แม่จิตวิตก กลัวข่มขืน ขังลูก2คน ถึง3เดือน!

แม่ป่วยเป็นโรคประสาทกลัวน้องชายข่มขืนตัวเองและลูกสาววัย 10 ขวบ พาลูกสาวและลูกชายคนเล็กวัย 7 ขวบหนีไปอาศัยในบ้านร้าง ขังเอาไว้นานถึง 3 เดือน ไม่ยอมให้ออกจากบ้านหรือไปเรียนหนังสือ จนผญบ.ทราบเรื่องแจ้งตร.มาช่วยเหลือ พบเด็กๆ ผอมโซ เหมือนขาดสารอาหาร ส่วนแม่ก็มีสภาพไม่ต่างกัน เจ้าหน้าที่จิตวิทยารับตัวเด็กไปดูแลที่ศูนย์ ส่วนแม่ส่งตัวไปบำบัดรักษาที่โรงพยาบาล

เมื่อวันที่ 28 พ.ค. พ.ต.ท.เจริญศักดิ์ อุบลพิทักษ์ สารวัตรเวร สภ.หนองหาน จ.อุดรธานี

รับแจ้งจากนายวีระ เหง้าสุวรรณ อายุ 56 ปี อยู่บ้านเลขที่ 17 หมู่ที่ 2 ต.หนองสระปลา อ.หนองหาน ผู้ใหญ่บ้านหมู่ที่ 2 บ้านดงบัง ว่า มีเหตุแม่สติไม่สมประกอบกักขังลูกสาวและลูกชาย มาเป็นเวลานานภายในบ้านเลขที่ 51 หมู่ที่ 2 จึงประสานงานไปยังเจ้าหน้าที่นักสังคมสงเคราะห์ (นักจิตวิทยา) ไปยังนักพัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์ จ.อุดรธานี นำกำลังเดินทางไปตรวจสอบ

ที่เกิดเหตุเป็นบ้านชั้นเดียว ตั้งอยู่กลางหมู่บ้าน ลักษณะเหมือนร้างไม่มีคนอยู่

แต่ปิดประตูแน่นหนา เจ้าหน้าที่งัดบ้านเข้าไปพบด.ญ.อนันดา วิมลศิริโชติกุล อายุ 10 ขวบ และด.ช.ตะวัน สิงห์เงา อายุ 7 ขวบ และนางเกษราภรณ์ สิงห์เงา อายุ 39 ปี ผู้เป็นแม่ของเด็กทั้งสอง ปูเสื่อนอนอยู่ในห้องน้ำ บริเวณหลังบ้าน โดยทั้ง 3 คนมีสภาพร่างกายซูบผอม โดยเฉพาะเด็กทั้ง 2 คนนั้นผอมโซ คล้ายขาดสารอาหาร ผมยาวประบ่า ผิวเหลืองซีด เจ้าหน้าที่จึงพาทั้งหมดส่งโรงพยาบาล

จากการสอบสวนนางเกษราภรณ์ ซึ่งมีลักษณะเหมือนคนสติไม่ดีให้การวกไปวนมา
 
แต่พอจับใจความได้ว่าเคยแต่งงานกับชาวต่างชาติก่อนเลิกรากันไป และย้ายมาอยู่บ้านเลขที่ 22 ใกล้ๆ กับบ้านร้างเกิดเหตุ ต่อมานายทนงศักดิ์ สิงห์เงา อายุ 29 ปี น้องชาย ซึ่งต้องโทษคดีพยายามฆ่าติดคุกอยู่ 5 ปี พ้นโทษออกมาขออาศัยอยู่ด้วย และมีพฤติกรรมแปลกๆ นึกจะถอดเสื้อผ้าก็ถอดโดยไม่สนใจว่าจะมีคนเห็นหรือไม่ ทำให้นางเกษราภรณ์ เกรงว่าตัวเองและลูกสาวจะถูกน้องชายทำร้ายและข่มขืน จึงพาลูกสองคนหนีมาอยู่บ้านญาติอีกหลังซึ่งไม่มีคนอยู่ และขังลูกมาตั้งแต่ต้นเดือนมี.ค. ที่ผ่านมา โดยไม่ยอมให้ออกไปไหน แม้แต่ไปโรงเรียน

ด้านนายประเวศน์ รัตนวงศ์ รองผอ.สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาอุดรธานี เขต 3 กล่าวว่า

ด.ช.ตะวัน กำลังจะขึ้นชั้นป.1 โรงเรียนบ้านต้องหนองสระปลา ส่วนด.ญ.อนันดา อยู่ชั้นป.3 โรงเรียนเดียวกัน โดยหลังจากเด็กทั้งสองคนหายตัวไป ทางครูพยายามติดตามกลับให้ไปเรียนหนังสือแต่ไม่พบตัว กระทั่งทราบว่าโดนกักขังดังกล่าว โดยหลังได้รับการช่วยเหลือ เจ้าหน้าที่จิตวิทยาได้รับตัวเด็กทั้งสองไปดูแลที่ศูนย์ดูแลเด็กบ้านเชียงพิณ จ.อุดรธานี ส่วนนางเกษราภรณ์เจ้าหน้าที่ได้ส่งตัวไปบำบัดรักษาที่โรงพยาบาลขอนแก่น