พบสาวออฟฟิศอีสานร้อยละ4 แช็ตหาคู่ทางอินเตอร์เน็ต

อาจารย์ม.ขอนแก่น เผย ผลวิจัยการแต่งงานของสาวอีสานกับหนุ่มต่างชาติ พบแม่สื่อที่ทำให้ลงเอยใช้ชีวิตคู่ร้อยละ 4 เป็นแม่สื่ออิเลคทรอนิกหรืออินเตอร์เน็ต โดยส่วนใหญ่กลุ่มนี้เป็นสาวทำงาน จบปริญญาตรี แต่อยากมีสามีฝรั่ง ในขณะที่อีกร้อยละ 60 หาเองตามสถานบันเทิง และร้อยละ 21 คือเพื่อนแนะนำ

(22ธค.) รศ.ดร.ศุภวัฒนากร วงศ์ธนวสุ อาจารย์ประจำคณะพยาบาลศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น หัวหน้าทีมศึกษาวิจัยเรื่อง "ผลกระทบของการแต่งงานข้ามชาติที่มีต่อสถาบันครอบครัวไทย ในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ" เปิดเผยว่า จากการศึกษาและสัมภาษณ์ผู้หญิงอีสานที่แต่งงานกับชาวต่างชาติใน 4 จังหวัดภาคอีสาน ประกอบด้วย จ.ขอนแก่นจำนวน 74 คน จ.อุดรธานี 47 คน จ.หนองบัวลำภู 60 คน และ ร้อยเอ็ด 50 คน รวม 231 คนพบว่า ผู้หญิงอีสานที่แต่งงานกับชาวต่างชาติส่วนใหญ่ มีกระบวนการหรือวิธีการที่ทำให้รู้จักกับสามีชาวต่างชาติอยู่หลายวิธี โดยร้อยละ 60 รู้จักกันในสถานที่ทำงานหรือสถานที่ท่องเที่ยวโดยไม่ต้องอาศัยแม่สื่อพ่อสื่อมาช่วยแนะนำให้รู้จักเหมือนในอดีต

โดยสถานที่ทำงานที่กลุ่มตัวอย่างระบุส่วนใหญ่จะเป็นสถานที่บริการเพื่อความบันเทิง ที่มีเป้าหมายเพื่อให้บริการนักท่องเที่ยวชาวต่างชาติโดยเฉพาะ รองลงมาได้แก่การมีเพื่อนแนะนำพบร้อยละ 21.2 และร้อยละ 17 พบว่ารู้จักกับสามีคนปัจจุบันจากการแนะนำของญาติพี่น้องและร้อยละ 4 ได้รู้จักผ่านทางสื่ออินเตอร์เน็ตหรือผ่านบริษัทจัดหาคู่

"เราเคยไปพูดคุยกับคุณบุญสม ชาวจ.ขอนแก่น อายุ 28 ปี ซึ่งพบรักกับชาวเยอรมันนี อายุไล่เลี่ยกันได้เล่าใหฟังถึงเส้นทางแห่งความรักระหว่างตนเองกับสามีว่า เลิกกับสามีคนไทยเมื่อคลอดลูกสาวคนแรกได้ไม่ถึงเดือน เพราะภายหลังคลอดสามีก็หายไปไม่พบหน้า ประกอบกับตัวเองไม่มีอาชีพอะไร เพราะเรียนจบเพียงป. 6 เมื่อถูกสามีทอดทิ้ง จึงต้องพยายามหาเลี้ยงตนเองและครอบครัวให้ได้ ประกอบกับมีเพื่อนหมู่บ้านเดียวกันไปทำงานที่พัทยา จึงตัดสินใจไปทำงานกับเพื่อน ทั้งที่เพิ่งคลอดลูกได้เพียง 1 เดือน และไปทำงานเป็นสาวบาร์ และขายบริการให้นักท่องเที่ยวที่มาใช้บริการ และเธอทำงานได้ปีกว่าๆ ก็ได้พบรักกับมาร์ค ชาวเยอรมันสามีคนใหม่ของเธอโดยเขาจะไปๆ มาๆ ระหว่างเยอรมันนีกับพัทยา และเขาได้ขอร้องให้เธอเลิกอาชีพขายบริการและซื้อบ้านให้เธอที่พัทยา 1 หลัง โดยใช้ชื่อบุญสมซื้อ จากนั้น 2 ปีผ่านไป บุญสมก็พามาร์คมาไหว้พ่อแม่ที่บ้าน และเขาก็ติดใจบรรยากาศที่อีสาน จึงซื้อบ้านให้อีก 1 หลัง และบ้านที่พัทยาก็ให้คนเช่าและเขาจะต้องไปเยอรมันประมาณปีละ 3 เดือน เพื่อไปรับเหมาทาสีและเอาเงินรายได้กลับมาให้เธอใช้จ่ายที่เมืองไทย"รศ.ดร.ศุภวัฒนาการ กล่าว และว่า

