ด่วน!!!!!พบคุกกักขังแรงงานประมงในเกาะเบนจินา อินโดนีเซีย และหลุมฝ้งศพคนไทยนับ 100 ศพ
ค่ำคืนที่ผ่านมาในเกาะเบนจินา ห้องนอนในบ้านพักตำรวจมันช่างร้อนอบอ้าว ก่อนที่ฝนจะตกลงมาอย่างหนัก เสียงฟ้าร้อง มันทำให้ฉันข่มตานอนไม่ได้จริงๆ ภาพหลุมฝังศพที่มีป้ายชื่อคนไทยที่เรียงรายไม่ต่ำกว่า 60 ศพ และไม่มีป้ายชื่ออีกว่า 20 ศพ คำยืนยันของชาวบ้านในเกาะเบนจิน่า ว่ามีศพคนไทย พม่า กัมพูชาถูกฝังอยู่ที่นี่นับ 100 ศพ
สิ่งที่พี่อ้อน LPN เล่าให้ฉันฟังว่ามีสุสานแรงงานไทยในเกาะเบนจินามันเป็นความจริง และภาพเหล่านั้นมันอยู่ตรงหน้าฉันแล้ว ฉัน พี่อ้อน อลัน น้องนศ.ไทยที่มาเป็นล่ามภาษาอินโดนีเซีย และคนขับเรือจากเกาะโดโบที่นำพาพวกเรามาถึงเกาะเบนจินา พาพวกเราไปพบตำรวจเพื่อสอบถามข้อมูล ก่อนจะพาเราไปพบบริษัทเจ้าของเรือประมงไทยที่ติดค้างในท่าเรือเบนจินากว่า 50 ลำ เพื่อสอบถามข้อมูลเรื่องศพ ทางบ.ระบุว่าศพที่ตายที่มีป้ายชื่อได้แจ้งญาติที่เมืองไทย
เรื่องศพคนตาย ศพนิรนาม มีประเด็นต้องให้กล่าวถึงหลายเรื่อง แต่สิ่งเร่งด่วนที่ทำให้ฉันตัดสินใจเขียนข้อความนี้เพื่อประกาศให้โลกรู้ว่า มีคุกขังแรงงานที่ท่าเรือเบนจินาจริง และมีแรงงานจากไทยมาตายที่นี่นับ 100 คน
ขณะที่ฉันตามหาแรงงานไทยที่ติดค้างตามเรือต่างๆนับพันคน เวลาที่มีน้อยนิดทำให้ฉันพบกลุ่มแรงงานมาแสดงตัวขอกลับบ้าน และอยากออกทีวีให้ทางบ้านรู้ว่าเขายังไม่ตาย และถูกนายหน้าขายลงเรือมาติดอยู่ที่นี่ไม่ต่ำกว่า 3 ปี
นายชัยรัตน์ ราชปักษ์ ชาว จ.เพชรบุรี เดินมาหาฉันและบอกฉันให้ช่วยเขาออกจากคุกด้วย ฉันตกใจเมื่อได้ยินคำว่า คุก คุกอะไรอยู่ไหน พาไปดูได้ไหม นายชัยรัตน์บอกว่าเขาและเพื่อนถูกกักขังอยู่ในคุกของท่าเรือนี้ มันไม่เป็นธรรมเลยกับพวกเขา กับความผิดที่เล็กน้อย พวกผมต้องมาสูญเสียอิสรภาพเพราะอะไร พวกเขากักขังผมด้วยกฏหมายอะไร
ก่อนที่ รปภ.จะเปิดกุญแจให้ฉันไปพบคนไทย รวม 5 คนในห้องขังนี้ นายชัยรัตน์ ขอให้ช่วย เขาและเพื่อน 12 คนเคยส่งหนังสือถึงสถานทูตไทย ณ.กรุงจาการ์ตา เมื่อวันที่ 12 กพ.แต่ไม่มีใครติดต่อมาเลย ผมต้องรวบรวมความกล้ามากนะพี่ เพราะไม่รู้ว่าบอกไปจะอันตรายไหม จะตายเป็นศพไร้ญาติเหมือนคนไทยที่เขาเพิ่งนำศพไปฝังที่สุสานเมื่อไม่นานมานี่ไหม และที่สำคัญเขาให้ข่าวกับฉัน เขาจะปลอดภัยไหม
ฉันขอให้ฟิลิป ตร.เบจินา ช่วยให้เขาได้กลับเกาะโดโบพร้อมฉัน แต่ฟิลิปบอกตอนนี้ยังไม่ได้ เพราะคุกนี้อยู่ในเขตบริษัท ตำรวจไม่ได้เป็นเจ้าของห้องขังนี้ ขณะที่ฉันขอทางผู้บริหารบริษัทชาวอินโด เขาระบุว่าคุกนี้เป็นความร่วมมือของบ.กับ ตม.ไว้ควบคุมลูกเรือที่ทำผิด เช่นขโมยของ ก็ต้องถูกกักขังตามกฏ ยืนยันว่าไม่ได้กักขังหน่วงเหนี่ยว
