จากเหตุการณ์ผับซานติก้า เชิญอ่านประสบการณ์เฉียดตายจากผู้รอดชีวิต

ผมเป็นคนนึงที่ติดอยู่ในร้าน ผมออกมาไม่ได้ เพราะคนเยอะมาก แย่งกันออก ผมดมควันไปมากเหมือนจะสลบ เลยนอนลงที่พื้นในร้าน เพราะยังไงก็ออกไปไม่ได้ เลยทำใจแล้วว่าตายแน่ๆ

พอนอนราบลงไปกลับรู้สึกดีกว่า คือมีอากาศหายใจ

ผมเห็นคนอื่นที่แย่งกันออกแล้วไม่ได้ออก ต่างพากันร่วงลงทีละคนสองคน พร้อมชัก เพราะขาดอากาศ แล้วนิ่งไปมากมาย

ผมจำได้แค่นั้น แล้วก็สลบไปเหมือนกัน รู้สึกตัวอีกทีเหมือนมีอะไรดลใจ

ไฟเข้ามาจะถึงตัวผมแล้ว ศพข้างๆเริ่มเกรียม ตัวผมหน้าผมเริ่มไหม้ ปมรู้สึกตัวได้เลยผลักศพที่นอนทับตัวผมออก

เห็นตรงทางออกทางโล่งแล้ว เพราะคนที่ออกได้ออกไปหมดแล้ว คนที่ออกไม่ได้ ก็นอนตายกันระเกะระกะ

ผมจึงรีบวิ่งออกไปทางหน้าร้าน ตอนนั้นผมหายใจไม่ออกเลย เลยล้วงคอออกมา มีแต่ควันทั้งนั้นเลย

พอ ดีออกมาเจอเพื่อน เพื่อนเลยพาให้รถร่วมไปส่งที่โรงพยาบาลเพชรเวช แต่ที่นั่นคนเยอะมากๆ ปลเลยรบกวนคนแถวนั้นให้ติดต่อพ่อผมให้ บอกให้ท่านเรียกรถพยาบาลโรงพยาบาลที่รักษาประจำให้มารับ

ตอนนี้ ผมย้ายมาอยู่โรงพยาบาลประจำแถวบ้านแล้ว เพิ่งออกมาจากไอซียู หมอบอกว่ารักษาแผลภายนอก ส่วนภายในโดยควันร้อนเลยทำให้เส้นเลือดปอดตีบ แต่หมอให้พ่นยาแล้วฉีดยาตลอด ตอนนี้เลยออกมาอยู่ห้องพิเศษได้แล้ว แต่คงต้องรอดูอาการก่อน แล้วก็คอมมาล้างแผลทุกวัน

อยากบอกว่า เหตุการณ์เมื่อคืนน่ากลัวมากครับ คนที่ไม่อยู๋ใรเหตุการณ์จะไม่รู้ความรู้สึกเลย ว่าคนที่ติดอยู่ข้างในแล้วหายใจไม่ออกจนตายเป็นยังไง ผมยังโชคดีที่นอนราบพิ้นไปจนเหคุการณ์สงบ ไม่งั้นคงขาดอากาศหายใจเหมือนคนอื่นหลายๆคนไปแล้ว

ต้องขอไว้ อาลัยกับเพื่อนๆที่เสียชีวิตด้วยนะครับ ผมรู้สึกไม่ดีเลยอ่ะครับ อย่างโต๊ะข้างๆยังชนแก้วกันตอน countdown อยู่เลย กลัวมาเห็นเค้านอนตายอยู่ข้างๆเราเลยในเวลาแต่ครึ่งชั่วโมง ผมเครียดมากเลยครับ

จากคุณ : Ravland

บุญรักษาครับ ขอบคุณที่นำมาเล่าสู่กันฟัง

ไว้อาลัยแด่ผู้วายปราณ  ขอให้สู่สุขติเถิดนะ