ส่วนแม่สื่อที่เป็นญาติพี่น้องแนะนำ ก็จะเป็นกลุ่มญาติที่ไปมีสามีชาวต่างชาติอยู่แล้ว และมาแนะนำให้ญาติของตนรู้จักกับเพื่อนสามี หรือคนอื่นๆ และหากชอบพอก็จะตกลงแต่งงานกัน ซึ่งกลุ่มนี้พบประมาณ 17% ในขณะที่แม่สื่อที่น่าสนใจ และถือเป็นแม่สื่อสมัยใหม่คือสื่ออินเตอร์เน็ตนั้นพบว่ามีอยู่ประมาณ 4% ซึ่งตัวเลข 4% ถือเป็นตัวเลขที่น่าสนใจ เนื่องจากผู้หญิงอีสานกลุ่มนี้ไม่ใช่ผู้หญิง 2 กลุ่มแรก แต่เป็นกลุ่มคนมีความรู้ และไม่เคยแต่งงานมาก่อน ซ้ำเป็นกลุ่มผู้หญิงที่ทำงานมีหลักแหล่งและมีรายได้พอเลี้ยงตัวเองได้ แต่สนใจมีสามีเป็นช่าวต่างชาติ จึงติดต่อและสื่อสารทางเวปไซต์เพื่อหาคู่

โดยมีรายหนึ่งชื่อเก๋ พบว่าจบการศึกษาปริญญาตรี ทำงานอยู่สถาบันการศึกษาแห่งหนึ่ง ในจ.ขอนแก่น รายได้พอเลี้ยงตัวเองได้ ติดต่อหาเพื่อนชายต่างชาติทางเวปไซต์ ไม่ใช่ด้วยวิธีการแช็ตไลน์ เอ็มเอสเอ็น และ ไอซีคิว ทั่วไป แต่เธอได้เข้าไปที่ Italiandating.com โดยเวปไซด์นี้ กำหนดให้ผู้ใดที่สนใจ จะหาพันธมิตรต่างแดน จะต้องนำรูปถ่ายของตนเอง พร้อมทั้งข้อมูลพื้นฐาน อาทิ อายุ วุฒิการศึกษา หน้าที่การงาน อุปนิสัย รวมทั้งงานอดิเรก ตลอดจนคุณลักษณะของชายชาวต่างชาติที่ประสงค์จะคบหาด้วย