ฟิลิป บอกฉันว่า ไม่ต้องห่วงระหว่างนี้เขาจะคุ้มครองทุกคนเอง ขอให้เร่งส่งรายชื่อไปที่สำนักงารตำรวจแห่งชาติกรุงจาการ์ตา เขาจะรีบนำตัวออกมาทันที เหมือนที่เคยช่วยแรงงานพม่า 2 คนก่อนหน้านี้
แต่กว่าขั้นตอนเหล่านั้นจะมาถึง ฉันไม่รู้เลยว่าพี่ๆเขาจะเป็นอย่างไร เพราะเมื่อคืน แรงงานคนหนึ่งโทรมาแจ้งว่า หลังให้ข่าวกับฉันเขาถูกทำร้ายและขอให้ประสานบอก รปภ.เปิดประตูห้องขังให้เขา เขาขอไปนอนในคุกดีกว่าอยู่ในเรือ ขณะที่อลันได้รับจดหมายจากแรงงานคนหนึ่งฝากถึงฉัน ข้อความของเขาเขียนด้วยลายมือที่ฉันอ่านแล้วน้ำตาไหล จดหมายจากนายพรานณรงค์ สายตา
ส่วนพี่อ้อนพบกับ นายมนัส อ่อนอ้น มาขอให้ช่วยเพราะมีอาการสมองบวมจากการถูกซ้อม ซี่โครงหัก ขอให้ช่วยกลับบ้าน
นี่เป็นเพียงเรื่องราวบางส่วนที่ฉันจำเป็นต้องขอให้พี่น้องสื่อมวลชน คนไทยช่วยกันส่งต่อข้อความนี้ไปถึงผู้เกี่ยวข้อง ก่อนที่พวกเขาจะเป็นอะไรไป โดยมีคนไทยเท่าที่ฉันกับพี่อ้อนจะรวบรวมได้ภายในเวลา 30 นาที ขอให้ช่วยเหลือ 16 คน ดังนี้ โดย 6 คนแรกอยู่ในห้องขัง ที่เหลืออยู่ตามเรือต่างๆ
1.นายชัยรัตน์ ราชปักษ์
2.นายวันช้ย ไชยวุฒิ
3.นายมี พรมมี
4.นายสมชาย แช่มช้อย
5.นายพรเพชร บุญมี
6.นายธงชัย ตองรัตน์
7.นายมนัส อ่อนอ้น
8.นายสมาน แสนสำแดง
9.นายเริ่ม ก่อนเพชร
10.นายสมพร สีหบุตร
11.นายสุรศักดิ์ ศรีตระกูล
12.นายรุต มหาวงเมตตา
13.นานสมยศ ภูเงิน
14.นายณัฐวุฒิ บุญมี
15.นายพรานณรงค์ สายตา
16.นายประสิทธิ์ ยุบลนวล
17.นายสวัสดิ์ บุญประคง
ฐปณีย์ เอียดศรีไชย
Benjina Island
23-03-2015
เกาะ Benjina มันไกลมาก อยู่ใกล้ออสเตรเลีย กว่าจะมาถึงที่นี่ต้องนั่งเครื่องจากไทย 3 ชม.มาถึงจาการ์ตา ต่อเครื่องมาเกาะอัมบน 3 ชม.จากอัมบนมาเกาะโดโบ 3 ชม.นั่งเรือมาเกาะเบจินาอีก 1 ชม. ขนาดแยมยังมาลำบาก แล้วพวกเขาจะกลับบ้านอย่างไร เมื่อมากับเรือ ไม่มีพาสปอร์ต ไม่มีบัตรประชาชนและมาด้วยเอกสารปลอม ตำรวจที่เบจิน่ารู้ปัญหานี้ดี เขายังบอกด้วยว่า พวกนี้เป็นแรงงานเถื่อน ถ้าประสานบอกทางการไทย บอกด้วยว่า ถ้าเอากลับไทยได้ทั้งเรือและคนยิ่งดี ทางอินโดนีเซียพร้อมไปส่งถึงน่านน้ำไทย
โปรดช่วยปกป้องชีวิตพี่ชัยรัตน์และเพื่อน 17 คนที่กล้าพูดสิ่งที่เกิดขึ้นกับเขา ในที่ที่เขาถูกกระทำ ถ้าพวกเขาเป็นอะไรไปฉันคงไม่ให้อภัยตัวเอง
แยมจำเป็นต้องเปิดเผยชื่อและรูปภาพของทุกคนเพื่อช่วยคุ้มครองพวกเขาและคุ้มครองภาพข่าว ที่ไม่รู้ว่าจะหว่างทางจะเกิดอะไรขึ้นบ้าง
ล่าสุดแยมมาถึงเกาะอัมบนแล้ว พี่ชัยรัตน์โทรมาบอกว่า นายธงชัย ถูกไต๋นำตัวออกจากคุกไปแล้ว เป็นห่วงว่าไม่ปลอดภัยขอให้ช่วยนำตัวพวกเขาไปที่โดโบได้ไหม
ขอโทษที่ส่งข้อความล่าช้าเพราะไม่มีสัญญานเนตเลย ขอให้ทุกคนปลอดภัยและได้กลับบ้านนะคะ