จำคุกพ่อบ้าน-สาวใช้ กาม6ขวบ ด้วยด้ามไม้กวาด

ศาลพิพากษาจำคุกพ่อบ้านรวมหัวกับสาวใช้แสบ ลวงด.ญ.วัย 6 ขวบ ลูกเลี้ยงของนายจ้าง ไปข่มขืนซ้ำ แฉพฤติกรรมโหด สาวใช้ไปรับมาจากโรงเรียน ใช้ปลาสเตอร์ปิดปาก จับขึงพืด ก่อนที่พ่อบ้านใช้ด้ามไม้กวาดแหย่ แล้วขยี้ซ้ำ พูดจาข่มขู่เหยื่อห้ามบอกใคร หากไม่เชื่อจะฆ่าให้ตาย เหตุแค้นนายจ้างเบี้ยวค่าจ้าง ส่วนสาวใช้แค้นที่โดนไล่ออก เพราะถูกจับได้ขโมยเครื่องทอง เชื่อเป็นเหตุจูงใจก่อเหตุ ตัดสินจำคุกคนละ 12 ปี

เมื่อวันที่ 29 ม.ค. ที่ศาลอาญา ศาลมีคำพิพากษาคดีความผิดทางเพศ ที่พนักงานอัยการเป็นโจทก์ยื่นฟ้องนายสุรชัช หรือเซ้ง บุญเจริญธรรม อายุ 51 ปี อยู่บ้านเลขที่ 147 แขวงคลองจั่น เขตบางกะปิ กทม. อาชีพรับจ้าง และน.ส.สุพิน หรือกุ้ง มาหลีก อายุ 35 ปี อยู่บ้านเลขที่ 90 หมู่ 6 ต.แม่ป้า อ.วังชิ้น จ.แพร่ อาชีพรับจ้าง ร่วมกันเป็นจำเลยในความผิดฐานพรากเด็กอายุไม่เกิน 15 ปีไปจากพ่อแม่ ข่มขืนกระทำชำเราเด็กหญิงอายุไม่เกิน 13 ปี ทำร้ายร่างกาย หน่วงเหนี่ยวกักขัง และข่มขืนใจผู้อื่นทำให้เกิดความกลัว

คำฟ้องระบุความผิดสรุปว่า เมื่อวันที่ 23 ธ.ค.2548 จำเลยร่วมกันกระทำผิดกฎหมายหลายบทหลายกรรมต่างกัน โดยจำเลยที่ 2 หลอกลวงด.ญ.หนิง (นามสมมติ) อายุ 6 ปีเศษ นักเรียนชั้นป.1 โรงเรียนย่านดินแดง ว่าจะพาไปหาแม่เลี้ยง แต่กลับพาขึ้นรถจักรยานยนต์ ซึ่งมีจำเลยที่ 2 เป็นผู้ขับขี่นั่งซ้อนท้ายไปที่บ้านไม้ชั้นเดียวหลังหนึ่งปิดล็อกประตู จากนั้นจำเลยที่ 2 บังคับให้นอนลงบนที่นอน ใช้ปลาสเตอร์ปิดปาก กดมือทั้ง 2 ข้างจนอยู่ในสภาวะที่ไม่อาจขัดขืนได้ ส่วนจำเลยที่ 1 ถอดกางเกงผู้เสียหาย แล้วใช้ด้ามไม้กวาดส่วนที่มีตะขอเกี่ยวแหย่เข้าไปในอวัยวะเพศจนเลือดไหล และติดเชื้อในเวลาต่อมา จากนั้นกระทำชำเราผู้เสียหายจนสำเร็จความใคร่ พร้อมทั้งข่มขู่มิให้นำเรื่องไปบอกใคร มิฉะนั้นจะฆ่าให้ตาย แล้วนำไปส่งที่โรงเรียน เหตุเกิดที่แขวงดินแดง เขตดินแดง กทม. จำเลยทั้ง 2 ให้การปฏิเสธต่อสู้คดีมาโดยตลอด

ศาลพิจารณาคดีปัญหาแล้วเห็นว่า โจทก์มีผู้เสียหายเบิกความเป็นที่ประจักษ์พยาน และลำดับเหตุการณ์ค่อนข้างชัดเจน เกินกว่าผู้เสียหายซึ่งเป็นเด็กจะแต่งเรื่องขึ้น หรือมีใครเสี้ยมสอน และไม่มีเหตุผลใดที่จะสร้างเรื่องปรักปรำ อีกทั้งรับฟังได้ว่า ผู้เสียหายก็รู้จักจำเลยทั้ง 2 มาก่อน สามารถชี้ภาพถ่ายได้อย่างถูกต้อง เพราะจำเลยที่ 1 เคยเป็นผู้เก็บเงินค่าเช่าห้องชุดให้แม่เลี้ยง และดูแลความเรียบร้อยในบ้าน แต่ภายหลังได้ลาออกไป ส่วนจำเลยที่ 2 ก็เคยเป็นคนรับใช้ในบ้านผู้เสียหายเช่นกัน แต่ถูกไล่ออก เชื่อว่าจำเลยที่ 1 โกรธเคืองที่แม่เลี้ยงผู้เสียหายโกงค่าจ้าง 1 เดือน เป็นเงินเดือนละ 10,000 บาท ส่วนจำเลยที่ 2 ก็โกรธแค้นที่ถูกแม่เลี้ยงผู้เสียหายไล่ออก เพราะขโมยเครื่องทองหลังจากเข้ามาทำงานได้เพียงเดือนเศษ จึงเป็นมูลเหตุสำคัญจูงใจให้จำเลยทั้ง 2 กระทำผิด

ศาลพิพากษาให้จำคุกคนละ 5 ปี ส่วนความผิดฐานหน่วงเหนี่ยวกักขัง ข่มขืนใจ ทำร้ายร่างกาย และกระทำชำเราเด็กหญิงอายุไม่เกิน 13 ปี ซึ่งเป็นกฎหมายที่มีบทลงโทษหนักสุด จึงให้จำคุกอีกคนละ 7 ปี รวมโทษจำคุกจำเลยทั้ง 2 ไว้คนละ 12 ปี

วันเดียวกัน ที่ศาลอาญา ศาลพิพากษานายราเชนทร์ ดาวเรือง กระทำผิดฐานพรากเด็กอายุไม่เกิน 15 ปีเพื่ออนาจาร โดยใช้กำลังประทุษร้าย กระทำชำเราเด็กอายุไม่เกิน 15 ปีที่มิใช่ภรรยาโดยไม่ยินยอม ให้ลงโทษจำคุก 4 ปี ปรับ 15,000 บาท ฐานพรากเด็กอายุไม่เกิน 15 ปี ปรับ 15,000 บาท จำเลยให้การรับสารภาพมีเหตุบรรเทากึ่งหนึ่งคงจำคุกฐานกระทำชำเรา 2 ปีปรับ 7,500 บาท พรากเด็กอายุไม่เกิน 15 ปี จำคุก 2 ปี 6 เดือน ปรับ 7,500 บาท และศาลพิเคราะห์แล้วภายหลังเกิดเหตุได้มีการประนอมข้อพิพาท โดยจำเลยชำระเงินให้แก่บิดามารดาของผู้เสียหายจนเป็นที่พอใจ ไม่ติดใจที่จะดำเนินคดีกับจำเลยต่อไป ประกอบกับจำเลยมีอาชีพมั่นคง และไม่เคยได้รับโทษจึงให้รอการลงโทษมีกำหนด 2 ปี