เก๋ ระบุว่า สเปคของเก๋คือไม่ใช่ชายสูงอายุ ไม่ใช่คนแก่ โดยกำหนดอายุในช่วง 25-39 ปี และที่สำคัญคือต้องรวย จากนั้นเก๋ได้นำรูปถ่ายและข้อมูลของตัวเองส่งเข้าไป โดยไม่ต้องเสียค่าสมัคร เพราะเป็นโสดไม่เคยแต่งงานมาก่อน แต่ถ้าหากคนที่แต่งงานมาก่อนแล้วจะต้องเสียค่าสมัคร 699 บาท เมื่อทางผู้จัดการเวปได้นำข้อมูลไปแขวนไว้บนเวปไซด์ และได้ให้รหัสเป็นภาษาอิตาเลี่ยนมา เมื่อชายชาวต่างชาติคนใดสนใจ สมาชิกที่เป็นสาวไทยก็สามารถพูดคุยกันผ่าน อีเมลล์แอสเดรส เท่านั้นยังไม่ให้ที่อยู่หรือเบอร์โทรศัพท์

เมื่อทั้งสองติดต่อผ่านทางอินเตอร์เน็ต และอยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ขึ้นมา ฝ่ายชายจะต้องจ่าย 200 เหรียญดอลลาร์สหรัฐ หรือประมาณ 8,000 บาทไทย ให้กับเจ้าของเวปไซต์ เพื่อแลกที่อยู่และเบอร์โทรศัพท์กัน ซึ่งเขาสามารถเลือกได้ไม่เกิน 2 คน จนในที่สุดพอติดต่อกันได้ประมาณ 2 เดือน ก็คบหากันจริงจัง โดยเขามีร้านอาหารไทยอยู่กรุงเทพฯ และในที่สุดก็ตกลงแต่งงานกัน

"เราจะเห็นได้ว่า การหาคู่ข้ามชาติด้วยสื่ออิเลคทรอนิคส์ตอนนี้ได้รับความสนใจมาก และเผยแพร่ออกไปอย่างกว้างขวาง อย่างจะเห็นได้จากบริษัทโฆษณามีการโฆษณาธุรกิจประเภทนี้ผ่านทางวิทยุ หนังสือพิมพ์ ทำให้แม่สื่ออิเลคทรอนิกส์กลุ่มนี้ ได้รับความนิยมเพิ่มขึ้น และการหาข้อมูลพบว่า แม่สื่อที่มาทำธุรกิจประเภทจัดหาคู่นั้นเราเคยไปคุยกับแม่สื่อคนหนึ่งชื่อสมพร เป็นชาวขอนแก่น ที่มีสามีเป็นชาวอังกฤษและเปิดบ้านเป็นบริษัทจัดหาคู่ โดยหญิงอีสานแต่ละคนที่สนใจมาสมัครจะต้องเสียค่าใช้จ่ายประมาณ 20,000 บาท โดยมีหญิงอีสานติดต่อประมาณ 100 คน และหลายคู่ลงเอยกันไป ซึ่งเธอบอกว่าพอติดต่อและให้เลือกกันแล้วกลุ่มคนที่มีส่วนสำคัญในการตัดสินใจจะให้แต่งงานกับชาวต่างชาตินั้นส่วนใหญ่แล้วร้อยละ 81 คือตัวของผู้หญิงเอง รองลงมาคือ บิดามารดา หรือญาติพี่น้องร้อยละ 11 และร้อยละ 7 คือเพื่อน และสุดท้ายคือลูกติดของสาวอีสานคนนั้นประมาณ 1 %"

ส่วนการแต่งงานนั้นจากการทำวิจัยและเก็บข้อมูลจากการซักถามพบว่า ไม่มีการสู่ขอกับฝ่ายหญิงประมาณ 52% มีการสู่ขอ 47% รูปแบบการขอแต่งงานนั้นพบว่าไม่ได้จัดพิธีประมาณ 51% จัดพิธีแต่งงานประมาณ 48% ส่วนการจดทะเบียนสมรสพบว่าจดทะเบียนประมาณ 56 % ไม่จดทะเบียนประมาณ 43% จำนวนบุตรกับชาวต่างชาติพบว่าไม่มีบุตรประมาณ 76% มีบุตร 1 คนประมาณ 17% มีบุตร 2 คนจำนวน 5% และมากกว่า 2 คน ประมาณ 1%