บอกหน่อยว่า...ทักษิณ...ผิดอะไร .?

ผมรู้สึกยินดีที่หลังการปฏิวัติ 19 กันยายน ของ คปค.ที่กลายมาเป็น คมช.ในเวลาต่อมานั้น เต็มไปด้วยการชุมนุมประท้วงต่างๆ นานา แม้กระทั่งในช่วงที่กฎอัยการศึกยังประกาศใช้ ราวกับว่า เราไม่ได้อยู่ห้วงเวลาของรัฐบาลปฏิวัติแต่อย่างไร

กระทั่งการประกาศชุมนุมของกลุ่มบุคคลที่ให้การสนับสนุน พ.ต.ท.ทักษิณ ชินวัตร ที่ท้องสนามหลวงในวันที่ 10 ธันวาคมนี้ ที่แกนนำประกาศว่า จะมีผู้ร่วมชุมนุมถึง 30,000 คน (ไม่รู้ว่า แกนนำจะถูกพล.ต.ต.ชัชวาลย์ สุขสมจิตร แจ้งความดำเนินคดีในข้อหาเดียวกับพันธมิตรฯ หรือไม่)

ผมไม่รู้ว่า การชุมนุมวันนั้นจะมีประชาชนมาชุมนุมมากขนาดนั้นจริงหรือไม่ คนชุมนุมจะมาด้วยแรงศรัทธาหรือถูกจ้างให้มาหัวละ 2-300 บาท แต่ถ้าถามผมว่า คนที่ยังสนับสนุน พ.ต.ท.ทักษิณยังมีอยู่มากหรือไม่ คำตอบที่ผมเชื่อก็คือ ยังมีอยู่นับล้านๆ คน หรืออาจมีอยู่เป็นสิบล้านคนที่เป็นทั้งสมาชิกพรรค และผู้กาคะแนนให้พรรคไทยรักไทย

ดังนั้นไม่ว่า คนที่ชุมนุมที่ท้องสนามหลวงในวันที่ 10 ธ.ค. จะมีหลายหมื่น หลายแสนคน หรืออาจมีเพียงไม่กี่ร้อยคน แต่คนที่สนับสนุนทักษิณและเชื่อว่า ทักษิณดียังมีอีกมาก เพราะพวกเขาไม่เคยรับรู้ข้อเท็จจริงที่ทักษิณกับพวกกำลังทำให้ประเทศไทยเหลือแต่กระดูก มีแต่หวั่นกลัวว่า นโยบายประชาชนนิยมที่ทักษิณเคยจัดให้กำลังจะสูญสิ้นไป

เพราะ 5 ปีที่เข้ามาบริหารประเทศ รัฐบาลทักษิณได้ทำให้ระบบราชการที่ไม่เคยเข้าถึงประชาชนกลายเป็นระบบที่ล้าหลัง แล้วหยิบยื่นให้ประชาชนด้วยนโยบายประชานิยมที่สัมผัสได้ เช่น นโยบายเอื้ออาทรต่างๆ กองทุนหมู่บ้าน 30 บาทรักษาทุกโรค การแก้ไขปัญหาความยากจนด้วยการจดทะเบียน ฯลฯ

สิ่งที่ทำได้ทันทีคือรัฐบาลและ คมช.ต้องชี้ให้เห็นถึงอันตรายของนโยบายประชานิยมต่างๆ เพื่อทำให้ประชาชนเห็นว่า นโยบายของรัฐบาลที่อ้างว่าช่วยเหลือรากหญ้า เช่น แปลงสินทรัพย์เป็นทุน ที่แท้แล้วเป็นการทำลายทรัพยากรของชาวบ้าน ทำให้ประชาชนมีหนี้สินสูงขึ้น สุดท้ายแล้วที่ดินที่ถือครองอยู่ก็จะหลุดมือไป และทำให้ภาคประชาชนและชุมชนอ่อนแอลง

