แก๊งเงินกู้ขู่ไม่จ่ายเงินขับรถชนตาย

สุดรันทด! แม่วัย 60 กู้เงินนอกระบบเลี้ยงลูกอัมพาต เจอแก๊งเงินกู้ขู่เอาชีวิต สุดท้ายจำนำของในบ้านหมดเกลี้ยง รวมทั้งรถเข็นบริจาค แต่ไม่วายโดนทวงตลอด

เมื่อวันที่ 24 มิ.ย. ผู้สื่อข่าวเดินทางไปที่บ้านเลขที่ 385 หมู่ 17 ต.บ่อแฮ้ว อ.เมือง จ.ลำปาง ซึ่งเป็นบ้านของนางโสภิญ กาวีอ้าย อายุ 60 ปี โดยได้ทยอยหยิบตั๋วจำนำและบิลค่าไฟฟ้าที่ติดค้างมานานกว่า 2 เดือน ออกมาให้ผู้สื่อข่าวดู หลังชีวิตครอบครัวพลิกผันสูญเสียผู้นำครอบครัวไป และเมื่อ 2 ปีที่ผ่านมาลูกชาย คือ นายอนุชา กาวีอ้าย อายุ 37 ปี ต้องมาประสบเคราะห์กรรมถูกรถชนเป็นอัมพาตไปทั้งตัวไม่สามารถขยับแขนและขาได้ มีเพียงการกระพริบตาและลืมตามองได้เท่านั้น

นางโสภิญ เล่าว่า หลังนายอนุชา ประสบอุบัติเหตุ ตนต้องรับภาระหนักเป็นผู้เลี้ยงดูลูกชายทุกอย่าง
 
จากเดิมที่รับจ้างซักผ้าพออยู่พอกินไปวันๆ ก็ต้องอยู่แบบอดมื้อกินมื้อ เพราะต้องหาเงินมาซื้ออาหารให้ลูก เพราะนายอนุชา ไม่สามารถรับประทานอาหารได้ตามปกติต้องให้อาหารทางสายยาง และอาหารดังกล่าวก็แพงมาก ซึ่ง 1 กระป๋องรับประทานได้ 2 วัน วันละ 5 มื้อ รายได้จากรับจ้างซักผ้าก็ไม่พอใช้จ่าย จึงต้องหันไปกู้เงินนอกระบบ แต่เมื่อรายได้ไม่พอจ่ายหนี้นอกระบบ จากกู้หนึ่งเจ้าเป็นสองเจ้า สามเจ้าจนกลายเป็นหกเจ้า เอาเงินเจ้าหนี้จ่ายเจ้านั้น เจ้านั้นจ่ายเจ้านี้ จนกระทั่งหาเงินไม่ได้ต้องหลบ แต่พอหลบก็ถูกเจ้าหนี้เงินกู้ข่มขู่ ในที่สุดความกลัวเจ้าหนี้เงินกู้ ต้องขนของในบ้านจำนำวันละชิ้นสองชิ้น และในที่สุดก็ต้องเอาเครื่องซักผ้าไปจำนำ จนกระทั่งมาถึงรถเข็นของลูกที่ได้รับบริจาคมาเอาไปจำนำ เพราะความกลัวเจ้าหนี้มาทำร้าย

นางโสภิญ เล่าต่อว่า จนในที่สุดของทุกอย่างในบ้านได้จำนำจนหมดทุกอย่าง
 
เจ้าหนี้ก็ยังมาตามข่มขู่เก็บเงินถึงขนาดขู่เอารถชนตนให้ตายเพื่อหวังเอาเงินประกันชีวิตมาปลดหนี้ ตนกลัวมากแต่ไม่รู้ทำอย่างไร จึงไปแจ้งตำรวจ แต่แก๊งเงินกู้ก็ข่มขู่อีกว่าเงินที่ปล่อยกู้นั้นเป็นของอัยการคนหนึ่ง ซึ่งลูกค้าก็เป็นตำรวจจะไปแจ้งตำรวจก็ไม่กลัว ผู้ว่าราชการจังหวัดยังทำอะไรตนเองไม่ได้เลย

ทั้งนี้ นางโสภิญได้หยิบใบแจ้งหนี้ค่าไฟฟ้าออกมาให้ผู้สื่อข่าวได้ดูพร้อมกล่าวว่า
 
ตนรู้สึกซึ้งใจและขอบคุณหัวหน้าการไฟฟ้าที่อนุโลม ให้จ่ายค่าไฟฟ้าได้ในวันพฤหัสบดีนี้ โดยค่าไฟต้องจ่ายเดือนละประมาณ 1,700 ถึง 2,000 บาท เพราะเตียงที่ลูกชายใช้นอนนั้นต้องเสียบไฟฟ้าตลอดเวลา เพราะเป็นเตียงลม และทุกวันนี้ต้องไปขออาหารที่จะนำมาให้ลูกชายจากโรงพยาบาลลำปางเพราะไม่มีเงินซื้อ วันนี้ครอบครัวลำบาก ส่วนคดีอุบัติเหตุของลูกชายก็ยังไม่สิ้นสุดอยู่ระหว่าการพิจารณาของศาลแม้เวลาจะล่วงเลยมากว่า 2 ปี แล้วก็ตาม

"หลังที่นำเครื่องซักผ้าไปจำนำก็ไม่สามารถรับจ้างซักผ้าได้อีกต้องวิ่งขอเงินจากหลายๆ คนเพื่อนำมาเลี้ยงลูก และส่งเงินกู้รายวันทุกวันนี้ก็ไม่รู้จะทำอย่างไรแล้วห่วงก็แต่ลูกชายเพราะถ้าตนเป็นอะไรไปก็คงไม่มีใครมาดูแล" นางโสภิญ กล่าว.