังไม่เข้าใจแต่มันเกิดฟลุกเข้าเป้า ทั้งในสายงานและเรือนชานกิจการบางเรื่อง ลาภผลก็เป็นมาได้ แม้แต่เรื่องรักที่วัยแลฐานะแตกต่างก็ลงเอยไม่ยาก

ท่านที่เกิดวันอังคาร วันนี้ยังคงเจอกับความจำเจและซ้ำซากน่าเบื่อหน่าย การต่อรองเรื่องใดกับใครก็ยังไม่สมใจอยาก เดินทางก็จักเจอแต่คนปากมากหงุดหงิดใจ เดินทางระวังอันตรายป่วยไข้มี ค่ำนี้คิดมากเหลือหลายเรื่องรักนี่

ท่านที่เกิดวันพุธ วันนี้ยังคงเข้าใจยากต่อกัน หรือเจอแต่คนคิดสั้นเอาแต่ได้ถ่ายเดียว เงินทองมีมาของฝากก็ถูกใจอย่างมาก การต่อรองเรื่องใดหากใจถึงต้องเป็นต่อทุกด้าน ในเชิงของความรักหากไม่มัวแต่คิดมากก็แสนบรมสุข

ท่านที่เกิดวันพฤหัสบดี วันนี้อย่ามัวแต่คาดการณ์หรือฝันหวานอยู่กับที่ ทุกด้านทุกประการต้องเดินออกไปชนจึงเกิดเป็นมรรคผลขึ้นมา เรื่องของคนอื่นปัญหาของใครน่าจะปล่อยไป เรื่องราวเราเองก็สางให้ลงตัวก่อนเถิดหนาทุกจุด

ท่านที่เกิดวันศุกร์ วันนี้คิดมากคำนึงหลายกับสิ่งแวดล้อมรอบกาย การต่อรองเรื่องใดกับใครก็ยังเป็นมาแบบจุดลงตัวได้ยาก ลาภปากมีแต่ก็ต้องระวังท้องไส้บ้าง ใครบางคนเข้าข้างเราแบบสอพลอ คู่ครองคนรักก็หวังดีเกินไปนี่นา

ท่านที่เกิดวันเสาร์ วันนี้มากมายหลายปัญหามีเข้ามารุมสุมสมอง อาจจะต้องจำใจหักด้ามพร้าด้วยเข่าไปบ้าง แม้นพร้าไม่หักเข่าจักพังก็คงจำใจยอม ทั้งในสายงานและเรือนชานด้วยหนา เรื่องรักปัญหาใคร่ก็ไม่ได้ ดั่งใจวาดหวังมา.

ท่านที่เกิดวันอาทิตย์ วันนี้คงมีหลายสิ่งมากอย่างที่เข้าเป้าหรือสมใจ สิ่งที่คาดว่ายากก็เกิดง่ายทั้งสายงานและเรือนชานนั่นหนา เงินทองยังคงเข้ามือขวาจ่ายมือซ้ายไป ในเชิงของความรักหากมัวแต่จดจ้องก็คงต้องโหยหา