นโยบายพักชำระหนี้ นโยบายลด แจกแถม มีแต่จะทำให้หนี้คนระดับล่างเพิ่มขึ้น หรือพอถึงการเลือกตั้งรัฐบาลก็จะหว่านล้อมด้วยนโยบายในการพักชำระหนี้รอบใหม่ จนกระทั่งหนี้สินในครัวเรือนเพิ่มขึ้น และมีจำนวนคนที่เป็นหนี้เพิ่มขึ้น

ทุกวันนี้กระบวนต่างๆ ที่ออกมาเรียกร้องให้รัฐบาลแก้ปัญหาหนี้สินก็ล้วนแล้วแต่เป็นพันธสัญญาและผลพวงที่มาจากรัฐบาลทักษิณทั้งสิ้น หรือกระทั่งนโยบายหนึ่งตำบลหนึ่งผลิตภัณฑ์ หรือโอท็อป ที่รัฐบาลคุยหนักคุยหนาก็ล้วนแล้วแต่ประสบความล้มเหลวทั้งสิ้น

รัฐบาลและคมช.ควรจะอธิบายให้ประชาชนเข้าใจว่าในระหว่างที่ทักษิณมีอำนาจนั้นได้ใช้ช่องโหว่ในฐานะผู้กำหนดนโยบายของรัฐเพื่อแสวงหาประโยชน์ให้กับตัวเองและครอบครัวในฐานะเจ้าของบริษัทเอกชนอย่างไรบ้าง

และมูลค่าของบริษัทในเครือชินวัตรที่เพิ่มมากมายมหาศาลนั้นมาจากไหนบ้าง เช่น กรณีที่ บีโอไอยกเว้นภาษีเงินได้การลงทุนดาวเทียมไอพีสตาร์ของบริษัท ชิน แซทเทลไลท์ นาน 8 ปี เป็นเงินกว่า 16,000 ล้านบาท

ปัญหาภาคใต้ทุกวันนี้ก็เป็นผลพวงจากนโยบายศาลเตี้ยของระบอบทักษิณ หลักนิติรัฐถูกละเลย ด้วยการสั่งเก็บ ยิงทิ้ง อุ้มฆ่า ขึ้นบัญชีดำจนกระทั่งปัญหาลุกลามจนไม่สามารถแก้ไขได้

การต่อต้านอำนาจรัฐไทยทุกวันนี้จึงไม่ได้เกิดจากเงื่อนไขทางประวัติศาสตร์ การปลุกระดม เพียงอย่างเดียว แต่เกิดขึ้นภายใต้จิตสำนึกของคนใน 3 จังหวัดที่เคียดแค้นชิงชังต่อการถูกปฏิบัติจากเจ้าหน้าที่รัฐที่สั่งสมยาวนาน

ความไม่รู้ต่างหากที่เป็นแนวร่วมของระบอบทักษิณที่แท้จริงซึ่งรัฐบาล และคมช.จะต้องตระหนักและเผชิญต่อไป

คนจำนวนนี้คือ คนที่รัฐบาล และ คมช.จะต้องต่อสู้เพื่อทำความเข้าใจให้เห็นถึงผลเสียของระบอบทักษิณที่หากปล่อยให้ดำเนินไปจะกัดกินประเทศจนเหลือแต่กระดูก

รัฐบาลจะต้องสะท้อนให้เห็นถึงผลกระทบจากนโยบายต่างๆ ที่ระบอบทักษิณได้ดำเนินการมา และสะท้อนให้เห็นถึงผลประโยชน์ที่ตระกูลชินวัตรและวงศ์วานได้รับจากนโยบายที่เอื้อประโยชน์ให้แก่ตัวเอง

พูดตรงๆ ก็คือ ต้องชี้ให้เห็นว่า ทักษิณชั่วอย่างไร เป็นอันตรายต่อชาติ ศาสนา และพระมหากษัตริย์อย่างไร

ที่สำคัญที่สุดก็คือ รูปธรรมของเหตุผล 4 ข้อที่ ทหารใช้ในการยึดอำนาจจากรัฐบาลทักษิณ

