นิยายชีวิตหลับ28วันแล้วฟื้นคืนชีพ ตื่นมามุ่งทำดีเพื่อสาธารณะ
“ทิดเม” อาศัยอยู่ที่บ้านเลขที่ 51 ม.1 ต.กุดพิมาน อ.ด่านขุนทด จ.นครราชสีมา โดยอยู่กับ “พ่อ ชื่อ “สมหวัง พังขุนทด” ที่เป็นอดีตข้าราชการครู วัย 77 ปี และเคยเป็นถึงผอ.โรงเรียนวังสนวน
วันอาทิตย์ที่ 10 พฤษภาคม 2558 เวลา 8:00 น.
หากใครแวะเวียนผ่านไปยัง อ.ด่านขุนทด จ.นครราชสีมา อาจเคยได้เห็นชายกลางคน-สวมหมวก-ใส่ถุงมือ ขี่มอเตอร์ไซค์คู่ชีพเก่าๆ สีแดง ประดับด้วยธงชาติไทยหลายผืน พร้อมมีอุปกรณ์หลากหลาย เช่น ถังใส่น้ำ จอบ คราด และอื่นๆ อีกมากที่จำเป็น...ติดรถไปด้วย
“เขา” ทำอะไรหรือ???
บางคน...อาจเคยเห็น “เขา” ไปช่วยเหลืองานสาธารณะประโยชน์ต่างๆ
บางคน...อาจเคยเห็น “เขา” ไปซ่อมถนนหนทางที่ผุพัง
บางคน...อาจเคยเห็น “เขา” ไปเป็นอาสาจราจร โบกรถผ่านไปมาไม่ให้ติดขัด
บางคน...อาจเคยเห็น “เขา” ไปโบกรถตามงานบุญต่างๆ
บางคน...อาจเคยเห็น “เขา” เก็บซากศพสุนัขที่ตายกลางถนน แล้วนำไปขุดหลุมฝัง
บางคน...อาจเคยเห็น “เขา” ไปแจกขนมหรือไอติมให้เด็กๆ
พฤติกรรมของ “เขา” แตกต่างไปตามภาระหน้าที่ในแต่ละวัน ที่สุดแล้วแต่ว่า “วันนั้นๆ” จะทำอะไรและไปพบเห็นอะไร
“เขา” มีชื่อว่า “ธีรพงศ์ พังขุนทด” อายุ 48 ปี หรือรู้จักกันนามว่า “ทิดเม” เรียนจบแค่ชั้น ม.6 แล้วหลังจากนั้นก็เริ่มทำงานจิตอาสามาตลอดจนถึงทุกวันนี้!!!
“ทิดเม” อาศัยอยู่ที่บ้านเลขที่ 51 ม.1 ต.กุดพิมาน อ.ด่านขุนทด จ.นครราชสีมา โดยอยู่กับ “พ่อ ชื่อ “สมหวัง พังขุนทด” ที่เป็นอดีตข้าราชการครู วัย 77 ปี และเคยเป็นถึงผอ.โรงเรียนวังสนวน
“พ่อสมหวัง” เล่าให้ฟังว่า เมื่อครั้งลูกชายอายุ 11 ขวบ เรียนอยู่ชั้น ป.5 คืนหนึ่งเกิดฝนตกหนัก ตามประสาเด็กๆ ก็ออกจากบ้านไป “จับกบ” เพื่อจะนำมาทำกินเป็นอาหาร โดยออกไปพร้อมกับเพื่อนอีกคน และคืนนั้นได้ “กบ” มาจำนวนมาก...แต่ในช่วงจังหวะหนึ่งนั้น เกิดลูกไฟลูกหนึ่ง มีลักษณะเป็นดวงไฟลูกใหญ่ ลอยวนไปมาอยู่ใต้ต้นไม้ใหญ่ต้นหนึ่งกลางทุ่งนา หลังจากนั้น...ลูกชายก็กลับมานอนบ้าน
แต่แล้ว...การนอนหลับของ “ทิดเม” ในครานั้น เขาหลับลึกแบบไม่รู้สึกตัวเป็นเวลา 28 วัน!!!
แม้จะปลุกเท่าไหร่ก็ไม่ยอมตื่น คล้ายๆ “คนตายไปแล้ว” ซึ่งเท่าที่จับสังเกตคือ ทุกๆ 1 นาทีจึงหายใจ
ครอบครัวจึงรีบนำส่งโรงพยาบาลด่านขุนทด และส่งตัวไปรักษาต่อที่โรงพยาบาลมหาราช นครราชสีมา ซึ่ง “แพทย์” ก็มึนงง ไม่ทราบถึงสาเหตุของอาการที่เกิดขึ้น
โดยการป่วยแบบหลับลึกในครานั้น หมอทำได้เพียงให้ “น้ำเกลือ” และ “อาหารเหลว” ทางสายยางเท่านั้น
กระทั่งมี “แม่ชี” คนหนึ่ง...มาช่วยเหลือสวดมนต์ ทำพิธีบางอย่าง...จากนั้นเหมือนมีสิ่งมหัศจรรย์ เมื่อ “ทิดเม” มีอาการดีขึ้นตามลำดับ จากที่ไม่รู้สึกตัว กลับขยับตัวได้ดีขึ้น
หลังหายขาด สามารถเดินเหินได้เหมือนคนปกติแล้ว “ทิดเม” ก็ไปเรียนต่อจนจบชั้น ม.6 และก็เริ่มทำงานจิตอาสาเรื่อยๆ มา เป็นเสมือนการทำความดีตอบแทน
“การทำความดีแบบนี้ ผมไม่กลัวคนอื่นจะมองว่า...ผมบ้า ใครจะคิดอย่างไรก็เรื่องของเขา รู้แค่ว่า...ผมทำทุกอย่างเพื่อประโยชน์ส่วนรวมและมี 'ในหลวง' เป็นแบบอย่าง...เท่านั้นก็พอ โดยไม่หวังสิ่งตอบแทนใดๆ มุ่งมั่นจะทำความดีเช่นนี้ต่อไปตลอดชีวิต...จนกว่าจะตายไปจากโลกนี้” ทิดเม...เล่าด้วยความภูมิใจ
ถึงวันนี้ “ครอบครัวพังขุนทด” ยังไม่ทราบเลยว่า 28 วันที่ “ทิดเม” นอนหลับไป แบบไม่รู้สึกตัว...ในวัยเด็กนั้น มีต้นสายปลายเหตุ...จากอะไร???
สิ่งมหัศจรรย์-สิ่งเร้นลับแบบนี้...เป็นเรื่องที่พิสูจน์ไม่ได้ และยากที่ใครจะพิสูจน์ เพราะเป็นเรื่อง “ความเชื่อ” ของแต่ละบุคคล...แต่สำหรับ “ทิดเม” แล้ว...“เขา” เลือกที่จะเชื่อและทำในสิ่งดีๆ สิ่งที่เป็นประโยชน์ต่อสังคม ส่วนจะมีอะไรไป “ดลใจ” ให้ทำเช่นนี้...ในใจ-ในความคิดของ “เขา” เท่านั้น...ที่รับรู้ดีว่า เพราะอะไร???
….................................
นิยายชีวิต อาทิตย์สไตล์
ข้อมูล : รภูชิตพงศ์ ทิพย์พรชัย / นครราชสีมา
เรียบเรียง : ภีมพศ
กระทู้ร้อนแรงที่สุดของวันนี้
กระทู้ล่าสุด
รูปเด่นน่าดูที่สุดของวันนี้