1. เกิดปัญหาความขัดแย้ง แบ่งฝ่าย สลายความรู้รักสามัคคีของคนในชาติ

2 . ทุจริตประพฤติมิชอบอย่างกว้างขวาง

3. หน่วยงาน องค์กรอิสระ ถูกครอบงำทางการเมือง และ

4. การหมิ่นพระบรมเดชานุภาพ

เพราะทุกวันนี้เหตุผลดังกล่าว ไม่เพียงแต่ฝ่ายที่สนับสนุนทักษิณคลางแคลงใจเท่านั้น กระทั่งฝ่ายที่ต่อต้านทักษิณก็ยังแคลางแคลงใจเช่นกัน

ฝ่ายที่สนับสนุนทักษิณตั้งคำถามว่า ทักษิณมีความผิดอย่างไรใน 4 ข้อที่ คมช.กล่าวหา ขณะที่ฝ่ายต่อต้านทักษิณข้องใจว่า ทำไมไม่อธิบายเหตุผล 4 ข้อให้ประชาชนส่วนใหญ่เข้าใจ

คมช.มีกลไก เครื่องมือและกระบวนการสื่อสารต่างๆ มากมายในการอธิบายกับประชาชน แต่กลับไม่สามารถใช้เครื่องมือเหล่านั้นในการสื่อสารกับประชาชนได้ ไม่ว่าจะเป็นโทรทัศน์ช่องต่างๆ สถานีวิทยุที่เป็นของรัฐทั้งสิ้น แม้กระทั่งช่อง 5 กองทัพบกก็ไม่ได้ถูกใช้เป็นเครื่องมือในการสร้างความเข้าใจต่อกองทัพ

ในช่วงที่ทักษิณมีอำนาจเราไม่สามารถพึ่งพาสื่อมวลชนในการเปิดโปงความชั่วร้ายของระบอบทักษิณ เพราะสื่อมวลชนที่วิพากษ์วิจารณ์ทักษิณจะถูกอำนาจรัฐเล่นงาน ถูกถอดรายการ ถูกตัดท่อน้ำเลี้ยงทางเศรษฐกิจ เช่น บีบให้บริษัทห้างร้านต่างๆงดให้การสนับสนุนด้านโฆษณา

จนเกิดความหวาดเกรงนำมาสู่ยุคที่สื่อมวลชนเรียกว่า การเซ็นเซอร์ตัวเอง ไม่กล้าเสนอความจริง ทั้งยังกลัวว่าจะถูกตัดงบประมาณประชาสัมพันธ์ต่างๆ จากโครงการของรัฐ

แม้ทักษิณไปแล้ว ความหวาดกลัวนี้กลับยังไม่หมดไป ก็เพราะสื่อมวลชนซึ่งอยู่ใกล้ชิดข้อมูลข่าวสารมองเห็นว่า อำนาจและเครือข่ายของทักษิณยังคงอยู่ และเห็นว่า คมช.ขาดความเด็ดขาดและไร้ประสิทธิภาพแล้ววันหนึ่งทักษิณจะกลับมา

สิ่งสำคัญที่สุดคือ รัฐบาล และคมช.อย่าหลงไปใช้กำลังและอำนาจรัฐในการสกัดกั้นการชุมนุมของประชาชน ที่นัดกันมาชุมนุมในวันที่ 10 ธ.ค.นี้ เพราะถ้าใช้ความรุนแรงเมื่อไหร่จะเข้าทางกลุ่มผู้ชุมนุมทำให้รัฐบาลและ คมช.เป็นฝ่ายเพลี่ยงพลั้ง แล้วทักษิณจะกลับมา

เกือบ 3 เดือนแล้วเสียงทักษิณผิดอะไรจากประชาชนอีกฟากหนึ่งยังดังกึกก้อง ถึงวันนี้คมช.จะรู้สึกตัวบ้างไหมว่า การทำให้ประชาชนรับรู้ถึงความชั่วร้ายของระบอบทักษิณต่างหากที่จะสยบคลื่นใต้น้ำลงได้